Placki ziemniaczane to jedna z najpopularniejszych potraw polskiej kuchni. Smakują zarówno na słodko jak i na słono. Lubią towarzystwo zawiesistych sosów. Placki, podobnie jak wiele innych tradycyjnych dań, wywodzą się z kuchni ludzi ubogich. Dawniej robotnicy otrzymywali ziemniaki jako zapłatę za swoją pracę. Piekli więc placki ze startych ziemniaków.

Co ciekawe, podobne dania znajdziemy również w innych zakątkach świata. Bardzo lubią je Białorusini, Ukraińcy, Litwini i Rosjanie. Węgrzy jedzą je z sosem paprykowym, Austriacy i Niemcy traktują jako dodatek do mięsa w sosie.

To, czy placki ziemniaczane wyjdą udane zależy w dużej mierze od rodzaju ziemniaków, których użyjemy. Najlepsze będą mączyste odmiany takie jak Bryza, Gracja, Ibis, Tajfun czy Gustaw. Zawierają one sporo skrobi. Łatwo się rozpadają, mają jasny miąższ.

Placki ziemniaczane – przepis
Przygotowanie placków nie jest trudne. Najwięcej czasu zajmuje starcie ziemniaków. Używamy tarki o małych oczkach. Ścieramy również cebulę, dodajemy do masy jajka, sól, pieprz, trochę mąki i smażymy uformowane z masy placki na oleju. Do smażenia używamy oleju roślinnego, najlepiej rzepakowego.

Aby ciasto na placki nie ściemniało, można do niego dodać łyżkę śmietany albo gęstego jogurtu, lub posypać je w misce cienką warstwą mąki, przykryć ściereczką i odstawić w ciemne miejsce.

Placki ziemniaczane - z czym podawać
Placki ziemniaczane możemy jeść zarówno na słodko np. ze smażonymi owocami, posypane cukrem pudrem lub polane śmietankowym sosem (pamiętajmy jednak, by wtedy nie dodawać do ciasta cebuli) lub na słono. Dobrze komponują się z kwaśną śmietaną lub sosami – pieczarkowym, grzybowym, czosnkowym lub gulaszowym.

Placki możemy podać również w nieco bardziej wykwintnej wersji — z ubitą śmietaną kremówką i wędzonym łososiem albo musem z makreli lub pieczonych warzyw (papryki, cukinii, bakłażana).