Tlenek wapnia - E529
Tlenek wapnia jest jedną z wielu substancji chemicznych dodawanych do artykułów spożywczych, które zalicza się do grona tzw. środków pomocniczych. Oznaczany symbolem E529 związek spełnia funkcję regulatora kwasowości, zapewniającego poszczególnym produktom odpowiedni zapach oraz smak. Czy tlenek wapnia jest bezpieczny dla naszego zdrowia? Gdzie jeszcze wykorzystuje się tę substancję? Przyjrzyj się bliżej temu związkowi i poznaj jego tajemnice!
Tlenek wapnia – charakterystyka
Tlenek wapnia (nazywany także wapnem palonym lub wapnem kalcynowanym) to nieorganiczny związek chemiczny z grupy tlenków zasadowych, który uzyskuje się prażenie (inaczej kalcynowanie) kamienia wapiennego. Proces ten odbywa się w bardzo wysokiej temperaturze (900-1000°C) w specjalnych piecach określanych mianem wapiennikami. Wzór sumaryczny tlenku wapnia to CaO. Standardowo związek ten przybiera formę białego, drobnokrystalicznego ciała stałego. Substancja dobrze rozpuszcza się w wodzie oraz w kwasach.
Tlenek wapnia – zastosowanie
Tlenek wapnia znajduje obecnie dość szerokie zastosowanie. Bardzo często korzysta się z niego w przemyśle budowlanym, metalurgicznym i ceramicznym. Związek służy m.in. do wyrobu cementu. Oprócz tego substancja świetnie sprawdza się w roli sztucznego nawozu do gleb, który podnosi jej naturalne pH. Tlenek wapnia stosuje się również w przemyśle szklarskim, wykorzystuje się go do otrzymywania amoniaku i karbidu, a także jako środek odwadniający. Znane jest również zastosowanie CaO do walki z insektami.
Tlenek wapnia w żywności – E529
Tlenek wapnia znaleźć można także w licznych artykułach spożywczych. Związek ten wykorzystuje się bowiem jako regulator kwasowości, który ma za zadanie nadać wyrobom odpowiedni smak oraz zapach. Chcąc odszukać w składzie danego wyrobu tlenek wapnia, należy przede wszystkim wypatrywać symbolu E529. To właśnie nim oznacza się w przemyśle spożywczym ten chemiczny dodatek. Palone wapno najczęściej występuje w artykułach kakaowych, różnych wyrobach cukierniczych i piekarniczych, mleku w proszku oraz konserwowanym groszku. Zdarza się, że tlenek wapnia stosuje się jako pożywkę dla drożdży oraz składnik osłonek do kiełbas. Na mocy obowiązujących przepisów nie ma żadnej określonej dawki związku, jakiej powinni przestrzegać producenci żywności. E529 można używać zgodnie z zasadą quantum satis – w dawce najmniejszej potrzebnej do uzyskania zakładanego efektu. Tlenek wapnia uznaje się za substancję nieszkodliwą dla zdrowia i życia ludzi.
*Tlenek wapnia a inne dodatki chemiczne *
E529 najczęściej można spotkać z takimi dodatkami chemicznymi jak:
• E132 – indygotyna
• E320 – butylohydroksyanizol (BHA)
• E402 – alginian potasu
• E415 – guma ksantanowa
• E434 – monoplmitynian polioksyetylenosorbitolu
• E483 – winian stearylu
• E512 – chlorek cynawy
• E1442 – hydroksypropylofosforan diskrobiowy.
Związki E – czym są?
Związki E to substancje chemiczne, które służą do poprawy jakości różnych artykułów spożywczych. Zebrane zostały one na specjalnej liście opracowanej przez odpowiednie Komitet Naukowy Technologii Żywności, a wcześniej dokładnie przebadane pod kątem bezpieczeństwa dla ludzkiego zdrowia przez organy Unii Europejskiej. Aby dana substancja chemiczna mogła znaleźć się na liście związków E, musi spełniać trzy warunki:
• nie stanowić zagrożenia dla życia i zdrowia ludzi,
• nie służyć wprowadzaniu konsumentów w błąd,
• musi zaistnieć faktyczna konieczność użycia danego dodatku.
Związki z listy E dzieli się na kilka grup. Wśród nich wyróżnia się:
E100-199 – barwniki
E200-299 – konserwanty
E300-399 – przeciwutleniacze i regulatory kwasowości
E400-499 – emulgatory, środki spulchniające i żelujące
E500-599 – środki pomocnicze
E600-699 – wzmacniacze smaku
E900-999 – środki słodzące, nabłyszczacze i inne
E1000-1999 – stabilizatory, zagęstniki, konserwanty i inne.
Wojciech Chentkiewicz
