Cukier trzcinowy – wartości odżywcze, zastosowanie w kuchni

Cukier trzcinowy pochodzi z Nowej Gwinei, gdzie zaczęto go produkować już 8000 lat p.n.e. Później wyrób z trzciny cukrowej zaczął pojawiać się także w Polinezji i na Filipinach, a stamtąd trafił aż do Chin, Indochin i Indii. Dlatego cukier trzcinowy jest popularnym składnikiem kuchni azjatyckich, zwłaszcza indyjskich (występuje pod angielską nazwą jaggery), a także meksykańskich (piloncillo).

W Polsce cukier trzcinowy nie jest aż tak znany, jak cukier biały, ale dzięki trendowi promującemu zdrowe i świadomie żywienie, staje się coraz częściej wybieranym słodzikiem. Jest tak m.in. dlatego, że cukier trzcinowy uchodzi za bogatszy w wartościowe składniki odżywcze odpowiednik białego kryształu.

Zarówno biały, jak i brązowy cukier produkowane są z buraka cukrowego. W trakcie obróbki wytrąca się z niego melasę i kryształki, dzięki czemu otrzymujemy znany nam kryształ. Produkcja cukru brązowego różni się tym, że ponownie dodaje się do niej melasę i osusza kryształki, co powoduje, że produkt końcowy uzyskuje brązową barwę. Niestety, poza kolorem niewiele różni go od białego kolegi, który uchodzi za wroga zdrowego żywienia.

Inaczej sprawa ma się z cukrem trzcinowym. To tzw. cukier nierafinowany. Powstaje z trzciny cukrowej, a nie buraków, natomiast w procesie produkcji nie oddziela się melasy ani kryształków, dzięki czemu jest bogatszy w składniki odżywcze.

W cukrze trzcinowym znajdziemy np. żelazo, magnez, potas i wapń. Jednak głównym składnikiem cukru trzcinowego jest sacharoza, czyli tzw. cukier prosty, który powoduje szybki wzrost indeksu glikemicznego w organizmie, a następnie – po ok. 1-2 godzinach – błyskawiczny jego spadek. W praktyce skutkuje to szybkim wzrostem energii i równie szybkim spadkiem. Taka huśtawka powoduje także wzrost apetytu i spotęgowanie uczucia głodu. Z cukrem trzcinowym powinniśmy zatem, podobnie jak z innymi słodkościami, postępować ostrożnie i przestrzegać dziennego zapotrzebowania.

Światowa Organizacja Zdrowia zaleca ograniczenie cukru w codziennej diecie do 25 gramów w przypadku kobiet, czyli do ok. 5 łyżeczek. Mężczyźni natomiast mogą pozwolić sobie na nieco więcej słodkości w diecie, dla nich bowiem dzienna dawka nie powinna przekraczać 38 gramów, czyli 8 łyżeczek.

Warto przy tym pamiętać, że cukier dostarczamy naszemu organizmowi w najrozmaitszych postaciach, np. jako cukier trzcinowy, nie tylko dosypując go do kawy czy herbaty. Występuje w napojach, jogurtach, pieczywie i wielu innych produktach. Zdrowy cukier (fruktozę)
znajdziemy natomiast w warzywach i owocach.

Szukając urozmaicenia w diecie, warto wypróbować dodawanie cukru trzcinowego zamiast innych słodzików do przetworów, takich jak np. konfitury. Do wiosennego jadłospisu można dodać także domową lemoniadę przygotowaną z odrobiną cukru trzcinowego. Wieczorem natomiast można skusić się na orzeźwiające mohjito ze świeżą miętą i łyżeczką cukru trzcinowego. Oto jak przyrządzić takie mohjito.