Kalmary – czy warto je jeść i jak je przyrządzić?

Kalmary, inaczej kałamarnice, należą do rodziny głowonogów. Żyją w morzach i oceanach, a w Europie za centrum kalmarów uważane jest Morze Śródziemne.

Zwierzęta te mają podłużne, obłe ciało z dziesięciorgiem odnóży, z których dwa są znacznie dłuższe od reszty. Chitynowa skorupka pokrywająca ciało może mieć różne kolory, poczynając od szaro-przezroczystego, a kończąc na czerwonym.

W Polsce trudno jest znaleźć świeże kalmary, ale w supermarketach bez większych problemów kupimy mrożone, które najczęściej są już pokrojone, albo marynowane dostępne w puszkach – również pokrojone. Ich cena zazwyczaj waha się w okolicy 40-50 zł za 1 kg.

Kalmary należą do owoców morza i tak jak większość z nich zawierają wiele składników odżywczych, które są bardzo ważne dla ludzkiego organizmu. Przede wszystkim są one źródłem białka, które jest łatwo przyswajalne i pełnowartościowe. Mają też wiele witamin z grupy B, fluoru, jodu i selenu, w które trudno zaopatrzyć organizm za pośrednictwem produktów spożywczych. Zawierają również żelazo, magnez i cynk.

Dzięki temu wszystkiemu spożywanie kalmarów wspiera prawidłowe funkcjonowanie organizmu człowieka. Składniki mineralne i witaminy obecne w kałamarnicach korzystnie wpływają na układ mięśniowy, krwionośny, immunologiczny oraz hormonalny człowieka. Wspomagają też jego zdrowie psychiczne i rozwój intelektualny. Dodatkowo regulują metabolizm i pracę tarczycy.

Kalmary są również naturalnym afrodyzjakiem, gdyż zawierają dużo cynku, który dba o podniesienie poziomu testosteronu u mężczyzn oraz zwiększa libido u kobiet. Nic więc dziwnego, że owoce morze, w tym właśnie kałamarnice, powinny być spożywane również przez pary starające się o dziecko.

Jednocześnie należy pamiętać, że owoce morza bardzo łatwo wchłaniają wszelkie toksyny obecne w wodzie. Przez to też nie powinny być spożywane zbyt często.

Na pierwszy rzut oka kalmary mogą wydawać się mało apetyczne, jednak są one bardzo delikatne i mają charakterystyczną konsystencję. Choć ich smak nie każdemu może przypaść do gustu, warto przekonać się o tym osobiście.

Mięso kałamarnicy jest trochę gumowate i ma słodko-morski posmak. Aż 80 proc. ciała kalmarów można zjadać. Zarówno mięso z korpusu, jak i z odnóży należy najpierw oczyścić, zdejmując z nich zewnętrzną błonę oraz wyrzucając wnętrzności.

Kalmary można dusić, smażyć lub grillować. Świetnie sprawdzają się w zupach i sałatkach. Można je też faszerować i podawać jako przystawkę.

Największą popularność kalmary zyskały w kuchni azjatyckiej i śródziemnomorskiej. W Tajlandii smaży się je na ostro i doprawia pachnącymi przyprawami. W Hiszpanii wchodzą w skład narodowego dania, jakim jest paella, czyli połączenie kalmarów, małży i krewetek z ryżem i szafranem. W Rosji najczęściej można je spotkać w postaci suszonej i posolonej w towarzystwie piwa. Na Bałkanach z kolei niewielkie kalmary grilluje się, przyprawiając pieprzem i solą.

Aby mięso kalmarów było smaczne i miękkie należy je poddawać krótkiej obróbce termicznej, ale w wysokiej temperaturze. Najczęściej w Polsce przyrządzamy smażone panierowane kalmary. Jak zrobić to prawidłowo, by były chrupiące z zewnątrz a miękkie w środku?

Panierowane kalmary – składniki:

• 500 g kalmarów w dowolnej postaci (mrożone, świeże, marynowane),
• mąka,
• olej,
• sproszkowane chili,
• sól, trawa cytrynowa.

Panierowane kalmary – przygotowanie:

1. Kalmary dostępne w puszkach lub mrożone zazwyczaj są już oczyszczone i gotowe do obróbki.
2. Świeże należy wcześniej pozbawić wnętrzności i pancerza, a następnie pokroić w krążki. Mąkę mieszamy z solą, chili oraz pokruszoną trawą cytrynową.
3. W takiej posypce obtaczamy kalmary, strzepując jej nadmiar.
4. Na głębokiej patelni rozgrzewamy olej. Jeśli mamy termometr kuchenny, to najlepiej, by tłuszcz miał ok. 180 stopni Celsjusza.
5. Na olej wrzucamy opanierowane kalmary i smażymy po ok. 1 minucie z każdej strony.
6. Gotowe krążki podajemy z dowolnym ulubionym sosem albo dipem. Można też je tylko skropić sokiem z cytryny.

Jeśli chcemy kalmary smażyć lub grillować, również powinniśmy robić to bardzo krótko, by nie stały się zbyt twarde.