Jaki jest sekret udanej baby wielkanocnej?
Choć większość z nas nie wyobraża sobie zbliżających się świąt bez wielkanocnej baby własnego wypieku, często boimy się samodzielnie podjąć tego kulinarnego wyzwania. Nie da się ukryć, że to delikatne ciasto bywa bardzo kapryśne i łatwo je zepsuć. Dlatego warto znać sposoby, dzięki którym ten przysmak zawsze się udaje.
Baba wielkanocna to wypiek niemal historyczny, bo w Polsce jest znana już od XV. wieku. Do naszego kraju zwyczaj wypiekania babki przyszedł od sąsiadów - m.in. z Litwy i Białorusi. Oprócz tradycji i receptur przekazywanych z pokolenia na pokolenie, wielkanocną popularność ciasto to zawdzięcza również symbolice. Według wierzeń, babka to symbol dostatku, który ma zapewnić rodzinom dobrobyt. To ponadto również dowód na umiejętność kucharską gospodyni domu i dlatego, w szczególności w Święta Wielkanocne, ciasto powinno być przygotowywane własnoręcznie. A skąd nazwa tego wypieku? Zapewne wzięła się stąd, że swoim specyficznym kształtem babka przypomina spódnicę noszoną niegdyś przez wiejskie kobiety - węższą u góry i rozszerzającą się u dołu.
Babka wielkanocna to cała gama smaków i sposobów wykonania. Najbardziej popularną wersją jest babka drożdżowa z rodzynkami, bardzo pracochłonna ze względu na długi okres przygotowywania ciasta do upieczenia. Innym rodzajem jest babka piaskowa, która nie wymaga użycia drożdży, więc jest łatwiejsza i szybsza w przygotowaniu. W ofercie wielkanocnej znajdziemy również ucieraną babkę cytrynową z polewą lukrową, której charakterystyczny posmak zna na pewno każdy z nas. Oprócz tych głównych trzech rodzajów babki - na wielkanocnych stołach mogą się również znaleźć babki marmurkowe ( np. z kakao), nasączane alkoholem albo te sprowadzone do minimalnej wielkości (babeczka do święconki). Niezależnie od rodzajów ciasta, warto stosować pewne triki w przygotowaniu, które pomogą nam później cieszyć się smacznym i pięknie wyglądającym wypiekiem.
Jak nie zepsuć baby wielkanocnej?
Babę - niczym kobietę- należy traktować bardzo delikatnie. Oprócz samego powolnego mieszania składników, trzeba zachować uwagę i opanowanie także w pieczeniu i wyjmowaniu ciasta. Zanim jednak składniki zostaną połączone, należy je odpowiednio przygotować. Wszystkie powinny mieć zbliżoną do otoczenia temperaturę. Drożdże należy wymieszać z niewielką ilością cukru, bo ciasto może potem nie wyrosnąć. Dla pewności, zamiast cukru można użyć miodu, którym kiedyś słodzono niemal każdy wypiek. Oparty na drożdżach zaczyn powinien dochodzić długo i w ciepłym miejscu. Nie można narażać ciasta na przeciągi albo nagłe zmiany temperatury, najlepiej owinąć je lnianą szmatką. Jeśli nasza baba zamiast drożdży zawiera proszek do pieczenia, trzeba zachować umiar w jego porcjowaniu, gdyż zbyt duża ilość może sprawić, że babka pęknie podczas pieczenia i nie będzie ładnie wyglądać. Jeżeli do babki chcemy dodać bakalie, nie możemy wrzucić ich do ciast ot tak. Najpierw powinny być one wypłukane w ciepłej wodzie, a następnie
obsypane mąką. To o czym należy pamiętać, to dokładne stosowanie się do przepisu - także w kwestii pieczenia. Zazwyczaj babkę piecze się w temperaturze od 180 do 200 stopni Celsjusza, najlepiej w piekarniku z wyłączonym termoobiegiem. Podczas pieczenia nie wolno otwierać piekarnika, gdyż każda nagła zmiana temperatury może spowodować, że wyrośnięta baba opadnie. Drzwi od piekarnika otwieramy dopiero po upływie czasu zaleconego do pieczenia i drewnianym patyczkiem nakłuwamy ciasto, by sprawdzić, czy w środku nie jest surowe. Jeśli ciasto się dobrze upiekło, pozostaje ostatnia niezwykle ważna czynność - wyjęcie wypieku z formy. Żeby nie uszkodzić pięknego kształtu baby, trzeba robić to niezwykle delikatnie i powoli. Sam fakt, że na Ukrainie jest zwyczaj kładzenia upieczonej baby na poduszkach powinien świadczyć o tym, że to ciasto - jak żadne inne - wymaga subtelnego podejścia. Cierpliwość i delikatność na pewno zostaną wynagrodzone pięknym wyglądem i niezwykłym smakiem podczas świątecznego biesiadowania.