Benzoesan sodu - E211
Benzoesan sodu to związek hamujący rozwój bakterii i pleśni w produkcji spożywczej. Dzięki swoim właściwościom odkażającym i wykrztuśnym, ma również zastosowanie w medycynie. E211 występuje w wielu produktach, które znajdziemy w swojej kuchni. Czy chemicznie brzmiąca nazwa „Benzoesan sodu” skrywa w sobie toksyczną substancję szkodliwą dla naszego zdrowia?
Benzoesan sodu jest związkiem, który występuje na „Liście E”. Jest to spis substancji dodawanych do produktów spożywczych stworzony przez instytucje Unii Europejskiej. Związki chemiczne widniejące na liście, stosowane w standardowych dawkach, są bezpieczne i dozwolone do użytku w państwach Unii Europejskiej.
E211 jest przypisany do grupy konserwantów. Są to wszystkie związki chemiczne o symbolu E200-E299. Konserwantami są również: kwas jabłkowy (E296), dwutlenek węgla (E290) czy kwas mlekowy (E270).
Benzoesan sodu jest organicznym związkiem chemicznym otrzymywanym syntetycznie w przemyśle. Dzięki swoim właściwościom, wpływa na hamowanie rozwoju drożdży, pleśni i innych bakterii. W kontakcie z dwutlenkiem siarki, solą kuchenną czy cukrem spożywczym, E211 zwiększa swoją aktywność.
E211 naturalnie występuje w jagodach, żurawinie, cynamonie, goździkach oraz grzybach. W efekcie fermentacji bakteryjnej możemy go znaleźć również w nabiale. Benzoesan sodu jest bardzo dobrze wchłanialny z układu pokarmowego. Łączy się z glicyną, tworząc w wątrobie kwas hipurowy, który następnie zostaje wydalony z naszego organizmu.
Benzoesan sodu E211 w Twojej kuchni
Benzoesan sodu w medycynie
E211 wykazuje cechy wykrztuśne i odkażające oraz działa drażniąco na śluzówkę przewodu pokarmowego. Dzięki tym właściwościom stosowany jest w stanach zapalnych oskrzeli oraz podrażnieniach jamy ustnej. Substancja ta znalazła również zastosowanie w odkażaniu i przechowywaniu narzędzi chirurgicznych. Używa się go również w badaniu wątroby. E211 występuje także w składzie past do zębów.
Skutki uboczne stosowania benzoesanu sodu
Stosowanie benzoesanu sodu nie wpływa negatywnie na nasz organizm. Istnieją jednak przypadki, np. choroba wrzodowa, w których nie powinno się stosować E211. Benzoesan sodu w połączeniu z E300 (witaminą C) wykazuje właściwości rakotwórcze, tworząc benzen. Warto o tym pamiętać, sięgając po napoje gazowane z E211 oraz E300 w składzie. To właśnie dlatego jeden z głównych firm produkujących tego rodzaju napoje wycofał benzoesan sodu z produkcji. Benzoesan sodu może również spowodować niepożądane skutki w kontakcie ze skórą, np. podrażnienia. W niektórych przypadkach, np. u osób z alergią, możliwy jest także wstrząs anafilaktyczny. Dzieje się tak dlatego, ponieważ benzoesan sodu wpływa na uwalnianie się histaminy.
Dzienna dawka benzoesanu sodu, którą możemy spożyć bez skutków ubocznych, wynosi 5 mg na każdy kilogram masy naszego ciała.
Badania nad benzoesanem sodu
W 2002 roku zajęto się problemem wpływu benzoesanu sodu na nadpobudliwość dzieci. Kolejne badania, przeprowadzone 5 lat później, potwierdziły, że benzoesan sodu zmieszany z innymi barwnikami powoduje u dzieci agresję.
Magdalena Bury