Dutch baby, czyli pieczony naleśnik. Nie tylko na śniadanie

Historia tradycyjnych naleśników smażonych na patelni sięga prawdopodobnie starożytności, choć Włosi chwalą się, że receptura tego popularnego specjału narodziła się w XVI-wiecznej Florencji, a później dzięki Katarzynie Medycejskiej upowszechniła się w całej Europie, zwłaszcza Francji.

Na pomysł przyrządzania naleśników w piekarniku jako pierwszy wpadł podobno Victor Manca, pochodzący z Niemiec właściciel Manca’s Cafe, popularnej kawiarnio-restauracji mieszczącej się w Seattle, w amerykańskim stanie Waszyngton. Dutch baby pojawiły się w menu tego lokalu w 1900 r. i szybko zyskały liczne grono smakoszy.

Twórca przepisu inspirował się ponoć tradycyjnymi niemieckimi naleśnikami, choć nie brakuje sugestii, że twórczo rozwinął ideę Yorkshire puddingu – pieczonego blaszanej formie ciasta, zbliżonego do naleśnikowego, spożywanego na gorąco, z pieczenią lub innymi mięsami w sosie, będącego jednym z tradycyjnych brytyjskich dań podawanych podczas obiadu bożonarodzeniowego.

Skąd wzięła się nazwa specjału? Legenda głosi, że wymyśliła ją córka Manca, a określenia "dutch" (czyli holenderski) użyła, gdyż nie potrafiła wymówić słowa "deutsch" (niemiecki). W każdym razie pieczone naleśniki stały się firmowym daniem Manca’s Cafe i do lat 40. XX wieku właściciele lokalu utrzymywali, że mają wyłączne prawo do używania nazwy dutch baby. Z czasem przysmak zawojował całe Stany Zjednoczone i resztę świata, zaczęło pojawiać się także mnóstwo zmodyfikowanych receptur, zwłaszcza dotyczących dodatków do naleśnika.

Co ciekawe, dutch baby jest dziś zwykle jedzony na słodko. Tymczasem w jadłospisie Manca’s Cafe początkowo królowały przede wszystkim naleśniki z bekonem czy kiełbasą. To niewątpliwie dowód na uniwersalność przysmaku, który warto choć raz przygotować samodzielnie, szczególnie, że zadanie nie należy do specjalnie skomplikowanych.

Dutch baby różni się od zwykłego naleśnika tym, że jest pieczony w piekarniku i charakteryzuje się większą puszystością, ale nie wymaga użycia żadnych dodatkowych substancji spulchniających, np. proszku do pieczenia.

Do przygotowania ciasta potrzebujemy pół szklanki mąki pszennej (możemy też użyć kokosowej, ryżowej albo gryczanej). Po przesianiu dodajemy ją powoli do miski, w której wcześniej wymieszaliśmy dokładnie dwa jajka i pół szklanki mleka. Następnie do masy dosypujemy cukier trzcinowy (dwie łyżki) oraz szczyptę soli. Mieszamy, aż do uzyskania lejącej i gładkiej konsystencji. W jej osiągnięciu pomoże niekiedy odrobina oleju kokosowego. Przed pieczeniem warto odstawić ciasto na około pół godziny, bo spokojnie "odpoczęło"

Piekarnik rozgrzewamy do temperatury 200 stopni C, a następnie wstawiamy tam patelnię, najlepiej żeliwną lub okrągłe naczynie żaroodporne. Gdy się nagrzeje, dno i brzegi smarujemy oliwą z oliwek i wylewamy ciasto. Wkładamy do piekarnika, którego nie należy otwierać przez następne 18-20 minut. Obserwujemy, czy naleśnik nabiera złotego koloru, a jego brzegi się unoszą.

Dutch baby podajemy od razu po wyjęciu z piekarnika, im cieplejszy przysmak, tym bardziej jest chrupiący. W krajach anglojęzycznych potrawę serwuje się często z roztopionym masłem i sokiem z cytryny, posypaną cukrem pudrem. Jednak wariantów podania jest znacznie więcej, wszystko zależy od naszych preferencji smakowych.

Naleśnik świetnie smakuje ze świeżymi owocami, np. jagodami, malinami czy borówkami amerykańskimi. Można go serwować z kandyzowanymi wiśniami albo jabłkami karmelizowanymi z syropem klonowym i cynamonem. Łasuchy docenią wersję z bitą śmietaną oraz wiórkami czekolady.

Dutch baby sprawdzi się także jako potrawa wytrawna, podana z pieczarkami usmażonymi z gałązką rozmarynu oraz jajkiem w koszulce lub z tartą mozzarellą i pomidorkami koktajlowymi. Inną ciekawą opcją jest kompozycja z wędzonego łososia, awokado i posiekanego szczypiorku.
Chcesz się pochwalić swoimi kulinarnymi osiągnięciami? Masz ciekawy przepis? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl