Dlaczego warto gotować makaron al dente?

Al dente po włosku dosłownie znaczy "na ząb". Lecz, co ważniejsze, wyrażenie jest także synonimem słowa "niedogotowany". To dobrze oddaje istotę rzeczy, makaron al dente wyciąga się bowiem z wody przed pełnym ugotowaniem. Nam, Polakom może wydawać się to dziwne – mamy skłonność do rozgotowywania potraw. Tymczasem Włosi ściśle przestrzegają czasu gotowania, pilnując, by nie przekroczyć go choćby o minutę. Wolą makaron odcedzić za wcześnie niż zbyt późno.

Skąd pomysł, by makaron wyciągać z wody niedogotowany? Wystarczy choć raz przyrządzić go w ten sposób, aby poczuć wyraźną różnicę – w smaku oraz konsystencji. Makaron al dente jest jędrny, sprężysty, a przez to znacznie smaczniejszy od makaronu, który gotuje się dłużej, a który łatwo rozgotować.

W przypadku makaronu al dente chodzi zresztą nie tylko o smak. Jest on po prostu zdrowszy. Gotowany długo makaron stanowi bogate źródło węglowodanów. Po jego spożyciu następuje skok cukru we krwi. Tymczasem makaron al dente ma niski indeks glikemiczny (IG = ok. 40, podczas gdy indeks glikemiczny długo gotowanego makaronu z mąki pszennej wynosi aż 70). Oznacza to, że jedząc makaron ugotowany na półtwardo, nie dochodzi do gwałtownego wyrzutu insuliny. Największym błędem – dla zdrowia i walorów smakowych – jest rozgotowywanie makaronu, czyli trzymanie go na ogniu ponad 15 minut.

Spożywanie produktów o niskim indeksie glikemicznym stanowi jeden z elementów profilaktyki cukrzycy, otyłości oraz chorób serca. To samo tyczy się ryżu czy kaszy.

Warto pamiętać, że jeśli makaron podajemy z sosem – a tak przecież jest najczęściej – dogotuje się on jeszcze, gdy wszystko razem połączysz w rondlu bądź na patelni. Tylko odcedzając makaron al dente, zyskujesz pewność, że gdy trafi na talerz, będzie miał optymalną twardość.

• Zagotuj wodę według proporcji podanych na opakowaniu – najczęściej jest to 1 l wody na 100 g makaronu. Wody nie powinno być za mało; warto również postarać się o to, by garnek był odpowiednio duży.
• Posól według uznania. Uwaga! Włosi często solą wodę dopiero w momencie wrzenia. Dzięki temu gotuje się ona szybciej.
• Nie dodawaj do wody oleju, myśląc, że dzięki temu makaron się nie sklei. To mit i takie postępowanie nie ma żadnego uzasadnienia. Olej ma inną gęstość niż woda, dlatego będzie unosił się na jej powierzchni. Poza tym śliski makaron nie połączy się właściwie z sosem.
• Wrzuć porcję makaronu na wrzątek – nie wcześniej.
• Gotuj według wskazówek na opakowaniu. Żeby makaron był al dente, trzeba gotować go o kilka minut krócej (najczęściej 5–10 minut; czas gotowania zależy od kształtu, grubości i rodzaju mąki).
• W międzyczasie kilka razy przemieszaj makaron. Gotowanie pod przykryciem nie jest konieczne.
• Dla pewności, przed wyciągnięciem makaronu z wody, spróbuj go. Jeśli jest jędrny, ale nie twardy – ugotował się al dente.
• Makaron odcedź, w razie potrzeby zachowując ok. szklankę wody z gotowania, która przyda się, jeśli przygotowujesz sos (woda po makaronie poprawi jego konsystencję i smak, szczególnie gdy okazał się zbyt gęsty).
• Nie przelewaj makaronu wodą, to zbędna czynność. W ten sposób stracisz skrobię, dzięki której makaron łączy się z sosem w idealną całość.
• Jeśli podajesz makaron z sosem, zrób to po włosku: całość wymieszaj w rondlu lub na patelni i dopiero przełóż na talerz (w Polsce bardzo często najpierw wykłada się makaron, a sos dopiero potem).
• Oprósz danie ulubionym serem, skrop dobrą oliwą i udekoruj świeżymi ziołami.

Dla zdrowia najlepiej wybierać makaron wyprodukowany z pełnych ziaren. Zawiera on m.in. magnez, żelazo, fosfor, mangan, miedź, cynk. Ma najkorzystniejszy indeks glikemiczny w porównaniu do pozostałych makaronów.

I jeszcze jedno: pamiętaj, by makaron zawsze przygotowywać na świeżo i nigdy go nie odgrzewać. Jeśli chcesz wcześniej zrobić obiad albo kolację, najpierw przygotuj sos czy dodatki, a makaron ugotuj w ostatniej chwili i podaj od razu.

Chcesz się pochwalić swoimi kulinarnymi osiągnięciami? Masz ciekawy przepis? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl