Gotować, piec czy smażyć?

A może dusić? Albo gotować na parze? Wiadomo, że jeśli chcemy zjeść cokolwiek na ciepło - zwłaszcza mięso, które rzadko kiedy spożywamy na surowo - musimy poddać potrawę obróbce cieplnej. Niestety, często podczas tego procesu zubażamy zarówno smak, jak i wartości odżywcze produktu.

Najłatwiejsze jest gotowanie, najkrótsze - smażenie. Trudniej przekonać do związanego z bardziej skomplikowanymi zabiegami pieczenia w folii czy wymagającego pewnej wiedzy duszenia. Jak zwykle, warto jednak podjąć wysiłek nad garnkami i piecykiem, by móc się delektować potrawą o niepowtarzalnych walorach smakowych - w dodatku ze świadomością, że danie jest stosunkowo zdrowe.

Piekarnik, nie patelnia

Chyba najgorszym możliwym wyborem jest klasyczne usmażenie, zwłaszcza w przypadku mięsa. Danie wchłania dużo tłuszczu, podczas gwałtownej obróbki termicznej traci całkiem sporo witamin, a białko często ścina się nierównomiernie - co oznacza, że aby posiłek nie był surowy w środku, często musi być mocno przyrumieniony... czyli po prostu spieczony, w skrajnych przypadkach nawet przypalony.

Sensowną alternatywą dla tych, którzy lubią intensywny smak dobrze przyprawionych mięs, jest pieczenie, najlepiej w folii. Ponieważ właściwie (lub wcale) nie trzeba dodawać tłuszczu, danie będzie znacznie mniej kaloryczne. Z kolei dzięki przygotowaniu w zamkniętym naczyniu żaroodpornym, w folii aluminiowej lub specjalnym rękawie do pieczenia, mięso będzie się piekło we własnym sosie, uzyskamy więc danie o wspaniałym, naturalnym aromacie oraz smaku, soczyste i kruche, wręcz rozpływające się w ustach.

Jeśli lubimy eksperymentować, spróbujmy też duszenia. Wymaga stanowczo mniej tłuszczu niż smażenie i doskonale sprawdza się w przypadku na przykład gulaszów, zrazów czy rozmaitych potrawek. Pyszny efekt wymaga jednak większej wiedzy: gdy mieszamy ze sobą produkty o odmiennej twardości i wymaganym czasie przyrządzania, musimy dokładnie zaplanować kolejność oraz czas dodawania kolejnych produktów, by nic nie było ani w postaci półpłynnej, ani prawie surowe.

Z wodą na odległość

Wielu dietetyków gorąco zaleca mięsa gotowane, gdyż do ich przygotowania nie używa się tłuszczu; ba, często nawet tłuszcz się wygotowuje i wtedy oczywiście nie trafia na nasz „odchudzony" talerz. Pomijają jednak fakt, że wygotowuje się także mnóstwo witamin, co już nie jest wcale zdrowe. Wszystkie cenne składniki, które trafią z mięsa i warzyw do wody, są zwykle wylewane, czyli marnowane. Teoretycznie nic nie tracimy, jeśli z wywaru przygotujemy zupę, jednak długotrwałe gotowanie sprawia, że na przykład większość witaminy C ulega zniszczeniu i bezpowrotnie ulatuje.

Jeśli już chcemy gotować, to najlepiej na parze, w specjalnym parowarze lub na zwykłym sitku ustawionym (pod przykrywką) na garnku z gotującą się wodą. Tak przyrządzone potrawy - zwłaszcza warzywa - będą miały naturalny, wyrazisty smak, często nie wymagający podkreślenia żadnymi przyprawami. Zachowają również intensywny kolor, który zachęci do jedzenia nawet bardzo wybrednego smakosza.

Coraz więcej możliwości w zakresie gotowania oferują kuchenki mikrofalowe. W nowoczesnych modelach tych urządzeń można już nie tylko podgrzewać gotowe potrawy, ale także grillować, piec, gotować, nawet dusić. W dodatku wszystko szybko (z pewnością szybciej niż na tradycyjnej kuchence), smacznie (pod warunkiem, że zapoznamy się z instrukcją i dobierzemy danie do możliwości mikrofali) oraz zdrowo, bo praktycznie bez tłuszczu i z niewielką utratą witamin.

Przy takich możliwościach wyboru naprawdę grzechem jest iść na łatwiznę i po prostu wrzucać kawałek mięsa do garnka z gotującą się wodą czy też do rondla wypełnionego tłuszczem. Spróbujmy zainwestować trochę czasu w gotowanie, a nasz organizm - oraz kubki smakowe - z pewnością będą wdzięczne.

mb