Sałata rzymska to odmiana sałaty długolistnej. Ma kruche, mięsiste wydłużone liście z wyraźnie zaznaczonymi nerwami.

Jest jedną z najbardziej popularnych sałat. Swoją sławę zyskała dzięki sałatce Cezar, której jest głównym i bazowym składnikiem.

Początkowo była uprawiana jedynie do celów leczniczych. Znana była już w Starożytnym Egipcie, Grecji oraz Rzymie. Do Polski trafiła najprawdopodobniej w połowie XVI w. dzięki królowej Bonie. Do najczęściej uprawianych odmian należą: Paryska Żółta, Kasselska, Trainońska, Krwistoczerwona Zimowa oraz Liwia.
Obecnie zyskuje na popularności. Doceniamy jej delikatny smak przy jednocześnie mocno wytrzymałych i kruchych liściach. Sałatę rzymską je się głównie na surowo. Wyjątkowa wytrzymałość liści sałaty rzymskiej sprawia, że można ją także grillować i smażyć. Sałata rzymska doskonale smakuje podsmażona na maśle z odrobiną czosnku posypana prażonymi orzechami lub serem z przerostem niebieskiej pleśni. Sałata rzymska dobrze komponuje się z ciężkimi majonezowymi sosami oraz serami pleśniowymi.

Sałatka Cezar to pyszna propozycja sytego dania, nawet dla fanów mięsa. Liście rzymskiej sałaty w towarzystwie pieczonego kurczaka, grzanek oraz parmezanu to wyjątkowo smaczne danie. Może być zarówno dodatkiem, jak i zastąpić obiad czy kolację. Nazwa sałatki pochodzi od imienia meksykańskiego restauratora Cezara Cardiniego, który najprawdopodobniej przyrządził ją jako pierwszy. Legenda głosi, że receptura sałatki powstała przez przypadek. Ponoć zaskoczony nagłym przybyciem gości restaurator przygotował ją z tego, co miał pod ręką.

Sałata rzymska to niezwykle wartościowy gatunek. Zawiera spore ilości karotenu, który korzystnie wpływa na funkcjonowanie wzroku i układu odpornościowego. Jest także cennym źródłem witamin: B1, B2, PP oraz C. Sałata ta jest także bogata w wapń, fosfor, potas, magnez i żelazo. Sałata rzymska jest lekkostrawna i niskokaloryczna. Pęczek liści o wadze 100 g zawiera zaledwie 17 kcal. Doskonale nadaje się więc na składnik diety osób dbających o linię.