Łopian

Gatunkiem typowym jest łopian większy. Aby jego korzenie były smaczne i miękkie, muszą być zebrane między jesienią pierwszego roku a wiosną drugiego, przed pojawieniem się łodygi z kwiatami. Wówczas można spożywać je utarte na surowo, starsze muszą być gotowane, smażone lub marynowane. Można nawet robić z nich placki. Jadalne są również młode liście łopianu, choć smak mają raczej nieciekawy, natomiast smaczniejsze są obrane ze skórki łodygi i ogonki liściowe. Łodygi, póki są miękkie, a także ogony liściowe, mogą być gotowane jak szparagi. Można je też kisić jak ogórki. Podobne właściwości ma łopian mniejszy.