Kapusta z grochem
Nasi przodkowie ziarna grochu sypali na stół wigilijny i dopiero stawiali na nim naczynia z potrawami. Wierzono, że zjedzenie kapusty z grochem w wigilijny wieczór ochroni domowników przed chorobami. Kapusta miała bowiem bogatą symbolikę - chroniła od złego, zapewniała witalność, zdrowie oraz siłę, a kapusta kiszona oznaczała odrodzenie. Danie to było też symbolem płodności i dobrobytu.
Składniki: litrowy słój kwaszonej kapusty (odciśniętej z nadmiaru soku), szklanka suchego grochu (łuskanego), 2 kapelusze suszonych grzybów, szklanka mleka, duża cebula, olej, łyżka mąki, sól, pieprz, gałązka suchego cząbru, liść laurowy.
Wykonanie: namoczone w mleku i wodzie (pół na pół) suszone grzyby ugotować do miękkości, od czasu do czasu uzupełniając płyn, który paruje. Odcedzić na sicie, pokroić w "makaronik", wywar odstawić. Opłukany groch zalać letnią wodą, dodać szczyptę soli, gałązkę cząbru, gotować do miękkości na średnim ogniu. Kapustę, gdy trzeba, rozdrobnić, zalać dużą ilością wody, zagotować, dodać liść laurowy, gotować na niewielkim ogniu przez kwadrans. Odcedzić na sicie, liść odrzucić. Na oleju podsmażyć drobno posiekaną cebulę, a gdy się zeszkli, oprószyć mąką, zasmażyć, często mieszając, aż nabierze złocistego koloru. Rozprowadzić wywarem z grzybów, dokładnie mieszając, by nie powstały grudki. Do sosu dodać kapustę, grzyby i groch (cząber odrzucić). Składniki wymieszać, trzymać na niewielkim ogniu przez 15 minut. Gdy trzeba, doprawić do smaku solą i pieprzem.