Największy sad Europy

Tradycje sadownicze w okolicach Grójca sięgają XVI wieku. Pierwsze sady powstały tam z inicjatywy królowej Bony, która 1545 roku otrzymała duże połacie ziemi na tym terenie. Dzięki jej staraniom było tam więcej dworskich sadów niż w ościennych powiatach. Zygmunt II August przypieczętował, wydając odpowiednie dekrety. W ten sposób jabłka grójeckie przez kolejne stulecia gościły na królewskich stołach.
W XIX wieku dużą rolę w rozwoju sadownictwa odegrali duchowni - Roch Wójcicki z Belska, nieznany z imienia ksiądz Niedźwiedzki z Łęczeszyc, Stefan Roguski z Goszczyna oraz Edward Kawiński z Konar. Zajmowali się oni uprawą jabłoni i edukowali innych, jak należy to robić. W 1918 roku powstała tam pierwsza w Polsce przechowalnia owoców. Dzięki temu można było sprzedawać jabłka również w zimie.
Po II wojnie światowej powstał w Grójcu Zakład Doświadczalny Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa, który prowadził wzorcowe gospodarstwo. Lokalni sadownicy uczyli się więc nowoczesnych metod uprawy drzew owocowych. Dzięki temu wydajność grójeckich sadów stale rosła. Od 1959 roku odbywają się tam obchody Święta Kwitnących Jabłoni. Obecnie na terenie Grójecczyzny uprawia się sady karłowe, które dostarczają ok. 40 proc. krajowej produkcji jabłek.