Czy zdarzały się sytuacje, że zapasy psuły wam się podczas rejsu?
Mieliśmy takie przypadki. Najgorzej było wtedy, kiedy w Dżakarcie załadowaliśmy tonę mąki. Po trzech dniach okazało się, że cały ten zapas był do wyrzucenia, bo były wołki zbożowe. Próbowaliśmy to ratować, przesiewać, ale koniec końców musieliśmy wszystko wyrzucić za burtę. Mieliśmy menu, którego musieliśmy się trzymać, ale było ciężko. Pieczenie chleba już nie wchodziło w grę. Takie przypadki zdarzały się głównie w Azji czy Afryce, w Europie to nie miało miejsca. Tutaj żywność dostarczają renomowane firmy, których produkty są bardzo wysokiej jakości. Kiedy w późniejszych latach pracowałem na statkach offshore dla Shella czy BP, mieliśmy bardzo wysoki budżet na wyżywienie, na pokładzie 100-120 osób, były bardzo rozbudowane posiłki. Wszystkie musieliśmy serwować w formie dużych bufetów – np. dziesięć dań mięsnych, dwie ryby, dwa dania wegetariańskie, także dania według reguł halal, czyli zgodne z ubojem rytualnym. Owoce i napoje były cały czas, posiłki co sześć godzin przez całą dobę. Zaczynało się od śniadania o 6 od lunchu po nocnej zmianie, potem o 8.30 śniadanie, o 12 lunch, o 18 kolacja, o północy znów lunch. Załogi pracowały 24 godziny na dobę, więc kuchnia również.

WP Kuchnia

Sztorm

Parówki i bułki czy świeżo wypiekany chleb. Kto i jak gotuje marynarzom?