Kurkuma

Kurkumę uzyskuje się z ostryżu. Kurkuma jest kłączem lub podziemną łodygą rośliny podobnej do imbiru. Zazwyczaj dostępna jest mielona w postaci jasno-żółtego proszku. Zmielony proszek zachowuje swoje właściwości barwiące nieskończenie długo, jednak z czasem wietrzeje jego aromat. Nie należy zatem kupować kurkumy w zbyt dużych ilościach, bo stracimy jej walory aromatyczne.

W Indiach kurkuma dodawana jest do słodkich potraw, nadając im charakterystyczną cierpką nutkę w smaku. W kuchni marokańskiej używana jest do przyprawiania mięs, zwłaszcza jagnięciny oraz dań z warzyw. Poza tym jest składnikiem mieszanki curry oraz dań curry.

Substancją aktywną, która odpowiada za pomarańczowy kolor i szczególne właściwości jest kurkumina. To silny i skuteczny antyoksydant, hamujący procesy zapalne. Dodatkowo spożywając kurkuminę unieszkodliwiamy wolne rodniki, które powstają w wyniku wysiłku fizycznego, umysłowego oraz stresu. Niestety kurkumina jest dosyć słabo przyswajalna, ale można to zmienić spożywając kurkumę w połączeniu z czarnym pieprzem.

Kurkuma nazywana przyprawą długowieczności bardzo chętnie wykorzystywana jest przez mieszkańców japońskiej wyspy Okinawa, a jej mieszkańcy cieszą się bardzo długim życiem. Według najnowszych badań kurkuma jest jedną z najlepszych substancji przeciw-rakowych, wyszukuje komórki rakowe modyfikując ich DNA przez co doprowadza do ich zwalczenia, ludzie którzy jedzą duże ilości tej przyprawy, rzadziej chorują na raka.

Uprawiana jest głównie w Bengalu, Chinach, Tajwanie, na Sri Lance, Jawie, w Peru, Australii i zachodnich Indiach.

Kurkuma przywędrowała do Europy z Azji. Na dalekim wschodzie traktowana jest jako panaceum na niemal wszystkie dolegliwości, podobnie jak jej kuzyn imbir. Marco Polo wspominając swoją wyprawę do Chin mówił o zadziwiającej roślinie, przypominającej szafran. Kurkuma wykorzystywana jest w medycynie chińskiej przy problemach trawiennych, bólach głowy, bólach menstruacyjnych, biegunkach, gorączce oraz stanach zapalnych.