Kurkuma. Naturalne lekarstwo na raka i inne choroby cywilizacyjne

Kurkuma, nazywana też szafranem indyjskim, to ekstrakt z kłączy ostryżu (roślina z rodziny imbirowatych, reprezentowana przez 70 gatunków). Wchodzi w skład innych przypraw, np. szeroko stosowanego w kuchniach świata curry. Pochodzi z Indii i Azji, gdzie jest używana powszechnie przez lekarzy medycyny ajurwedyjskiej – najstarszego systemu leczniczego świata.

Badania nad kurkumą

Naukowcy zauważyli, że mieszkańcy Indii charakteryzują się niską zachorowalnością na chorobę Alzheimera i nowotwory, np. 8 razy rzadziej chorują na raka płuc (mimo że palą dużo papierosów), 9 razy rzadziej na raka okrężnicy, 5 razy rzadziej na raka piersi i 10 razy rzadziej na raka nerek. Podejrzewali więc, że odpowiedź kryje się w stosowanych przez Hindusów przyprawach i przeprowadzili badania, podczas których wyodrębnili aktywny składnik kurkumy – kurkuminoidy. Jak się okazało, to właśnie te substancje, znajdujące się w kłączach rośliny, stymulują system immunologiczny do niszczenia białka, którego złogi utrudniają przewodzenie sygnałów nerwowych odpowiedzialnych za pamięć, uwagę, zachowanie czy nastrój. National Center for Biotechnology Information na swoich stronach przedstawia ponad 3000 publikacji naukowych, które pojawiły się w ostatnich latach na podstawie badań in vitro, na zwierzętach i ludziach, w których udowodniono silne właściwości farmakologiczne tej substancji, m.in.: przeciwzapalne, przeciwwirusowe, antybakteryjne, przeciwnowotworowe, antyoksydacyjne, antyseptyczne, radioochronne i kardioochronne. Kurkumina została uznana jako silny naturalny środek przeciwnowotworowy również przez największy na świecie Instytut ds. Nowotworów (National Cancer Institute), który wydał od czasów prezydenta USA Richarda Nixona ponad 90 mld dolarów na badania i leczenie nowotworów, a dane tej instytucji uchodzą za najbardziej wiarygodne na świecie. Jak podaje dr Saraswati Sukumar, onkolog z Uniwersytetu Johna Hopkinsa, która prowadzi badania nad kurkumą, wiele chorób, np. okrężnicy, wywodzi się ze stanów zapalnych. Kurkuma jest według tej badaczki jedną z najlepszych substancji przeciwnowotworowych, a dowody epidemiologiczne ukazują, że wśród ludzi, którzy jedzą tę przyprawę (w dużych ilościach), występuje mniej przypadków zachorowań na raka.

Doktor Sukumar prowadzi także seminaria dotyczące właściwości kurkumy i jej skuteczności w walce z cukrzycą, przyspieszaniu gojenia ran i zwalczaniu stanów zapalnych oraz redukowaniu ryzyka wystąpienia raka.

Udowodniono, że kurkumina może wpływać pozytywnie na leczenie ponad 580 chorób poprzez przede wszystkim działanie przeciwzapalne, antynowotworowe i przeciwutleniające.

Wzmacnia odporność

Właściwość tę kurkuma zawdzięcza obecności kurkuminy, która wspomaga organizm w niszczeniu wielu chorobotwórczych bakterii (w tym ropotwórczych), wirusów i grzybów (w tym wywołujących kandydozę). Zdaniem naukowców, kurkumina podnosi poziom peptydu, który chroni organizm przed zainfekowaniem. Działanie kurkuminy wspomagają olejki eteryczne kurkumy – one również mają właściwości przeciwbakteryjne.

Inne właściwości zdrowotne

Obszerne badania przeprowadzone w czasie pięciu ostatnich dekad udowodniły, że kurkuma zapobiega utlenianiu cholesterolu (hamuje rozwój takich chorób jak miażdżyca, cukrzyca czy choroby serca), wpływa na utlenianie lipoprotein, hamuje agregację płytek krwi, wpływa na procesy krzepnięcia krwi oraz ryzyko zawału serca. Hamuje ponadto rozwijanie się cukrzycy typu II, zapobiega reumatoidalnemu zapaleniu stawów, sklerozie, hamuje infekcję HIV oraz rozwój guzów, wspomaga gojenie się ran, chroni przed uszkodzeniami wątroby (zwiększa czynność detoksykacyjną wątroby), zwiększa wydzielanie żółci, chroni przez tworzeniem się katarakty oraz przed toksycznością i fibrozą płucną (zwłóknieniem). Ma silne działanie przeciwzapalne – podobne do leków przeciwzapalnych, takich jak fenylobutazon, hydrokortyzon czy ibuprofen. W przeciwieństwie do leków, których stosowanie wiąże się z licznymi skutkami ubocznymi, kurkumina nie ma jednak właściwości toksycznych.

*Dwumiesięcznik "Żyj naturalnie" jest dostępny sprzedaży. *

Przeciwzapalne działanie kurkuminy objawia się szczególnie w chorobach zapalnych jelit, stawów, a także innych ogólnoustrojowych o podłożu zapalnym. Z powodu właściwości przeciwzapalnych i antybiotycznych przyprawa ta jest wykorzystywana w leczeniu trądziku i innych schorzeń skóry. Wskazaniem do jej używania są także zaparcia i wzdęcia, a wyciągi na bazie alkoholu z kłącza rośliny stosowane są przy zapaleniu pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych, kamicy żółciowej oraz zaburzeniach trawiennych. Naukowcy dążą do tego, by właściwości kurkumy wykorzystywać także w profilaktyce i leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów i cukrzycy.

Tajemniczy duet: kurkumina i witamina D

Co sprawia, że czujemy się zdrowi, pełni sił i gotowi do działania? Co robić, by przed sezonem jesienno-zimowym być nieustająco w dobrej formie i nie chorować? Znaleźć składniki, które wzmacniają organizm i niwelują tzw. stres oksydacyjny. Należą do nich kurkurmina i witamina D. Kurkumina to składnik popularnej przyprawy kurkumy. Jej niezwykłe właściwości są znane od setek lat na Dalekim Wschodzie, gdzie życiodajna przyprawa jest powszechnie stosowana i bardzo popularna. Natomiast witamina D ma wpływ na kości, zęby, a także sprawnie funkcjonujący układ krążenia. Warto poznać bliżej te dwa składniki!

Nie ilość, a przyswajalność!

Hindusi wierzą, że chociaż kurkumina nie jest lekiem, to ma naturalną moc i jest jednym z najmocniejszych przeciwutleniaczy. Choć w Indiach stosuje się ją w naprawdę hurtowych ilościach, m.in. dlatego, że jest podstawowym składnikiem używanej wszędzie mieszanki przypraw curry, to w przypadku tego organicznego związku chemicznego ważna jest nie tyle ilość, jaką przyjmujemy, ale jej tzw. biodostępność, czyli to, ile dobroczynnych substancji jest w stanie przeniknąć do organizmu. W naturalnej kurkuminie – niewiele. Ale w nowoczesnych suplementach diety problem ten został rozwiązany.

Działaj ze zdwojoną siłą

O tym, że należy podawać witaminę D małym dzieciom wiedzą wszyscy, ale że jest również konieczna do prawidłowego funkcjonowania organizmu osoby dorosłej, mówi się już mniej. Tymczasem witamina D jest odpowiedzialna za mineralizację kości, wspiera funkcjonowanie układu sercowo-naczyniowego. Dodatkowo pełni funkcje regulacyjne w układzie odpornościowym i zmniejsza stany zapalne skóry. Warto suplementować witaminę D przez cały rok, a z pewnością należy to robić w sezonie jesienno-zimowym, gdy nie jest ona syntezowana przez słońce.

Barbara Fołda - technolog żywienia z ponad 30 letnim stażem. Wykładowca w ZSG w Poznaniu. Organizatorka licznych konkursów i egzaminator. Pasjonatka zdrowego odżywiania permanentnie udoskonalająca i poszerzająca swoją wiedzę.

Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl