Wigilia: co możesz przygotować wcześniej?

Chcesz się pochwalić swoimi kulinarnymi osiągnięciami? Masz ciekawy przepis? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl

Prosty specjał, bez którego wiele osób nie wyobraża sobie jednak wigilijnej wieczerzy. Nie tylko można, ale wręcz należy przygotować go przynajmniej 2-3 dni wcześniej, bo dzięki temu nabierze właściwego smaku.

Zadanie jest bardzo proste. Najpierw gotujemy zalewę, czyli trzy szklanki wody, 1/3 szklanki octu, łyżkę cukru, 2 liście laurowe, 4 ziarnka ziela angielskiego i kilkanaście ziarenek pieprzu. Zostawiamy do ostygnięcia, w tym czasie zalewamy kilogram solonych matiasów zimną wodą, moczymy minimum pół godziny. 3-4 cebule, pokrojone w półksiężyce, sparzamy we wrzątku przez kilkadziesiąt sekund. W słoiku układamy warstwami pokrojone na mniejsze kawałki śledzie i cebulę, wypełniamy zalewą zmieszaną z 2 łyżkami oleju i wkładamy do lodówki.

Jedna z tradycyjnych potraw wigilijnych, symbolizująca dobrobyt i słodkie życie przez następne 12 miesięcy. W dawnej Polsce ciasto na pierniki przygotowywano na wiele tygodni przed Bożym Narodzeniem i zostawiano w chłodnych piwnicach, by dojrzewało. Przysmak powinien się "uleżeć" także po upieczeniu, ponieważ wówczas stanie się smaczniejszy, a przede wszystkim bardziej miękki. Dlatego im wcześniej zabierzemy się za wyrabianie pierników, tym uzyskamy lepszy efekt końcowy.

Czasochłonne wyrabianie ciasta i farszu, a później misterne lepienie z nich pierogów to zmora wielu osób i jedno z najbardziej stresujących zadań wigilijnych. Ale po co czekać z nim do 24 grudnia? Przysmak możemy przecież przygotować kilka dni wcześniej i zamrozić. Pierogi zachowają smak, a przede wszystkim strukturę (nie rozpadną się w czasie obróbki termicznej), gdy przed włożeniem do zamrażalnika obgotujemy je, a następnie wystudzimy. Warto mrozić je partiami i pojedynczo, np. na desce wyłożonej folią spożywczą, dzięki czemu unikniemy sklejenia pierogów w bryłę, co może stanowić problem, gdy w Wigilię wyciągniemy je z lodówki.

Czerwony barszcz często gości na wigilijnym stole. Zgodnie z tradycją jego bazę powinien stanowić zakwas, który najlepiej przygotować kilka dni wcześniej. Obrane i pokrojone buraki, marchewkę, selera i pietruszkę układamy w dużym słoju, dodajemy świeży chrzan, czosnek, trochę kminku i zalewamy letnią przegotowaną wodą. Na wierzchu kładziemy kawałek suchego razowego chleba. Słój nakrywamy gazą i zostawiamy w ciepłym miejscu. 1-2 dni później przelewamy do butelek, szczelnie zamykamy i umieszczamy w lodówce.

Jeśli na Wigilię zamiast barszczu serwujemy zupę grzybową, też możemy ją przygotować 1-2 dni wcześniej. Należy wtedy namoczyć suszone grzyby, najlepiej prawdziwki i podgrzybki. Następnie szklimy pokrojoną w kostkę cebulę, dodajemy ją do grzybów, podobnie jak pokrojone w kostkę ziemniaki. Zalewamy bulionem warzywnym i gotujemy, aż wszystkie składniki zmiękną. Przyprawiamy solą i pieprzem, a przed podaniem zabielamy zupę śmietaną.

Kolejny wigilijny specjał, który powinien być przygotowany dzień wcześniej i przez noc chłodzony w lodówce, gdyż dzięki temu uzyskamy pełnię smaków. Podstawą potrawy są oczywiście filety z ryb, najlepiej morskich: dorsza lub mintaja. Przyprawiamy je solą i pieprzem, dzielimy na mniejsze kawałki, obtaczamy w mące, a następnie przesmażamy na złoty kolor. Na koniec przykrywamy duszonymi warzywami: cebulą (pokrojoną w piórka), marchewką, pietruszką i selerem (startymi na tarce o grubych oczkach), wymieszanymi z koncentratem pomidorowym i doprawionymi zielem angielskim i liśćmi laurowymi.

Napój tradycyjnie podawany na zakończenie wieczerzy wigilijnej. Od wieków jego głównymi składnikami są śliwki (w tradycji ludowej miały moc odpędzania złych mocy), jabłka (zapewniały miłość, zdrowie i pokój) oraz gruszki (symbolizowały długowieczność). Kompot warto przyrządzić wcześniej, dzięki czemu jego smak będzie głębszy i intensywniejszy.

Dzień przed Wigilią możemy też przygotowujemy słodki przysmak wywodzący się z kuchni kresowej. W jego składzie powinna znaleźć się ugotowana na sypko pszenica, utarty mak, miód i bakalie: rodzynki, orzechy, migdały, ewentualnie także figi czy daktyle. W dawnej Polsce z kutią była związana ciekawa tradycja – najstarszy uczestnik wieczerzy… ciskał smakołykiem o sufit. Gdy się przyklejał, zwiastował szczęście domownikom.