Papryka - opis i zastosowanie przyprawy

Najstarsze odnalezione ślady uprawy papryki datuje się nawet na 5200 lat przed narodzinami Chrystusa. Warzywo to prawdopodobnie pochodzi z Kolumbii. W Europie przyprawa pojawiła się w okolicach XVI wieku za sprawą konkwistadorów. Możliwe jednak, że w podobnym czasie papryka dotarła na Stary Kontynent z Indii, a za jej dostarczeniem stali Turcy. Nazywane na Węgrzech „czerwonym złotem” warzywo stanowi podstawę jednej z najpopularniejszych obecnie przypraw. Dzięki niej potrawy zyskują ognistego czerwonego koloru oraz odpowiedniego smaku.

Popularną czerwoną przyprawę uzyskuje się z dojrzałych owoców papryki rocznej (łac. Capsicum annuum) – rośliny z rodziny psiankowatych, porastającej dziko tereny słonecznych krajów Ameryki Południowej. Jej hodowle występują w wielu państwach całego świata, w tym także w Polsce. Papryka roczna osiąga wysokość około 100 centymetrów. Gatunek charakteryzuje się podłużnymi i szpiczastymi liśćmi, a także wspomnianymi już owocami. Te zbierane są od sierpnia do września. Roślina preferuje klimat z wysokimi temperaturami powietrza, dlatego też w Polsce uprawiana jest szklarniach lub tunelach foliowych. Istnieje wiele pomniejszych odmian papryki rocznej. Różnią się one od siebie kolorem owoców, ich kształtem i przede wszystkim ostrością smaku. Mielona papryka występuje obecnie w dwóch wariantach – słodkiej i pikantnej.

Zastosowanie sproszkowanej papryki w sztuce kulinarnej jest niezwykle szerokie. Przyprawa ta stanowi bardzo istotny element kuchni węgierskiej, dlatego też nie powinno jej zabraknąć w tradycyjnym leczo oraz intensywnych gulaszach mięsnych. Mielona czerwona papryka stanowi również ważny dodatek dla dań rodem z Meksyku. Ostrzejszą odmianę przyprawy z pewnością warto dodać do meksykańskiej zupy, burrito, quesadillas, tortilli i innych. Mielona papryka znajduje zastosowanie również w kuchni hiszpańskiej oraz hinduskiej. Często stanowi ona jeden ze składników aromatycznych i smakowitych mieszanek przypraw. Papryka skutecznie urozmaici też polskie potrawy – szczypta słodkiej lub ostrej odmiany nada więcej wyrazistości np. bigosowi. Oprócz tego przyprawa świetnie komponuje się z drobiem (szczególnie
kurczakiem) i wołowiną. Warto dodać ją także do dań na bazie pomidorów, potraw ziemniaczanych, różnorodnych sosów, sałatek, jajek w majonezie, past, zapiekanek i kremów.

• Leczo
• Tokań
• Gulasz wołowy
• Zupa meksykańska
• Zupa pomidorowa
• Bigos
• Zapiekanka ziemniaczana
• Domowe chipsy
• Smażona pierś z kurczaka
• Makaron w sosie pomidorowym
• Burrito
• Guacamole

Owoc papryki jest niezwykle bogaty w witaminę C. Pod wpływem wysokiej temperatury dochodzi niestety do jej całkowitej eliminacji, dlatego też charakterystyczna czerwona przyprawa nie dostarczy naszemu organizmowi tej cennej substancji. Mielona papryka zawiera za to duże ilości beta-karotenu. Ostra odmiana przyprawy ma także bardzo dobry wpływ na naszą odporność oraz pracę układu trawiennego. Wszystko za sprawą większej ilości zawartej w niej kapsaicyny.

Węgierski biochemik – Albert Szent-Györgyi – wyizolował witaminę C właśnie z owoców papryki rocznej. Dzięki temu osiągnięciu możliwe było ustalenie wzoru chemicznego substancji. Słowo „papryka” wywodzi się z języka węgierskiego. Nazwa ta wzięła się prawdopodobnie z serbskochorwackiego zdrobnienia pieprzu. Pierwsza wzmianka o papryce pochodzi z zapisków lekarza, który uczestniczył w wyprawach organizowanych przez Krzysztofa Kolumba.

Wojciech Chentkiewicz