Co należy wiedzieć o syropie glukozowo-fruktozowym?
Syrop glukozowo-fruktozowy to popularny zamiennik cukru białego dodawany do ogromnej ilości produktów spożywczych, które możemy kupić w sklepach. Czym różni się on od zwykłego cukru? Dlaczego jest tak powszechnie stosowany i czy może być groźny dla zdrowia?
Czym jest syrop glukozowo-fruktozowy?
Syrop glukozowo-fruktozowy został odkryty w 1966 roku przez Japończyka Takasaki. Już rok później w Stanach Zjednoczonych zaczęła się jego masowa produkcja. Otrzymuje się go w procesie hydrolizy enzymatycznej albo kwasowej skrobi kukurydzianej. Po rozpadzie skrobi uzyskiwana jest glukoza, która częściowo jest przekształcana we fruktozę.
Syrop glukozowo-fruktozowy jest bardzo słodki i tani w produkcji, więc sprawił, że znacznie zmniejszyło się zużycie zwykłego cukru w przemyśle spożywczym, a jednocześnie obniżyły się koszty tejże produkcji. Te właśnie aspekty zostały szczególnie docenione przez przedsiębiorców związanych z tą gałęzią rynku, dlatego też syrop glukozowo-fruktozowy wykorzystywany jest na szeroką skalę.
Różnice miedzy syropem glukozowo-fruktozowym a cukrem
Zwykły cukier to sacharoza powstała z połączenia jednej cząsteczki glukozy i jednej cząsteczki fruktozy, czyli zawiera równo po 50 proc. każdej z nich. Pozyskiwana jest najczęściej z buraka cukrowego lub trzciny cukrowej.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Wigilia w wersji fit. 5 świątecznych dań, które łatwo odchudzisz
Z kolei syrop glukozowo-fruktozowy nie ma tak idealnych proporcji. Najpowszechniej stosowane syropy glukozowo-fruktozowe zawierają:
- 55 proc. fruktozy, 40 proc. glukozy i 5 proc. innych cukrów (ten rodzaj syropu jest wykorzystywany przede wszystkim w USA),
- 42 proc. fruktozy, 53 proc. glukozy i 5 proc. innych cukrów (najczęściej stosowany rodzaj syropu w Europie, w tym w Polsce).
Widzimy więc, że procentowa zawartość glukozy i fruktozy w syropie nie różni się aż tak bardzo od tej znajdującej się w białym cukrze.
Syrop glukozowo-fruktozowy ma formę płynnej i bezbarwnej substancji, która nie ulega krystalizacji. Z kolei zwykły cukier występuje w postaci białych granulek, które są rozpuszczalne w wodzie, ale z tendencją do krystalizowania się. Syrop łatwiej więc połączyć z innymi składnikami, co przyczynia się nie tylko do wygody stosowania, ale i do poprawienia konsystencji gotowych produktów.
Produkcja cukru białego jest zdecydowanie droższa niż produkcja syropu glukozowo-fruktozowego, dlatego jest on chętniej stosowany w przemyśle spożywczym.
Co ciekawe, syrop glukozowo-fruktozowy hamuje rozwijanie się drobnoustrojów powodujących psucie się produktów spożywczych, czyli wydłuża ich trwałość.
Warto jednak pamiętać, że syrop glukozowo-fruktozowy pozyskiwany jest z kukurydzy, która niestety najczęściej jest uprawiana w odmianach modyfikowanych genetycznie, by była bardziej odporna. Przekłada się to na mniej naturalny sposób wytwarzania syropu w porównaniu do tradycyjnego cukru.
Czy syrop glukozowo-fruktozowy jest groźny?
Tak. Jest on groźny – szczególnie spożywany w nadmiernych ilościach. Ale nie jest on wcale groźniejszy niż zwykły biały cukier. Obie te substancje są w ten sam sposób wchłaniane przez organizm. Glukoza jest wykorzystywana do produkcji energii, jednak fruktoza jest metabolizowana inaczej. Trafia ona razem z krwią do wątroby, gdzie bierze udział w produkcji glicerolu odpowiedzialnego za powstawanie tłuszczu.
Organizm nie radzi sobie z nadmiarem fruktozy i to właśnie ten cukier prosty jest szczególnie dla nas niebezpieczny, a że występuje ona zarówno w sacharozie, jak i w syropie glukozowo-fruktozowym, nie ma dla nas większego znaczenia, w jakiej formie zostanie spożyta.
Jedna i druga substancja słodząca może więc powodować choroby metaboliczne: otyłość, cukrzycę typu 2, insulinooporność, choroby układu sercowo-naczyniowego, próchnicę i choroby przyzębia. Należy więc zachować umiar i wyrobić w sobie nawyk czytania etykiet produktów, które kupujemy. Unikanie cukrów dodanych w produktach spożywczych to już ogromny krok ku zdrowiu.
