Smak zupy z dzieciństwa

*Każdy z nas pamięta doskonale smak zup jedzonych w okresie dzieciństwa. Jedne były ulubione, a inne przyprawiały o niesmak. *

Ulubiona czy znienawidzona, zupa jest smacznym i pożywnym źródłem witamin i składników odżywczych. Będąc dziećmi nie zawsze rozumieliśmy, jak ważny w ciągu dnia jest to posiłek. Dlatego zjadanie zup prawie zawsze wiązało się w wielkim wysiłkiem i nierzadko przymusem lub nadzorem ze strony dorosłych. Chyba, że smak wybranej zupy wyjątkowo nam odpowiadał.

Teraz, gdy jesteśmy już dorośli, czasem chętnie zasmakowalibyśmy w tych zupach, które jadaliśmy lata temu. Bo prawdziwe domowe zupy nie były przygotowywane w 15 minut, tak jak gotuje się współcześnie - zupa z torebki, w kostce lub ze słoiczka. Przygotowanie prawdziwej zupy domowej stało się rarytasem, bo wymaga przede wszystkim czasu.

Zupa pomidorowa

Najsmaczniejsza zupa pomidorowa, to taka, która jest przygotowana na bazie naturalnego przecieru. Nie mowa tu o gotowych przecierach dostępnych na półkach sklepowych i zamkniętych w ładnych kształtnych słoiczkach. Domowy przecier pomidorowy wykonuje się samodzielnie. Najbardziej aromatyczny jest robiony na świeżo.

Ok. 10 sztuk dojrzałych pomidorów (świeżych lub z zamrażalnika) gotujemy w ok. 2 l wody bez dodatku soli. Gdy skórka na pomidorach zaczyna pękać w trakcie gotowania, odstawiamy garnek na bok i przez gęste sitko przecieramy rozgotowane pomidory. Aby dokładnie wykorzystać miąższ pomidorów, przecierane owoce można przelewać wodą, w której się gotowały. Skórki dla ułatwienia wygodniej zdjąć przed ucieraniem.

W międzyczasie gotujemy 1 torebkę ryżu w osolonej wodzie. Po ugotowaniu odstawiamy na bok.

Do garnka wlewamy ¾ litra zimnej wody. Po umyciu i obraniu wkrawamy do niej marchewkę (2 sztuki) i pietruszkę (1 sztuka), oraz kawałek pora. Dodajemy niewielki kawałek mięsa wołowego (może być pręga lub polędwiczka), lekko dosalamy i gotujemy. Gdy mięso jest już miękkie, wyciągamy je razem z warzywami i do wywaru dodajemy ryż, dolewamy przecier z pomidorów i gotujemy krótką chwilę razem. Zabielamy lekko śmietaną (2 łyżki śmietany, dokładnie rozmieszanej - bez grudek, w połowie szklanki zimnej wody z dodatkiem szczypty soli, sól po to, aby śmietana się nie „ścięła" po wlaniu do ciepłej zupy) i doprawiamy listkami świeżej bazylii.

Zupa szczawiowa

Kiedyś zbieranie szczawiu z pól i łąk nie było niczym nadzwyczajnym. Tak zerwany świeży szczaw był doskonałym składnikiem bazowym do zupy. Niestety współcześnie sytuacja taka wydaje się raczej niewyobrażalna. Nawet, jeśli szczaw bujnie porasta okoliczne łąki, nikt nie chełpi się do zbierania go w celach kulinarnych. Taki krok, byłby zdecydowanie ryzykowny, gdyż zanieczyszczenie środowiska naturalnego jest bardzo wysokie. Dlatego szczaw kupujemy w marketach, gdzie dociera z upraw. Ale jest jedna metoda, aby mieć zawsze świeży szczaw w zasięgu ręki. Wystarczy kupić nasiona i zasiać je w donicy. Szczaw nie wymaga specjalnej pielęgnacji.

Aby przygotować zupę szczawiową najpierw należy przygotować bulion warzywny. Do 2 litrów wody dodajemy oczyszczoną, obraną, umytą włoszczyznę (w całości, nie kroimy!) 2 marchewki, 1 pietruszkę, ¼ dużego pora, 1 średnią cebulę, niewielki kawałek selera, 2 liście kapusty włoskiej. Wszystko gotujemy do miękkości. I odcedzamy bulion.

Dodajemy do niego 1 marchewkę i 1 pietruszkę pokrojone w drobną kosteczkę (ugotowane warzywa z wywaru) oraz drobno pokrojony świeży i umyty szczaw, ok. 500 g. Lekko dosalamy i gotujemy krótko, do momentu, gdy szczaw będzie miękki. Zabielamy zupę - 150 ml śmietany mieszamy bardzo dokładnie z 2 łyżkami mąki i 2 łyżkami zimnej wody. Doprowadzamy do wrzenia i odstawiamy. Zupa szczawiowa najlepiej smakuje z dodatkiem pokrojonego jaja, ugotowanego na twardo i świeżego białego pieczywa.

Zupa ogórkowa

Zupa ogórkowa ma charakterystyczny, mocny smak. Zawdzięcza go głównemu składnikowi, - ogórkom kiszonym. Do przygotowania zupy dla 4 osób wystarczy tylko 6, 7 średniej wielkości ogórków. Najsmaczniejsze są te, które kiszone są domową metodą.

Do przygotowania zupy należy przyrządzić wpierw bulion warzywno-mięsny. Warzywa dodajemy jak do zupy szczawiowej, do 2 litrów wody dodajemy oczyszczoną, obraną, umytą włoszczyznę (w całości, nie kroimy!) 2 marchewki, 1 pietruszkę, ¼ dużego pora, 1 średnią cebulę, niewielki kawałek selera, 2 liście kapusty włoskiej. Dodatkowo dokładamy kawałek mięsa wołowego. Po ugotowaniu bulionu odcedzamy go i przelewamy do garnka. Dodajemy 5, 6 ziemniaków pokrojonych w drobną kosteczkę i gotujemy. W czasie gotowania dodajemy ogórki kiszone utarte na tarce (grube oczko). Gotujemy do momentu, aż ziemniaki będą miękkie. Zabielamy śmietaną - 4 łyżki śmietany mieszamy z 1 łyżką mąki i szczyptą soli. Dodajemy do zupy, mieszamy i doprowadzamy do wrzenia. Dodajmy szczyptę suszonego majeranku.

Zupa mleczna

Do przygotowania tej zupy, potrzeba chyba najmniej składników. A do tego samo przyrządzenie jest bardzo proste i zajmuje niewiele czasu. Wystarczy tylko do głębokiej miski wsypać 2 szklanki mąki, zrobić w niej mały dołek, dodać szczyptę soli (w palcach), wbić jedno jajko kurze i, zalewając szklanką letniej wody, mieszać, aż do uzyskania konsystencji ciasta. Wyrobić ciasto. W międzyczasie na kuchnię wstawiamy garnek z 2, 3 litrami mleka i doprowadzamy do wrzenia. Gdy mleko jest już gorące, gotowe ciasto ucieramy na tarce (średnie lub grube oko) prosto nad garnkiem z gotującym mlekiem. Po starciu całego ciasta, gotujemy i odstawiamy.