Król restauracji w PRL-u. Sentymentalny wtorek: bryzol

W okresie PRL mięso często uchodziło za rarytas. Nic więc dziwnego, że serwowano wtedy dania, które przynajmniej w pewien sposób mogły zrekompensować brak chociażby klasycznych schabowych. Bryzol zazwyczaj był przygotowywany z rozbitej polędwicy wieprzowej lub wołowej. Od kotletów różnił się przede wszystkich grubością mięsa oraz panierką z samej mąki. Podawano go z duszoną cebulą i pieczarkami. Można było go też spotkać z dodatkowym kawałkiem roztapiającego się na talerzu masła.

Przed usmażeniem pieczarek pokrój je w kostkę, plasterki lub półplasterki. Na rozgrzanym maśle zeszklij posiekaną cebulę. Dodaj pieczarki i smaż wszystko przez chwilę pod przykryciem na średnim ogniu. Dopiero po 3-4 minutach oprósz solą. To sprawdzony i niezawodny sposób na skuteczne pozbycie się wody z grzybów, dzięki temu będą miały przyrumieniona i chrupiącą skórkę. Pod koniec smażenia dopraw ulubionymi ziołami.

Przepis na bryzol

Składniki:

• 500 g polędwicy wołowej
• 150 g pszennej mąki
• 400 g pieczarek
• 100 g masła
• 4 cebule
• olej
• sól
• pieprz

Przygotowanie: cebulę i pieczarki kroimy w małe plastry i podsmażamy na rozgrzanym maśle, aż do momentu, gdy będą miękkie. Doprawiamy solą i pieprzem. Mięso dzielimy na mniejsze kawałki i rozbijamy na cienkie kotlety o wysokości ok. 5 milimetrów. Posypujemy je odrobiną pieprzu i mąki. Smażymy na rozgrzanym oleju przez kilka minut.

Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl