Cukier jako pożywka dla grzybów. Jak uniknąć kandydozy?

W jaki sposób dochodzi do rozwinięcia kandydozy?

W jelitach bytuje mnóstwo dobrych bakterii i drożdżaków, które żyją z nami w pełnej symbiozie. Są dla nas bardzo cenne, ponieważ pomagają strawić resztki pokarmów oraz syntetyzują niektóre witaminy, np. te z grupy B. Wszystko jest w porządku, jeśli między drobnoustrojami zachowana jest homeostaza. Kiedy jednak nasza dieta obfituje w biały cukier i słodycze, węglowodany (chleb, bułki, ciasta), cukry proste (słodkie owoce, miód, dżem itp.), alkohol (piwo, wino) i do tego często przyjmujemy antybiotyki, to w organizmie może dojść do przerostu drożdżaków candida. Zmieniają one formę i stają się grzybem, który wrasta w jelita, powodując ich perforacje (czyli dziurawienie ścianek). Przez dziurki w jelitach do krwiobiegu przedostają się niestrawione resztki pokarmów oraz toksyny, które zaczynają zatruwać organizm.

Grzyby candida albicans, które naturalnie żyją w naszych jelitach, potrzebują dużej ilości cukru, żeby się rozmnażać i rozprzestrzeniać po ciele. Wydzielają 80 rodzajów toksyn, które zatruwają organizm. Jedna z nich w swoim składzie chemicznym podobna jest do insuliny. Jej działanie powoduje obniżenie poziomu glukozy we krwi oraz zwiększa łaknienie na słodkości.

Kiedy mówimy, że organizm domaga się czekolady, to w rzeczywistości candida woła o cukier. Sięgamy po batonik i wpadamy w błędne koło. Dodatkowo cukier połączony z drożdżakami candida fermentuje i produkuje w jelitach alkohol. Dlatego często po zjedzeniu dużej ilości cukru czujemy się jak na lekkim rauszu. Widać to najlepiej u dzieci, które po zjedzeniu słodyczy stają się nadpobudliwe i zachowują się tak, jakby miały ADHD. Jeżeli dzieci spożywają głównie słodycze – krem czekoladowy, słodkie napoje i soki oraz słodzone jogurty (które zawierają duże ilości cukru lub syropu glukozowo-fruktozowego) – są bardzo narażone na przerost grzybów candida. Pojawiają się wówczas różne alergie, astma, częste przeziębienia, zaparcia, bolące brzuszki… Jeżeli w dzieciństwie jedliśmy dużo słodyczy i często przyjmowaliśmy antybiotyki, prawie na pewno mamy rozwinięte grzybnie candida albicans oraz innych grzybów, które osłabiają nasze jelita.

Jak zdiagnozować kandydozę?

Możesz zrobić w domu ślinowy test na obecność candidy. Wieczorem postaw na stoliku przezroczystą szklankę z wodą. Rano, jeszcze przed myciem zębów, spluń do szklanki. Jeśli w ciągu pół godziny cała ślina opadnie na dół – nie jesteś zakażona(-y) grzybem candida. Jednak jeśli ze śliny zrobią się sznureczki od góry do dołu lub zawiśnie chmurą w wodzie – należy przeprowadzić kurację przeciwgrzybiczą. Kandydozę możemy również zdiagnozować po objawach. Do najczęstszych należą problemy z:

• układem pokarmowym (bóle żołądka, podbrzusza, wzdęcia, zaparcia, biegunki, alergie pokarmowe);
• układem moczowo-płciowym (bolesne miesiączki, grzybica narządów rodnych, zapalania pochwy, pęcherza, bóle w podbrzuszu);
• skórą (wysypki, trądzik, egzema, atopowe zapalenie skóry, łuszczyca, alergie skórne, grzybice między palcami stóp);
• układem oddechowym (astma, katar sienny, alergie wziewne, chroniczne grypy i przeziębienia, zapalenia zatok);
• układem nerwowym (chroniczne zmęczenie, rozdrażnienie, płaczliwość, zmienne nastroje, depresja).

Jak leczyć kandydozę?

Kandydozę leczymy przede wszystkim dietą i zmianą stylu życia. Najlepszą metodą na grzyby jest ich zagłodzenie, czyli nieprzyjmowanie żadnych cukrów (nawet tych naturalnych, typu miód, owoce, syrop klonowy czy syrop z agawy) przez minimum trzy miesiące. Pomaga również regularny ruch, najlepiej na świeżym powietrzu.

Należy stosować dietę zasadową opartą na kaszach, warzywach, kwaśnych owocach, kiszonkach oraz tzw. superżywności (produktach, które zawierają dużą ilość witamin i minerałów, kwasów omega-3 i przeciwutleniaczy). W tym czasie polecam:

• kasze (najlepiej bezglutenowe, takie jak jaglana, gryczana);
• ryż pełnoziarnisty (nie biały!) oraz komosę ryżową (inaczej quinoa);
• rośliny strączkowe (fasolka mung, soczewica, cieciorka); 3 ryby, jajka od kur z wolnego wybiegu (oznaczone nr "0");
• warzywa sezonowe oprócz psiankowatych: ziemniaków, pomidorów, papryki; szczególnie polecam awokado, jarmuż, brokuły, pietruszkę i natkę, cykorię, rukolę, czosnek oraz cebulę;
• niesłodkie owoce (grejpfruty, cytryny, kiwi, granaty, borówki amerykańskie, jeżyny);
• nasiona i pestki (dyni, słonecznika, sezamu, siemię lniane, nasiona chia);
• superżywność (siemię lniane, młody jęczmień, chlorella, spirulina);
• świeżo wyciskane soki (nie z kartonów);
• zioła i przyprawy (oregano, czarnuszka, kurkuma, koper włoski, tymianek, kmin rzymski, kardamon, goździki, cynamon, imbir, kminek, pieprz cayenne);
• oleje tłoczone na zimno (lniany, z pestek winogron, z czarnuszki, z awokado, oliwa z oliwek extra virgin, kokosowy);

Suplementy diety wspierające leczenie kandydozy:

• aloes – goi nadżerki w jelitach, zapobiega powstawaniu zespołu nieszczelnego jelita; należy pić rano na czczo 2 łyżki rozpuszczone w szklance wody oraz 2 łyżki przed snem;
• probiotyki i prebiotyki – należy przyjmować 2 x 1 tabletkę podczas trwania całej kuracji;
• olejek z oregano – 2 x 7 kropel na łyżkę oleju z pestek dyni;
• wyciąg z czarnego orzecha – 2 x 2 tabletki z jedzeniem;
• pau d’arco – 2 x 2 tabletki z jedzeniem.

Z diety należy wyeliminować przede wszystkim:

• cukier i wszystkie produkty, które go zawierają (słodycze, ciasta, lody, napoje słodzone);
• słodkie owoce (truskawki, winogrona, słodkie jabłka i gruszki itp.);
• owoce suszone (daktyle, rodzynki, figi itp.);
• miód i słodziki (syrop glukozowo-fruktozowy, sorbitol, aspartam, sukraloza, sacharoza, fruktoza, glukoza, ksylitol, erytrytol, stewia);
• produkty fermentowane oprócz kiszonek (drożdże, alkohol, sos sojowy, ocet);
• chleb i produkty piekarniczo-cukiernicze (szczególnie gluten znajdujący się głównie w pszenicy);
• makarony;
• nabiał (sery, twarogi, jogurty owocowe, maślanki);
• mięso (kurczaki, karkówka z grilla, kotlety itp.).

Przepis pochodzi z książki Katarzyny Gwiazdowskiej "Tajemnice Zdrowia".