Wieprzowina - smakołyk na cenzurowanym

Pieczona golonka, karkówka z grilla, kotlet schabowy z chrupiącą skórką - już na samą myśl o nich wielu osobom cieknie ślinka. Z tego faktu najmniej zadowoleni są dietetycy, tłumacząc, że wieprzowina nie należy do najzdrowszych mięs.

Statystyczny Polak w ciągu roku zjada ponad 42 kg wieprzowiny (czyli mięsa pochodzącego od świń), co sprawia, że pod względem jej spożycia, przodujemy w Europie. Jednak nie tylko my kochamy to mięso. Spożycie wieprzowiny na świecie uwarunkowane jest kulturowo bądź religijnie. W krajach arabskich nie jada się jej ze względów religijnych, natomiast w krajach Europy Zachodniej - m.in. ze względów klimatycznych. We Włoszech czy w Hiszpanii popularna jest solona, lekko wędzona i długo dojrzewająca szynka. W Peru i Boliwii do ulubionych dań należą pieczone bądź grillowane wieprzowe policzki, natomiast w Rosji do największych przysmaków zalicza się słoninę. Niemcy najbardziej cenią sobie golonkę, a w Polce zdecydowanie króluje schabowy.

- Najbardziej kaloryczne z elementów wieprzowiny są boczek i podgardle, które zawierają średnio 1000 kcal w jednej porcji (200g) i dość dużą zawartość kwasów tłuszczowych nasyconych, czyli tych, które podnoszą zły cholesterol i przyczyniają się do chorób sercowo-naczyniowych. Dlatego też osoby z hipercholesterolemią powinny wieprzowiny unikać. Są to najtłustsze części świni. Za to jeżeli wybierzemy schab środkowy, szynkę czy łopatkę, to dostarczymy w porcji o połowę mniej kalorii i tłuszczów nasyconych – ilość porównywalną do ilości tych składników w wołowinie. Zawartość cholesterolu jest podobna jak w wołowinie i cielęcinie, więc tym kryterium nie warto kierować się przy wyborze rodzaju mięsa czerwonego. W stosunku do drobiu, np. pieczonego udka z chrupiącą skórką, też wieprzowina wypada porównywalnie - tłumaczy mgr Ewa Zygmanowska, dietetyk kliniczny z Centrum Medycznego ENEL-MED.

Do niewątpliwych walorów wieprzowiny należy jej smak. Mięso dobrej jakości jest delikatne, soczyste, wilgotne, ale nie mokre (kapiące)
, a tłuszcz - biały i zwarty (trzeba unikać mięsa o żółtym tłuszczu). Decydując się na schabowego lub łopatkę warto też mieć świadomość, jak wpłynie to na nasze zdrowie. Bo choć zawiera wiele zawiązków, które nie sprzyjają naszemu zdrowiu, nie oznacza to, że mięso wieprzowe należy zupełnie wyeliminować z diety. Jak we wszystkim, również w tym przypadku należy zachować umiar.

- Pod względem zawartości witamin i minerałów, wieprzowina jest bardzo dobrym źródłem żelaza łatwo wchłanianego, a także posiada najwyższą zawartość witamin D oraz E spośród innych gatunków mięs. Wieprzowiny tłustej, jak np. golonka czy karkówka, powinny unikać osoby z chorobami przewodu pokarmowego, gdyż mięso wieprzowe jest trudniej strawne dla żołądka niż np. drobiowe. Tygodniowo spożycie mięs czerwonych, w tym wieprzowiny, nie powinno przekraczać trzech porcji, czyli 500 g tygodniowo. Powinny być to mięsa i przetwory mięsne najwyższej jakości – najlepiej chude elementy wieprzowe przyrządzone z dodatkiem małej ilości tłuszczu, raczej pieczone lub gotowane. Starajmy się unikać smażenia, smażenia w panierkach lub wieprzowiny w postaci tłustych wędlin - mówi dietetyk.

Przygotowując dania z wieprzowin pamiętajmy, że schab czy polędwica mogą zamienić się w wyszukane i chude dania. Warto też szukać w sklepach szynki, która nie ocieka tłuszczem. Bardzo wartościowe, a często niedoceniane są podroby, które mają najwięcej wartości odżywczych. Warto przypomnieć sobie takie potrawy jak flaki, gulasz z serc czy nawet kaszanka.

ml/mmch/kuchnia.wp.pl