Zamiast do wazonu, wrzucam do szklanki. Ma karmelowy smak i wspiera organizm

Bez lilak to jeden z symboli wiosny, na który wszyscy ze zniecierpliwieniem czekamy. Zanim jednak po kwiatach pozostaną tylko wspomnienia, robię zapas lilakowej herbatki. Idealnie sprawdzi się na chłodniejsze dni, a po wystudzeniu może zamienić się w orzeźwiający napój na upały.

Określenie herbata tak naprawdę dotyczy liści, pąków i łodyg krzewu herbacianego (Camellia sinensis). W tym przypadku podstawą są kwiaty lilaku, więc formalnie rzecz biorąc mamy tu do czynienia z ziołowym naparem. Utarło się jednak, że to, co trafia do szklanki i zalewa się wrzątkiem, powszechnie nazywa się herbatą.

Zebrane kwiaty lilaku poddaje się procesowi fermentacji tlenowej. Proces ten, podobny do oksydacji liści czarnej herbaty, pozwala wydobyć z kwiatów unikalny aromat i smak. Brzmi skomplikowanie, ale można zrobić to samodzielnie w domu.

Smak herbatki tlenionej z lilaka jest delikatny i kwiatowy z nutą karmelową. Nie ma tutaj typowej goryczki, która może kojarzyć się z ziołowymi naparami. Kwiaty najlepiej zbierać w suchy poranek, oczywiście z dala od ulic, oprysków czy miejsc, które potencjalnie mogą być zanieczyszczone.

Przygotuj:

• świeże, w pełni rozwinięte kwiaty lilaka
• suchy słoik z przykrywką

Przepis na herbatę z lilaka:

1. Delikatnie oddziel pojedyncze kwiatki od zielonych łodyżek.
2. Rozłóż kwiaty cienką warstwą na czystej bawełnianej ściereczce.
3. Umieść je w zacienionym i przewiewnym miejscu na 12 do 24 godzin.
4. Przenieś zwiędnięte kwiaty do suchego słoika. Szczelnie zamknij słoik przykrywką.
5. Wstaw zamknięty słoik do piekarnika nagrzanego do temperatury 40 stopni Celsjusza na około 2 godziny.
6. Wyjmij słoik z piekarnika i rozsyp kwiaty cienką warstwą na papierze do pieczenia lub na siatce.
7. Susz je w przewiewnym i zacienionym miejscu przez około 2-3 dni. Możesz przyspieszyć suszenie, umieszczając kwiaty w piekarniku nagrzanym do niskiej temperatury (30-40 stopni Celsjusza).
8. Gdy kwiaty będą już całkowicie suche, przełóż je do szczelnego, suchego słoika.

Taki susz jest już gotowy do parzenia. Warto jednak odczekać tydzień przed otwarciem słoika, aby aromat się ustabilizował i skoncentrował. Im dłużej kwiaty będą w słoiku, tym aromat może być pełniejszy.

Parzenie herbaty lilakowej jest bardzo proste. Wystarczy do filiżanki wsypać jedną lub dwie łyżeczki suszu i zalać gorącą (ale nie wrzącą) wodą. Przykryj filiżankę i zaparzaj herbatkę przez 5 do 7 minut. Do zaparzonej herbaty możesz dodać nieco miodu, mięty, melisy czy cytryny, by wzbogacić smak.

Kwiaty lilaka zawierają różne związki fenolowe, które działają jako antyoksydanty. Mogą one pomagać w zwalczaniu wolnych rodników w organizmie, przyczyniając się do ochrony komórek przed uszkodzeniem. Niektóre związki obecne w roślinach z rodziny oliwkowatych (do której należy lilak) wykazują właściwości przeciwzapalne. Choć badania nad kwiatami lilaka są ograniczone, istnieje potencjał, że napar ten może mieć podobne działanie. Lilak zawiera także syrynginę, która może chronić komórki wątroby, usprawniać pracę jelit, a także zwalczać drobnoustroje. Niektóre źródła przypisują lilakowi działanie antybakteryjne i przeciwzapalne, co może być związane z obecnością różnych związków aktywnych, w tym fitoncydów.

Ze względu na brak wystarczających danych, nie zaleca się spożywania kwiatów lilaka w dużych ilościach ani przez dłuższy czas. Traktujmy herbatkę raczej jako aromatyczny napój spożywany okazjonalnie, a nie jako środek leczniczy i magiczne lekarstwo.

Treści w naszych serwisach służą celom informacyjno-edukacyjnym i nie zastępują konsultacji lekarskiej. Przed podjęciem decyzji zdrowotnych skonsultuj się ze specjalistą.