Cebula jednak nie dla każdego. Te osoby powinny omijać ją szerokim łukiem

Chociaż już od małego powtarza się, że warzywa to samo zdrowie, nie każdemu służy każde z nich. Tak jest w przypadku cebuli, goszczącej na stałe w wielu domach. Dla jednych może być prawdziwym przysmakiem i naturalnym wsparciem w chorobie, to u innych może wywołać przykre dolegliwości.

Cebula to jedno z najstarszych i najbardziej cenionych warzyw na świecie. Nasze babcie i prababcie sięgały po nią w czasie przeziębienia, przygotowując kultowy syrop, przez całe stulecia leczono nią także szkorbut. Nie jest oczywiście najbogatszym źródłem witaminy C, ale jej dostępność, łatwość przechowywania i  antybakteryjne właściwości sprawiały, że była ceniona przez marynarzy i podróżników.

Cebula, podobnie jak czosnek, por, szalotka i szczypiorek, należy do rodzaju roślin kwitnących Allium. Jej prozdrowotne działanie wynika z bogactwa związków siarki organicznej, błonnika, witamin C, A, i witamin z grupy B oraz silnych przeciwutleniaczy, w tym kwercetyny. Cebula wspiera odporność, łagodzi stany zapalne oraz pomaga zredukować ryzyko zawału i udaru, poprawiając stan naczyń krwionośnych oraz pomagając obniżyć poziom złego cholesterolu LDL.

Silne substancje bakteriobójcze potrafią niszczyć bakterie oporne na działanie tradycyjnych antybiotyków, a jej właściwości grzybobójcze są przydatne po terapii antybiotykowej.

Jednak, jak w przypadku każdego naturalnego lekarstwa, istnieją pewne przeciwwskazania. Nie bez powodu Paracelsus, ojciec nowożytnej medycyny, mówił "Wszystko jest trucizną i nic nie jest trucizną. Tylko dawka czyni, że dana substancja jest trucizną". Oczywiście nie oznacza to, że cebula jest trująca, niektórzy powinni po prostu ograniczyć lub wykluczyć ją z codziennej diety.

Osoby cierpiące na IBS (zespół jelita drażliwego) powinny zdecydowanie ograniczyć lub wykluczyć cebulę z diety. Ze względu na obecność fruktanów może wywoływać silne wzdęcia, gazy i skurcze. Osoby cierpiące na refluks, zgagę, choroby żołądka lub wrzody powinny unikać spożywania surowej cebuli, ponieważ jej ostre związki siarki mogą drażnić błonę śluzową.

W zaawansowanych stadiach chorób nerek i niewydolności serca zaleca się wykluczenie cebuli z diety, co jest podyktowane restrykcjami związanymi z niektórymi minerałami. Osoby z problemami trawiennymi, ale bez silnej alergii, powinny spożywać cebulę gotowaną lub duszoną. Obróbka termiczna znacznie zmniejsza zawartość drażniących związków siarki i fruktanów, czyniąc ją łagodniejszą.

Chociaż już od małego powtarza się, że warzywa to samo zdrowie, nie każdemu służy każde z nich. Tak jest w przypadku cebuli, goszczącej na stałe w wielu domach. Kluczem jest słuchanie własnego organizmu i dostosowanie diety do indywidualnych potrzeb zdrowotnych.