Ukraińskie dania na polskim stole
Niektóre ukraińskie potrawy jemy w Polsce regularnie, ale nie zawsze jesteśmy świadomi, że smakołyki te zawdzięczamy właśnie naszym wschodnim sąsiadom. Dziś, kiedy tak wielu z nich uciekając przed wojną, przybyło do Polski, warto przypomnieć, jakimi potrawami nasi sąsiedzi wzbogacili polską kuchnię.
Barszcz ukraiński
Najsłynniejszym daniem Ukrainy jest barszcz ukraiński. Nie jest więc dziwne, że w Polsce ta zupa ma taką samą nazwę. Barszcz ukraiński to bardzo sycące połączenie gotowanych buraków, słoniny, kapusty, marchewki, fasoli i ziemniaków. Zazwyczaj jest bardzo czosnkowy. Barszcz zabiela się śmietaną i doprawia dużą ilością pieprzu. Zupę tę można modyfikować na różne sposoby, na przykład robiąc ją w wersji wegetariańskiej lub gotując na wędzonym boczku albo żeberkach.
Kapuśniak
Choć przyjęliśmy, że kapuśniak to tradycyjna polska zupa, jest inaczej. Kapuśniak bowiem pochodzi z Ukrainy. Odmiana tej zupy, czyli tłusty i bardzo kaloryczny kapuśniak kozacki to tradycyjne danie wymyślone na Zaporożu. Zupę tę przygotowuje się z kiszonej kapusty i gotuje razem z mięsem surowym i wędzonym (najlepsze są żeberka lub boczek). Dodaje się do niej ziemniaki i warzywa. Zawsze warto przygotować duży garnek kapuśniaku. Po dwóch dniach smakuje najlepiej.
Pierogi
Rodzajów pierogów jest wiele, ale mają one w Polsce jednego przodka – ukraińskiego warenika. To właśnie na Ukrainie wymyślono pierogi z wieloma farszami, w zależności od tego, co kto miał w domu. A z ziem dzisiejszej Ukrainy wywędrowały one w inne regiony Polski. Wareniki to pierogi gotowane, trochę większe niż nasze. Niewiele różnią się jednak od tych, które tak uwielbiamy.
Kutia
Ukraina to także słodycze, wypieki i inne smakołyki. Kutia, tradycyjne danie bożonarodzeniowe, bardzo popularne na Białostocczyźnie, Lubelszczyźnie i w województwie podkarpackim, na także korzenie ukraińskie. Kutia to połączenie gotowanych ziaren pszenicy z miodem i bakaliami. Dziś do kutii dodaje się figi, rodzynki, daktyle, ale dawniej musiały wystarczyć jedynie orzechy – laskowe i włoskie.
Sękacz
I na koniec kolejne, pochodzące z Ukrainy ciasto, czyli sękacz – chyba najtrudniejszy do przygotowania wypiek. Sękacz swoją nazwę zawdzięcza podobieństwu do ściętego pnia drzewa z sękami. Przygotowuje się go z ciasta biszkoptowego i tradycyjnie piecze nad ogniem na obracającym się rożnie, które ma kształt drewnianego wałka lub wydłużonego stożka. Rożen polewa się ciastem stopniowo – gdy jedna warstwa się upiecze, nakładamy kolejną i stąd kształt tego wypieku.
Sprawdzony przepis na kotlety z gotowanego kurczaka
