Szampańska zabawa

Magiczne bąbelki szampana bojaźliwym dodają odwagi, skromnych czynią bardziej frywolnymi, zaś wielu uskrzydlają, pobudzając do wzniosłych uczuć. Wspaniały, orzeźwiający bukiet szampana przewyższa inne wonie, napełniając nas radosnym oczekiwaniem.

Wynalazcą tego wspaniałego trunku był XVII-wieczny zakonnik z francuskiego klasztoru w Hautvilles, zarządca piwnic, Dom Perignon. Zainteresował się on wtórną fermentacją wina, w trakcie której powstają słynne bąbelki. Całe lata udoskonalał ten proces, nie mógł sobie jednak poradzić z problemem utrwalenia efektu tzw. drugiej fermentacji. Kwestię tę rozwiązała w sto lat później pani Clicquot, wdowa po producencie win. Odtąd rozpoczęła się we Francji masowa produkcja szampana.

Elegancja prosto z Francji

Swą nazwę zawdzięcza Szampanii, krainie historycznej w północno-wschodniej Francji. Pinot Noir, Pinot Meunier i Chardonnay to gatunki winogron pochodzące właśnie stamtąd i najlepiej nadające się do produkcji szampana.

Jego słodki smak osiąga się, dodając w pewnej fazie producji cukier. Stopień słodkości określa się w języku francuskim: brut (bardzo wytrawne), tres-sec (nieco mniej wytrawne), doux (słodkie).

Przy nazwie francuskiego szampana obok stopnia słodyczy zawsze podaje się nazwę. Do najbardziej znanych należą francuskie wytwórnie, m.in. Heidsieck Monopole, Eugen Cliquot, Henri Abele czy Louis Roederer. Szampan marki Dom Perignon należy do najdroższych na świecie.

Nazwa zastrzeżona

Szampan produkuje się dwoma sposobami: metodą klasyczną, butelkową - ma on wówczas szlachetniejszy smak i lepszą markę - oraz, w sposób bardziej masowy, w zbiornikach. Win musujących szampańskich (Vin de Champagne) nie należy mylić z winami gazowanymi, sztucznie nasycanymi dwutlenkiem węgla.

Najlepszym smakiem charakteryzują się szampany młode. Ich jakość i szczególnie dobry rok dla uprawy winorośli oraz procesu produkcji uwidocznione są na etykietach. Szampany pochodzące z gorszych roczników nie posiadają daty na etykiecie.

Nazwa wina musującego „szampańskie" zastrzeżona jest tylko dla win tego typu produkowanych w Szampanii. Nieraz toczyły się już procesy o używanie charakterystycznej nazwy przez inne wytwórnie, a sprawy kończyły się zwycięstwem francuskiego monopolu. I tak na przykład Rosjanie musieli przejść z „szampanskoje" na „igristoje".

Pić trzeba umieć

Podaje się go w gładkich kieliszkach o kształcie odwróconego stożka bądź w szerszych, cylindrycznych i dość niskich.

Powinien być schłodzony do temperatury od 6 do 12 stopni Celsjusza. Najczęściej w tym celu wstawia się go do specjalnego kubełka z lodem.

Jest idealny na wszelkiego rodzaju przyjęcia, stanowi jeden z najlepszych aperitifów w świecie. Najlepiej smakuje z kawiorem bądź wędzonym łososiem. Uderza do głowy szybciej niż pozostałe alkohole dzięki zawartości bąbelków z dwutlenku węgla. Sam w sobie ma tak wyśmienity smak, że rzadko miesza się go z innymi składnikami, jak soki, wina czy mocniejsze trunki.

Niemniej w światowych publikacjach na temat przyrządzania drinków są również i te, w których jeden ze składników stanowi właśnie szampan. W wydanym w Anglii „The international drinker's kompanion" znaleźliśmy blisko 70 drinków z udziałem szampana.

Oto jeden z bardziej popularnych przepisów:

Champagne bajou:
około 50 g ginu zmieszać z łyżeczką soku cytrynowego, dodać kostki lodu, dobrze wstrząsnąć i uzupełnić szampanem do 150 g.

Mic/mwmedia

fot. e_calamar/CC