Pora na kalafiora

Zapoznanie z kalafiorem

Kalafior jest warzywem znanym i lubianym, mimo nieco drażniącego zapachu, jaki wytwarza się w trakcie jego gotowania. Polska należy do jednych z największych jego producentów.

Kalafior dawniej nazywany był kapustą cypryjską ze względu na to, że należy do rodziny kapustowatych i pochodzi z Cypru. Uprawiany był już w czasach starożytnych i cieszył się dużą popularnością wśród Greków i Rzymian. Powszechnie uważa się, że do Polski trafił za przyczyną królowej Bony na przełomie XVI i XVII wieku.

Wbrew pozorom istnieje wiele odmian kalafiora, choć najbardziej popularna jest odmiana biała. Poza nią możemy spotkać kalafiory fioletowe, żółte czy też zielone. Na ogół do przyrządzania posiłków używany jest kwiatostan kalafiora, ale warto pamiętać, że również głąb, łodygi i liście są jadalne i wcale nie trzeba ich wyrzucać.

Co się kryje w kalafiorze?

Ze względu na wysoką zawartość witamin i składników mineralnych, kalafior zaliczany jest do kategorii superfood. Znajdziemy w nim witaminy z grupy B (B1, B2, B5, B6, B9, kwas foliowy), witaminy C, E oraz K.

Dodatkowo kalafior to cenne źródło roślinnego białka, ale też wapnia, żelaza, sodu, cynku, potasu, magnezu, fosforu i manganu. Warzywo to dostarcza dużo błonnika przeciwutleniaczy, fitosteroli i kwasów tłuszczowych omega 3 przy śladowych ilościach tłuszczu. Z kolei za jego nieco drażniący zapach odpowiada obecna w nim siarka.

Co ważne, kalafior ma bardzo mało kalorii (23 kcal w 100 g produktu) oraz posiada niski indeks glikemiczny (IG = 15). Z tego względu jest polecany osobom odchudzającym się, a także osobom z insulinoopornością lub chorującym na cukrzycę.

Ograniczyć spożycie kalafiora powinni jednak pacjenci z chorą tarczycą. Warzywo to zawiera substancje, które utrudniają wchłanianie jodu i są wolotwórcze.

Właściwości kalafiora

Przede wszystkim kalafior znany jest ze swoich właściwości przeciwnowotworowych. Zostały one udowodnione naukowo. Wszystko to dzięki substancji zwanej sulforafanem, która się w nim znajduje. Dzięki niej kalafior hamuje namnażanie się komórek rakotwórczych, a nawet może je likwidować. Jego profilaktycznie działanie zostało potwierdzone w przypadku raka prostaty, żołądka i pęcherza moczowego.

Dodatkowo kalafior chroni przed wrzodami i poprawia pracę jelit, choć jednocześnie może mieć działanie wzdymające. Aby tego uniknąć, wystarczy połączyć go z przyprawami niwelującymi efekt wzdymania, czyli np. z kurkumą, czosnkiem, imbirem, kminkiem czy majerankiem.

Kalafior polecany jest osobom, które zmagają się z reumatoidalnym zapaleniem stawów. Ma on właściwości przeciwzapalne, więc jego spożywanie zmniejsza ryzyko zachorowania na RZS.

Jaki powinien być dobry kalafior?

Kupując kalafiora, zwróćmy przede wszystkim uwagę na jego kwiatostan. Powinien być on jasnego koloru, bez plam i przebarwień. Różyczki powinny być zwarte i jędrne, a liście zielone i jak najmniej zwiędłe. Waga główki kalafiora może osiągać nawet 2 kg, a jej średnica – 25 cm.

Warzywo to lubi niskie temperatury, dlatego warto przechowywać go w lodówce, ale maksymalnie do tygodnia od momentu jego zakupienia.

Kalafior jest lubiany przez szkodniki, dlatego przed jego przygotowaniem należy go dokładnie umyć. Najlepiej podzielić go na różyczki i namoczyć przez kilka minut w wodzie z sokiem z cytryny lub kwaskiem cytrynowym. Taki zabieg sprawi również, że kalafior szybciej nam się ugotuje. Pamiętajmy, by nie gotować kalafiora zbyt długo. 4-5 minut w zupełności wystarczy.

Ciekawym pomysłem na to, by kalafior nie wydawał nieprzyjemnego zapachu w trakcie gotowania, jest gotowanie go w wodzie wymieszanej z mlekiem z dodatkiem soli i odrobiny cukru. Pamiętajmy też, by nie przykrywać garnka w trakcie obróbki termicznej. Uwalniana pod wpływem temperatury siarka może wtedy swobodnie opuścić warzywo i nie wpłynie niekorzystnie na jego smak i zapach.

Warzywo to można jeść na surowo, np. w różnego rodzaju sałatkach. Nie wyrzucajmy też liści i łodygi kalafiora. Można z nich przygotować pyszną zupę czy puree.