Liście kaffiru – cytrynowa moc w kuchni

Ciernisty krzew cytrusowy, niekiedy przyjmujący postać niewielkiego drzewka, nosi różne nazwy: papeda, makrut, lima tajlandzka, cytrus pofałdowany, lima kaffir, a nawet skrzydła anioła. Pochodzi z Indii, ale obecnie rośnie w stanie naturalnym także w Indonezji, Malezji, Tajlandii, Laosie, na Hawajach, Madagaskarze czy Mauritiusie. W południowo-wschodniej Azji jest cenioną rośliną ozdobną, rosnącą w wielu parkach oraz przydomowych ogródkach. W XIX wieku dotarła również do Europy. Do dziś uprawia się ją zwłaszcza w krajach basenu Morza Śródziemnego.

Wśród innych roślin cytrusowych limę kaffir wyróżnia to, że nie wykorzystuje się kulinarnie owoców, które są zbyt kwaśne i cierpkie. Ich starta skórka bywa natomiast dodawana do past typu curry. Z owoców pozyskuje się również olejek eteryczny wykorzystywany m.in. w szamponach, dezodorantach czy odświeżaczach powietrza.

Znacznie większe zainteresowanie budzą jednak liście kaffiru, składające się z dwóch segmentów i układające w charakterystyczny kształt klepsydry. To bardzo popularna przyprawa w kuchni tajskiej, malezyjskiej, indonezyjskiej i laotańskiej. Bez nich trudno sobie wyobrazić wiele tutejszych potraw, w ostatnich dziesięcioleciach zdobywających miłośników na całym świecie.

Zobacz też: Zastosowanie skórki z pomarańczy

W Polsce dostępne są zazwyczaj w postaci suszonej lub mrożonej (na szczęście nie tracą przez to zbyt dużo walorów smakowych i zapachowych). Jeśli chcemy jednak sprawdzić, jak smakują świeże liście, możemy wyhodować papedę w domu – na rynku dostępne są sadzonki krzewu limonki kaffir, który świetnie sprawdza się jako roślina doniczkowa, choć wymaga właściwej pielęgnacji, zwłaszcza dostępu do słońca.

Smak i aromat liści kaffiru to przede wszystkim zasługa wysokiego stężenia olejków eterycznych wykazujących wysoką aktywność biologiczną i pozytywny wpływ na nasze zdrowie. Zapachowe związki skutecznie zwalczają szkodliwe drobnoustroje, m.in. bakterie odpowiedzialne za zakażenia dróg oddechowych, układu pokarmowego czy skóry.

Badania naukowe wykazały, że w liściach kaffiru kryje się też dużo kwasów fenolowych i flawonoidów, czyli związków wykazujących właściwości przeciwzapalne , wpływających pozytywnie na układ krwionośny oraz będących silnymi przeciwutleniaczami, neutralizującymi szkodliwe działanie wolnych rodników odpowiedzialnych za przyspieszanie procesów starzenia organizmu i rozwój schorzeń układu krążenia czy chorób nowotworowych.

Kaffir można wykorzystać w kuchni na wiele sposobów. Należy jednak pamiętać, że ze względu na intensywny smak i aromat wystarczy dodać do potrawy nie więcej niż 2-3 liście. Podobnie jak liście laurowe nie nadają się do bezpośredniego spożycia. Nawet świeże, gdyż są grube i trudne do pogryzienia. Dlatego wyjmijmy je przed zaserwowaniem dania. Suszone liście można ewentualnie zmielić – w takiej postaci świetnie sprawdzą się w pastach curry, obok chili, szalotki, czosnku, trawy cytrynowej, kolendry czy kminu.

Liście kaffiru nadają świeżości i smaku azjatyckim zupom, w tym słynnej tajskiej tom yam, przyrządzanej na bazie bulionu, z krewetkami lub kurczakiem, grzybami, chili, galangalem, trawą cytrynową i mleczkiem kokosowym.

Przyprawa wzbogaca też smak innych potraw z warzyw, drobiu, ryb i owoców morza, zwłaszcza przygotowywanych metodą stir fry (chińska technika polegająca na smażeniu na mocno rozgrzanym oleju i częstym mieszaniu), z dodatkiem mleczka kokosowego, w połączeniu z którym wywołuje istną eksplozję smaków i aromatów.

Liści kaffiru warto używać do aromatyzowania sałatek, sosów czy oliwy. Są pysznym dodatkiem do orientalnych gulaszów. Można je dodać także do herbaty, aby nabrała niezwykłego aromatu.

Chcesz się pochwalić swoimi kulinarnymi osiągnięciami? Masz ciekawy przepis? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl