Niezwykłe właściwości pestek i nasion. Najzdrowsze nie muszą być najdroższe

To prawdziwa królowa wśród pestek, która niestety bardzo często ląduje w koszu na śmieci. Większość z nas zna już cudowne właściwości awokado, które coraz częściej gości na naszych stołach. Nauczyliśmy się dodawać je do naszych codziennych posiłków i bardzo chętnie wykorzystujemy je również w codziennej pielęgnacji, bo awokado jest bardzo dobrym i cenionym składnikiem domowych kosmetyków. Wciąż jednak nie wszyscy wiedzą o tym, że prawdziwe bogactwo cennych dla nas składników odżywczych zamkniętych jest właśnie w jego pestce. Zawiera ona aż 70 proc. wszystkich antyoksydantów znajdujących się w awokado, zatem znajdziemy ich tam ponad dwa razy więcej niż w samym owocu. Warto wiedzieć, że pestka z awokado jest jednym z najcenniejszych roślinnych źródeł przeciwutleniaczy. Na tym jednak nie koniec jest ona również jednym z najbogatszych źródeł rozpuszczalnego błonnika, zawiera też mnóstwo witamin i minerałów. Znajdziemy w niej między innymi witaminy: A, B1, B2, B3, C, D, K, E, kwas foliowy oraz minerały: potas, miedź, wapń, cynk, żelazo i mangan, nie brakuje w niej również cennej dla naszych oczu luteiny. Pestka z awokado poprawia odporność, pomaga naszemu organizmowi chronić się przed nowotworami, reguluje poziom cholesterolu, wspomaga pracę układu krwionośnego i pokarmowego, poprawia kondycję mózgu, dba o nasze oczy, troszczy się o skórę, włosy i paznokcie, pomaga oczyścić organizm z toksyn i regulować poziom glukozy, a także zapobiegać gwałtownym jej wyrzutom. Jak jeść pestkę z awokado? Najpierw przez kilka dni należy ją suszyć w nasłonecznionym miejscu, kiedy wyschnie, zdejmujemy z niej brązową skórkę, a pestkę ścieramy na drobnej tarce. Teraz już można dodawać ją do kanapek, sałatek, koktajli i wielu innych potraw.

Nasiona chia zagościły w naszych kuchniach całkiem niedawno, jednak ich zdrowotne właściwości znane są już od setek lat. Te niewielkie nasionka dostarczają nam naprawdę pokaźne ilości kwasów tłuszczowych omega 3, więcej nawet niż uznawane za jego cenne źródło ryby morskie. Znajdziemy w nich również bardzo dużo magnezu, wapnia, manganu, żelaza, selenu, witamin z grupy B, witaminy E oraz sporą porcję błonnika. Chia pomaga nam dbać o serce, obniża poziom tzw. złego cholesterolu i reguluje ciśnienie krwi, usprawnia pracę mózgu, poprawiając koncentrację i ułatwia uczenie się, reguluje pracę układu pokarmowego, wzmacnia kości i pomaga nam dbać o urodę. W przypadku nasion chia bardzo ważny jest jednak umiar i sposób ich spożywania, niestety, jeśli zjemy ich za dużo, mogą okazać się dla nas szkodliwe. Nadmierne spożycie nasion chia może powodować bóle brzucha, zaparcia, biegunki, niestrawność, a przez to również zaburzać wchłanianie ważnych dla naszego organizmu składników odżywczych. Co gorsza, w przypadku mężczyzn chia może nawet zwiększać ryzyko zachorowania na nowotwór prostaty. Uważać na nie powinny również osoby przyjmujące leki obniżające ciśnienie i regulujące poziom cukru we krwi (mogą one nasilać działanie tych leków) oraz ci, którzy mają problemy z krzepnięciem krwi, alergie i choroby autoimmunologiczne. Spożywane w nadmiarze nasiona chia mogą również zaburzać gospodarkę estrogenową. Dlatego, mimo że te małe nasionka mają wiele korzyści dla zdrowia, dziennie nie powinno się spożywać ich więcej niż 1 łyżkę stołową, czyli około 10 gram. Najlepiej będzie, jeśli zmielone nasiona się chia znajdą w składzie produktów piekarniczych, mieszanek owocowo-orzechowych czy soków owocowych. Ze względu na to, że coraz częściej mówi się nie tylko o pozytywnych skutkach ich spożywania, ale również o tym, że mogą nam zaszkodzić, zanim zdecydujemy się na dietę wzbogaconą tymi nasionkami, lepiej porozmawiajmy o nich ze swoim lekarzem prowadzącym.

Znane od bardzo dawna siemię lniane kiedyś, kojarzyło nam się jedynie z łagodzeniem dolegliwości żołądkowych, ma ono jednak o wiele więcej właściwości korzystnych dla naszego zdrowia, dlatego z pewnością warto przyjrzeć się mu bliżej. Nasiona siemienia lnianego to przede wszystkim bogactwo kwasów tłuszczowych omega 3 i błonnika (zarówno rozpuszczalnego, jak i nierozpuszczalnego), znajdziemy w nich również sporo witamin z grupy B, witaminę E, magnez, wapń, żelazo, cynk, a także fitosterole i lignany. To wszystko sprawia, że siemię lniane nie tylko pomaga nam dbać o układ pokarmowy, łagodząc podrażnienia, poprawiając perystaltykę jelit i chroniąc go przed uszkodzeniami, ale również wspomaga pracę naszego serca, niweluje działanie wolnych rodników, dba o nasze włosy, skórę i paznokcie, wspomaga terapię łagodzącą objawy okołomenopauzalne i zmniejsza ryzyko wystąpienia niektórych nowotworów. Siemię lniane najlepiej jest kupować w całych ziarenkach, zmielone szybko traci swoje właściwości, dlatego mielimy je bezpośrednio przed spożyciem i w takiej formie dodajemy do kanapek, sałatek, koktajli i dań obiadowych. Zmielone siemię o wiele lepiej jest przyswajane przez nasz organizm i nie powoduje problemów trawiennych, z kolei wywar czy kisiel najlepiej jest przygotowywać z całych ziarenek, zalewając je gorącą wodą.

Wyróżnia je przede wszystkim duża zawartość cynku, są jednym z najbogatszych źródeł tego pierwiastka. Znajdziemy w nich również spore ilości wapnia, żelaza, magnezu, fosforu, potasu oraz witamin między innymi E, A, K, C i witaminy z grupy B. Pestki dyni dostarczą nam również kwasów tłuszczowych omega 3, lecytynę oraz kukurbitacynę. Doskonale wspomagają naszą odporność, pomagają w zwalczaniu infekcji oraz dbają o stan naszej skóry i włosów. Dlatego są zalecane osobom, które mają skłonności do zmian trądzikowych, łamania się i wypadania włosów czy rozdwajania się i kruszenia paznokci. Pestki dyni świetnie wspierają również pracę naszego mózgu i chronią serce, dzięki zawartości lecytyny korzystnie wpływają na pamięć i koncentrację a znajdująca się w nich wspomniana już kukurbitacyna potrafi rozprawić się z pasożytami bytującymi w naszym układzie pokarmowym, poprawia trawienie i chroni naszą wątrobę. Pestki dyni można jeść same, doskonale smakują prażone (pamiętajcie tylko o tym, aby prażyć je krótko najwyżej około 10 minut, w przeciwnym razie stracą niektóre ze swych wartości) lub jako dodatek do różnego rodzaju dań, sałatek, musli czy koktajli.

Ziarna sezamu to źródło wapnia, magnezu, żelaza, cynku, miedzi, selenu, manganu, fosforu, niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych, witamin z grupy B, witaminy E, A, błonnika, dobrze przyswajalnego przez nasz organizm białka bogatego w tryptofan, który między innymi biorąc udział w produkcji serotoniny i melaniny przyczynia się do poprawy jakości naszego snu i wpływa korzystnie na nasz nastrój. W małych ziarenkach sezamu znajdziemy również dość dużą zawartość regulujących gospodarkę hormonalną lignanów i obniżających poziom "złego" cholesterolu roślinnych fitosteroli. Sezam wspomaga pracę naszego mózgu, usprawnia pamięć i zwiększa koncentrację, wspomaga organizm w obronie przed niektórymi nowotworami, pomaga w usuwaniu toksyn, niweluje działanie wolnych rodników, dba o nasze kości i wspomaga pracę układu sercowo-naczyniowego. Sezam ma delikatny orzechowy smak i doskonale nadaje się do różnego rodzaju deserów, dań obiadowych, koktajli i sałatek, a ze względu na niski indeks glikemiczny może być składnikiem diety osób chorujących na cukrzycę i insulinooporność.

Nasiona słonecznika znane są przede wszystkim ze względu na dużą zawartość witaminy E, oprócz niej znajdziemy w nich witaminy z grupy B, witaminę A, wapń, magnez, fosfor, potas, żelazo, sód, cynk, błonnik, nienasycone kwasy tłuszczowe oraz dużą ilość fitosteroli. Jedzenie ziarenek słonecznika pomaga wyregulować poziom cholesterolu, zmniejsza ryzyko wystąpienia miażdżycy, poprawia jakość plemników, wpływając na płodność mężczyzn, a dzięki dużej zawartości przeciwutleniaczy pozwala nam dłużej zachować młodość. Nasiona słonecznika wspomagają również pracę układu pokarmowego, pomagają zwalczać infekcje i trądzikowe zmiany skórne, poprawiają stan kości i zębów, a dzięki zawartości fitosteroli i kwasu linolowego zmniejszają ryzyko wystąpienia niektórych nowotworów.

Najczęściej po prostu nas denerwują, nie bardzo lubimy je wydłubywać, a kiedy już to zrobimy, wyrzucamy je i zapominamy o ich istnieniu. Tymczasem pestki arbuza zawierają wiele cennych substancji odżywczych, są bogactwem białka i przeciwutleniaczy, znajdziemy w nich witaminy z grupy B, wapń, żelazo, magnez, fosfor, potas, cynk, miedź i nienasycone kwasy tłuszczowe. Pestki arbuza regulują ciśnienie krwi, zmniejszają ryzyko wystąpienia miażdżycy, dbają o nasz układ nerwowy, pomagają regulować poziom glukozy, zwalczają wolne rodniki, chroniąc nasz organizm przed licznymi chorobami i opóźniając efekty starzenia. Wspomagają leczenie infekcji układu pokarmowego i układu moczowego, mają właściwości przeciwbakteryjne, niszczą pasożyty i działają delikatnie przeciwbólowo. Najlepsze są prażone w piekarniku, można je dowolnie doprawić, a jeśli starczy nam cierpliwości wyłuskać. Pamiętajcie jednak o tym, żeby dobrze je pogryźć i nie przesadzać z ilością, co za dużo to niezdrowo.

Pestki winogron podobnie jak pestki arbuza bardzo często wyrzucamy, a zamiast tego powinniśmy je dokładnie pogryźć, dostarczając w ten sposób naszemu organizmowi cennych składników odżywczych. Pestki winogron są bogactwem przeciwutleniaczy, dzięki czemu wspomagają nasz organizm, chroniąc go przed chorobami i przedwczesnym starzeniem. Zawierają również bardzo dużo witaminy E nazywanej często witaminą młodości oraz flawonoidów, polifenoli i nienasyconych kwasów tłuszczowych. Dzięki czemu doskonale wspierają nasz układ immunologiczny, wzmacniają naczynia krwionośne, działają przeciwzapalnie, wspierają pracę mózgu, przyspieszają regenerację naszego organizmu, poprawiają kondycję oczu, a także korzystnie wpływają na stan naszych włosów i skóry.