Nie tylko dekoracje. Rzeżucha i zielony owies - jak wykorzystać je w kuchni?

Pieprzyca siewna, czyli popularna rzeżucha już w starożytności znana była ze swych właściwości pobudzających i korzystnego wpływu na urodę. Dziś wiemy, że działa także prozdrowotnie. Jest dobrym źródłem witamin (A, B, C i K), a także żelaza, wapnia, fosforu, cynku, selenu, jodu i magnezu. Jej spożywanie poleca się osobom cierpiącym na osteoporozę, choroby reumatyczne, anemię, choroby serca i układu oddechowego. Ta aromatyczna roślina wspomaga pracę wątroby i trzustki, a także obniża poziom cukru we krwi. Ma też korzystny wpływ na trawienie, a stosowana regularnie poprawia stan skóry, włosów i paznokci.

Ta niepozorna roślina, ma wyrazisty, lekko pikantny smak. W kuchni zwykle wykorzystujemy ją na surowo, ale nic nie stoi na przeszkodzie, by poddać jej obróbce.

Świeżo zerwane roślinki możemy dodać do sałatek, past, sosów, czy po prostu posypać nimi kanapkę. Charakterystyczny aromat rzeżuchy świetnie komponuje się z delikatnym smakiem jaj czy majonezu. Dlatego warto wykorzystać tą roślinę nie tylko jako wielkanocną ozdobę, ale także dodatek do świątecznych dań. Już niewielki jej dodatek do jajecznicy, jaj faszerowanych czy z majonezem, nada tym łagodnym daniom nowego wyrazu. Świetnie smakuje też pasta jajeczna z dodatkiem tej rośliny.

Innym pomysłem na wykorzystanie tej smacznej i zdrowej rośliny jest dodanie jej do sałatek. Sprawdzi się zarówno w tradycyjnie serwowanej na święta sałatce jarzynowej, jak i bardziej w bardziej wymyślnych daniach np. na bazie tuńczyka czy kurczaka.

Jeśli chcemy odkryć nieznaną twarz rzeżuchy, przygotujmy z niej zupę krem, na bazie bulionu, ziemniaków i śmietany. Dzięki zielonemu dodatkowi ta kremowa zupa nabierze wyrazistości i orzeźwiającej nuty.

Drugą obok rzeżuchy rośliną, którą tradycyjnie siejemy przed Wielkanocą jest owies. Choć zielone źdźbła są raczej mdłe w smaku, a zdaniem wielu w smaku przypominają trawę, warto znaleźć dla nich zastosowanie w kuchni, ze względu na niezwykłe właściwości tej rośliny.

Młody owies, często nazywany też słomą czy trawą owsianą, był popularnie stosowany w ajuwerdzie czyli tradycyjnej indyjskiej medycynie. Także dziś zwolennicy medycyny naturalnej zwracają uwagę na szeroki wachlarz zastosowań tej rośliny. Przede wszystkim na działanie uspokajające, niweluje zmęczenie, łagodzi stres, zwalcza bezsenność, wspomaga koncentrację, ma dobroczynny wpływ na stan skóry i pomaga regulować poziom cukru we krwi. Biorąc pod uwagę jego dobroczynne działanie, zamiast wyrzucać zielony owies, gdy przestanie być świąteczną dekoracją, warto wykorzystać go w kuchni.

Młode roślinki o mało wyrazistym smaku najlepiej łączyć z bardziej aromatycznymi składnikami. Jeśli nie przepadamy za trawiastym aromatem owsa, dodajmy go do koktajli. Świetnie sprawdzi się w połączeniu ze szpinakiem, sałatą, bananem, jabłkiem, imbirem czy miodem.

Młode roślinki, zarówno świeże, jak i suszone nadają się też do przygotowania naparów. Można je pić samodzielnie lub stosować jako dodatek do różnego rodzaju ziołowych herbatek.

Podobnie jak rzeżuchę źdźbła zielonego owsa można drobno posiekać i dodać do jajecznicy, jaj faszerowanych, sałatek czy różnego rodzaju past kanapkowych.

Jeśli nie wysialiśmy jeszcze wszystkich nasion, możemy nie czekać, aż pojawią się zielone listki, a w kuchni wykorzystać owsiane kiełki. Zdaniem wielu są znacznie smaczniejsze i delikatniejsze, znakomicie komponują się z warzywami, owocami czy płatkami śniadaniowymi. Warto je jeść nie tylko dla smaku, ale też ze względów prozdrowotnych. To cenne źródło witamin: A, B, C, E a także wartościowych pierwiastków jak: żelazo, wapń, fosfor, fluor czy jod.