Jak przyrządzić naleśniki po włosku

Najbardziej prawdopodobnym miejscem powstania przepisu na naleśniki są… Chiny, gdzie już w IV wieku przed naszą erą smażono cienkie ciasto z mąki ryżowej i zawijano w nie farsz warzywny. Z czasem pomysł na smaczną potrawę przechwycili mieszkańcy Bliskiego Wschodu, a stamtąd przywędrował do południowej Europy.

Włosi są innego zdania. Przekonują, że pierwsze naleśniki (przynajmniej te przypominające konsumowane współcześnie) były dziełem kucharzy z Florencji, skąd w XVI w. Katarzyna Medycejska wywiozła je do Paryża, gdy wyszła za mąż za francuskiego króla Henryka II. We Francji specjał zrobił oszałamiającą karierę.

Crespelle alla Fiorentini, czyli naleśniki po florencku, do dziś pozostają jednym z kulinarnych symboli tego pięknego miasta i całej Toskanii, są bardzo popularne także w innych zakątkach Włoch. Ze względu na delikatne, cienkie ciasto oraz sposób zawijania bywają też nazywane czule "fazzoletto della nonna" – "chusteczka babci".

W przeciwieństwie do Polaków, najchętniej sięgających po naleśniki z dżemem czy słodkim farszem z twarogu, Włosi zazwyczaj jedzą je w formie wytrawnej, a nadzienie stanowi często szpinak, co również ma być pamiątką po Katarzynie Medycejskiej, wielkiej miłośniczce tego warzywa, które za czasów słynnej księżnej rosło niemal w każdym florenckim ogrodzie. Przyszła królowa Francji nalegała ponoć na swoich kucharzy, by jak najczęściej dodawali szpinak do potraw. Nic dziwnego, że pojawił się on także w nadzieniu do naleśników i do dziś w nim pozostał.

Ciasto na włoskie naleśniki

Ciasto na włoskie naleśniki ewaluowało przez wieki, aż w końcu osiągnęło znaną obecnie formę, delikatną i lekko słoną, co zawdzięcza dodatkowi startego parmezanu lub podobnego do niego innego sera podpuszczkowego – Pecorino. Lista pozostałych składników jest jednak zbliżona do znanej z naszych naleśników.

Jak przygotować włoski specjał? Do miski wsypujemy 75-80 g mąki pszennej, wbijamy jajko i dosypujemy solidną porcję startego parmezanu. Mieszamy, dolewając powoli 250 ml pełnotłustego mleka. Wyrabiamy, aż ciasto nabierze konsystencji dość rzadkiej śmietany. Odstawiamy je na przynajmniej pół godziny, by "odpoczęło", a później smażymy naleśniki na odrobinie oleju, z obu stron.

Szpinakowy farsz

Mając już usmażone naleśniki, możemy przygotować farsz. Jak już wspomnieliśmy, w oryginalnej wersji jego bazą jest szpinak, podduszony na patelni z przeciśniętym przez praskę czosnkiem, a często także drobno posiekaną i podsmażoną cebulą.

Do warzyw dodajemy następnie inny obowiązkowy składnik, czyli ricottę, włoski ser o delikatnym słodko-kwaśnym smaku, wytwarzany z serwatki powstającej w czasie produkcji serów podpuszczkowych z mleka koziego, krowiego lub owczego, charakteryzujący się również imponującymi właściwościami odżywczymi – jego zaletą jest wysoka przyswajalność białka przy jednocześnie niskim poziomie tłuszczu i wysokiej zawartości wapnia.

We włoskich naleśnikach często możemy znaleźć też mozzarellę, która po roztopieniu smakowicie się ciągnie albo intensywną w smaku gorgonzolę. Oczywiście w farszu świetnie sprawdzą się także inne składniki: mielone mięso, szynka parmeńska, cukinia, pomidory, pieczarki czy natka pietruszki.

Przysmak pod beszamelem

Po nałożeniu farszu Włosi nie rolują naleśników, ale zwijają je, podwijając brzegi pod spód. Zazwyczaj są one później zapiekane. Crespelle należy ułożyć w naczyniu żaroodpornym i zalać sosem beszamelowym. Jak go przygotować? Na wolnym ogniu rozpuszczamy 120 g masła, dodajemy do niego 100 g mąki, prażymy przez 2-3 minuty, cały czas mieszając drewnianą łyżką. Stopniowo dodajemy 600 ml mleka, całość mieszamy za pomocą trzepaczki. Doprawiamy solą i pieprzem, następnie dodajemy dwie szczypty gałki muszkatołowej oraz dwa żółtka i mieszamy.

Włoskie naleśniki często serwuje się także z dodatkiem prostego sosu z pomidorów, czosnku i oliwy.

Chcesz się pochwalić swoimi kulinarnymi osiągnięciami? Masz ciekawy przepis? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl