IF, czyli dieta okienkowa. Czy wiesz, czym jest post przerywany?
Intermittent Fasting, znany również jako post przerywany, to określenie diety, która może zaskakiwać. Nie ma w niej miejsca na liczenie kalorii ani wykluczanie pewnych grup produktów. O co chodzi w tej diecie? Czy wiesz, czym jest post przerywany?
IF, czyli dieta okienkowa – czym jest post?
Określenie dieta okienkowa odnosi się do tzw. okienka żywieniowego, czyli ośmiu godzin w ciągu dnia, podczas których można spożywać pokarmy. Może to być jeden, dwa lub trzy posiłki, właściwie niczym nieograniczane.
Zwolennicy IF nie liczą kalorii, nie ograniczają tłuszczy, a co ciekawe – niektórzy nie odmawiają sobie smakowitości, które raczej z dietą się nie kojarzą.
Pozostałe 16 godzin w cyklu dobowym to czas poszczenia, czyli powstrzymywania się od spożywania jakichkolwiek pokarmów. W jakim celu? Jest to czas, w którym organizm ma za zadanie trawić, spalać toksyny i regenerować siły.
Postna dieta. Możesz schudnąć nawet 4 kg w miesiąc
IF, czyli dieta okienkowa – twórcy i założenia
Dieta ta została opracowana przez Davida Zinczenkę oraz Petera Moore’a, w Polsce zaś jej popularyzatorką jest Justyna Mizera.
Skąd pomysł na stworzenie diety okienkowej? Ponoć dla naszego organizmu zgubne jest jedzenie o dowolnych porach, a także spożywanie posiłków przy świetle sztucznym. Tymczasem zbawienne jest zaplanowanie posiłków w zgodzie z naturalnym rytmem dnia, tak jak to bywało kilka wieków temu, gdy obecność naturalnego światła słonecznego sterowała codzienną aktywnością człowieka.
IF, czyli dieta okienkowa – jak jeść, rodzaje postu
Ośmiogodzinne okienko sprawia, że pierwszy posiłek możemy zjeść o dowolnej, wybranej przez nas porze. Dietetycy sugerują jednak, by nieco opóźnić jego czas, a niektórzy zwolennicy IF uważają, że wręcz wskazane jest pominięcie śniadania i spożycie pierwszego posiłku około godziny 12. W tak przyjętym schemacie okienko zamyka się o godzinie 18 – od tej pory nie można spożywać posiłków, aż do południa następnego dnia.
To jednak tylko jeden z wariantów postu przerywanego. Tak naprawdę istnieje kilka podtypów diety, pozwalających na dopasowanie jej do konkretnej osoby i jej zapotrzebowania.
Przyjrzyjmy się innym rodzajom diety
- Leangains – 14 godzin postu z wydłużonym do 10 godzin okienkiem żywieniowym, wariant odpowiedni podobno dla kobiet.
- The Warrior Diet – 20 godzin postu z czterogodzinnym oknem żywieniowym.
- ADF (Alternate-Day-Fasting) – post polegający na ograniczeniu posiłków (najczęściej do jednego o kaloryczności 400-500 kCal) jeden raz w tygodniu, w pozostałe dni postu nie stosuje się wcale.
- Eat Stop Eat – w tym wariancie post trwa przez 24 godziny jeden raz w tygodniu. W pozostałe dni dieta nie ulega zmianie.
Zupełnie inną formę, znaczenie i cel mają głodówki, czyli posty lecznicze. Pozornie mogą mieć wiele wspólnego z IF, w rzeczywistości jednak są zazwyczaj drakońskie i w przeciwieństwie do postu przerywanego – trudne w realizacji, a niekiedy i niebezpieczne.
IF, czyli dieta okienkowa – korzyści i zagrożenia
Choć nie ma szczególnych ograniczeń żywieniowych narzuconych przez IF, to dietetycy biją na alarm, by zachować ostrożność. Brak szczegółowych wytycznych odnośnie dozwolonych pokarmów sprawia, że niektórzy nadinterpretują zasady IF i zdrowe, zbilansowane posiłki zamieniają na słodycze, fast-food i żywność przetworzoną, oczywiście jedzoną w porze okienka żywieniowego. To jedna z najczęstszych pułapek postu przerywanego.
Druga niestety wiąże się z nadwyżką kaloryczną w rytmie dobowym – wilczy głód czy świadomość tego, iż niebawem okienko zamknie się, sprawia, że niektórzy nie są w stanie zracjonalizować i zbilansować posiłków.
Według niektórych głosów w świecie dietetyki IF nie pozostaje bez wpływu na gospodarkę hormonalną organizmu. Jakie argumenty podnoszą przeciwnicy postu przerywanego
- może powodować m.in. zaburzenia pracy tarczycy
- może prowadzić do nadmiernego wzrostu kortyzolu w krwi
- w przypadku kobiet IF może być odpowiedzialny za zaburzenia miesiączkowania
Obiektywnie oceniając post przerywany, warto zauważyć, że ma on niewątpliwe zalety. Wśród nich wystarczy wspomnieć o uregulowaniu spożywania posiłków i zmniejszeniu trudnej do odparcia chęci na podjadanie. Jakie są jeszcze zalety tego trybu żywienia?
- poprawa lipidogramu
- działanie kardioprotekcyjne
- zmniejszenie ryzyka wystąpienia cukrzycy typu 2.
- redukcja zdolności organizmu do odkładania tkanki tłuszczowej
- wzmocnienie układu odpornościowego
- zmniejszenie stanów zapalnych w organizmie
- uregulowanie wydzielania greliny i leptyny, hormonów odpowiedzialnych za uczucie głodu i sytości
Zobacz także: