Co dobrego można zjeść w Stambule? Kulinarny przewodnik

• Lahmacun – cienki placek z mięsem mielonym, pomidorami i zieloną pietruszką, niekiedy określany jako turecka pizza. Warto spróbować go w jednej z małych, rodzinnych piekarni, ponieważ tylko w takich nie oszczędza się na dodatkach. Im bardziej turystyczne miejsce, tym mniej mięsa, więcej ciasta i znacznie wyższa cena. Koszt w granicach 5 lir.
• Simit – turecki obwarzanek z ziarnami sezamu, dostępny niemal wszędzie. Warto kupować go w uczęszczanych miejscach, gdzie niemal przez cały dzień są świeże dostawy.
• Balik ekmek – słynna kanapka z rybą znad Bosforu. Znajdziemy ją na łodziach zacumowanych w pobliżu mostu Galata. Standardowa kanapka składa się ze sporej bułki pszennej, grillowanej ryby, listka sałaty, czasem krążka cebuli. Do kanapki podawane są lokalne kiszonki.

Zobacz też: Kebab z automatu rusza na podbój Polski. Studenci odkryli żyłę złota

• Iskembe corbasi – lokalna odmiana flaków. Flaki przygotowywane są z baraniny, mają jasny kolor, gdyż zamiast pomidorów dodaje się do nich jogurtu, wyróżnia je także charakterystyczny smak. Zupę podaje się z ostrą turecką papryką i sosem winno-czosnkowym. Najlepsze stambulskie flaki zjemy w dzielnicy Balat, w niewielkiej, specjalizującej się w tej potrawie knajpce - Meshur Fetih Iskembe Salonu.
• Testi kebap – czyli kebab z glinianego dzbana, obowiązkowy punkt na kulinarnej mapie Stambułu. Nie jest to typowy kebab kojarzony z kanapką, lecz coś w rodzaju mięsnego gulaszu z baraniny, wołowiny lub kurczaka w sosie pomidorowym, z papryką, cebulką i przyprawami. Serwowanie przypomina mini show – kelner przywozi dzbany z kebabem i odbija im dno na oczach klientów, po czym wykłada zawartość na talerz. Tę potrawę dostaniemy niemal w każdej restauracji na Sultanahmet, znakiem rozpoznawczym lokali, które ją serwują, jest stos gliniaków przed wejściem. To jedna z droższych potraw jakie zjemy w mieście, koszt ok. 45-60 lir.
• Baklava z pistacjami – duży kawałek niezwykle słodkiej baklavy, wyglądem przypominający trójkątną kanapkę.

Z Turcji obowiązkowo trzeba przywieźć lokalne przyprawy. Wybór jest dość ubogi w porównaniu z krajami arabskimi, ale tym, bez czego nie można wrócić do domu, jest aromatyczny kolorowy pieprz, ostra papryka pul biber (można kupić łagodniejszą odmianę dla turystów), a także typowo tureckie mieszanki do warzyw i mięsa. Sprzedawaną na bazarach ciekawostką są sznury suszonych bakłażanów i czerwonej papryki, idealne do faszerowania.

Shirin Kader (pseud.) – pasjonatka Orientu, pisarka, autorka powieści "Zaklinacz słów", a także recenzji i tekstów literackich związanych z Orientem. Absolwentka filozofii i europeistyki, od dzieciństwa zafascynowana tradycją literacką i sztuką kulinarną świata arabskiego. Do niedawna właścicielka lubelskiej Cafe Aladdin, orientalnej kawiarni i palarni fajek wodnych.

O Kuchni z tysiąca i jednej nocy: "Szukam utraconej baśni (…) i choć poszukiwania te przypominają czasem ściganie uciekającego pociągu, nie mam wątpliwości, że wciąż warto biec, nawet w nieskończoność".

Więcej przeczytasz w najnowszym wydaniu magazynu "Moja Harmonia Życia"

Chcesz się pochwalić swoimi kulinarnymi osiągnięciami? Masz ciekawy przepis? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl