Pizza, z którą podbijesz wszystkie serca i żołądki. Jak ją zrobić
Jedzenie to jeden z najwspanialszych podarunków od Włoch dla świata zaraz obok ekscytujących i pięknych motocykli oraz samochodów. Jednymi z najlepiej przyjętych na świecie wytworów włoskiej kuchni są różne wariacje na temat dań makaronowych oraz pizzy.
W artykule znajdują się linki i boksy z produktami naszych partnerów. Wybierając je, wspierasz nasz rozwój.
Złoty krążek
Na początku rzeba oddać sprawiedliwość Grekom, ponieważ to oni w starożytności wymyślili zapiekane z ziołami ciasto zwane "plankuntos". Na pojawienie się pizzy trzeba było czekać aż do X w., kiedy słowo to zostało użyte w łacińskim manuskrypcie z miasteczka Gaeta. Co ciekawe, jedno z wyjaśnień pochodzenia słowa "pizza" sugeruje, że podwalinami dla tej nazwy stało się greckie słowo "pitta", które w języku łacińskim przełożono na "picta", a oznacza ono sfermentowane ciasto.
Pizza pizzy nierówna
Obecnie na świecie wyróżnia się wiele rodzajów pizzy, choć za ich królową jest uważana ta neapolitańska. Placki znane nam obecnie miały pojawić się w Neapolu w XVIII w. Wtedy jedzenie to było sprzedawane jako street food i zawierało czosnek, sól i ser. W późniejszym czasie pojawiły się pomidory. W 1889 roku pizza wkroczyła na salony, kiedy Raffaele Esposito stworzył kompozycję łączącą pomidory, bazylię i mozzarellę. Ten placek powstał specjalnie dla królowej Małgorzaty, a składniki miały symbolizować włoską flagę. Tak powstała słynna margherita.
Pizza neapolitańska charakteryzuje się bardzo cienkim ciastem, które jest mocno nasączone oliwą z oliwek. W podręcznikowej formie należy zaczynać jedzenie od środka do zewnątrz. Jak zostaną już tylko ranty, to wylewa się oliwę z oliwek na talerz i macza w niej brzegi. Druga szkoła mówi, że kawałki pizzy należy składać na wzór kanapki i jeść rękoma. Obie formy są poprawne. Warto wspomnieć, że istnieje Stowarzyszenie Pizzy Neapolitańskiej, które szkoli pizzaiolo i wydaje certyfikaty.
W opozycji do Neapolu stoi Rzym. Pizza rzymska jest całkowicie płaska i chrupka. Wynika to z tego, że Rzymianie zoptymalizowali placek, stosując mniej ciasta. Tutaj możecie śmiało stosować oliwę jako dodatek nawet na środek dania. Kolejną zaletą pizzy rzymskiej jest fakt, że dzięki mniejszej ilości ciasta pieczenie trwa krócej.
Ciasto kluczem do sukcesu
Zrobienie dobrego ciasta zaczyna się już na etapie wyboru mąki i tu trzeba postawić na typ 00. Choć mąka ta jest sypka, to podczas przesypywania warto użyć drobnego sitka. Pozostałe składniki to mąka, letnia woda, oliwa, sól, cukier i zioła. Można także użyć drożdży. Do tych świeżych trzeba przygotować zaczyn, a dla mniej cierpliwych dobre są suche. Musisz pamiętać, że 7g suszonych drożdży to odpowiednik 25g świeżych. Kolejna kwestia to proporcje soli i cukru. Żeby uzyskać puszyste ciasto, to powinno się dodawać więcej cukru niż soli.
Do dużej miski należy wsypać przez sitko mąkę z solą i cukrem, w środku trzeba zrobić wgłębienie, w którym umieścisz łyżkę oliwy, drożdże i wodę. Przepisy podają różne proporcje, ale można przyjąć, że na 1 kg mąki należy użyć 500 ml wody. Porcja ciasta nie powinna mieć więcej niż 250g.
Po zmieszaniu składników ciasto należy wyjąć z miski i przełożyć na posypany mąką blat lub drewnianą deskę i wyrobić je. Oczywiście, możesz użyć do tego elektrycznych pomocników, ale tylko robiąc to ręcznie, dodasz pizzy odrobinę uczucia, charakteru i dumy. Czas wyrabiania może sięgać nawet 15 minut. Ciasto powinno być elastyczne. Jeżeli uzyskasz taki efekt, to teraz czas na wyrastanie, które może trwać nawet kilka godzin. Ciasto należy umieścić w miejscu zapewniającym temperaturę ok. 25°C. Możesz też zostawić je na noc w lodówce.
Kiedy wszystko jest gotowe, to do gry wchodzi wałek. Jak wałkować i ile ciasta użyć to już kwestia indywidualna, ale musisz wziąć poprawkę na fakt, że podczas pieczenia placek odrobinę wyrośnie. Do wałkowania najlepiej użyć stolnicy i oczywiście posypać ją mąką, żeby ciasto nie przywarło.
Ostatnia prosta
Masz już gotowe ciasto i ulubione składniki, najlepiej certyfikowane z włoskich delikatesów, tyczy się to zwłaszcza mozzarelli oraz wędlin. Użycie dobrych półproduktów to jedna z ważnych składowych sukcesu. Jeżeli zamierzasz użyć takich dodatków jak na przykład rukola, to pamiętaj, że dodaje się je po pieczeniu. Teraz czas na finałowy etap i tu do wyboru są dwie opcje.
Pierwsza to oczywiście piekarnik, najlepiej taki z odpowiednim programem do pizzy. Jeżeli takiego nie masz, to musisz ustawić temperaturę od 180 do 200 stopni. Czas pieczenia zależy od pożądanego efektu. Dobrym pomysłem jest też zakup mini pieca do pizzy, który nie tylko ją uformuje, ale również zadba o to, żeby była idealnie i równo wypieczona. Piekąc w piekarniku warto użyć specjalnych kamieni, które mogą także służyć do serwowania złotego placka.
W artykule znajdują się linki i boksy z produktami naszych partnerów. Wybierając je, wspierasz nasz rozwój.