Kuchnia na ostro - czyli dzień pikantnych potraw

o dzięki nim powstają - uwielbiane przez jednych, a zupełnie nietolerowane przez innych - pikantne potrawy, które 16 stycznia mają swoje święto. Jeśli dania z "ogniem" są tym, co lubimy, najlepiej zrobimy, celebrując to kulinarne święto, przygotowując jedno z ostrych dań.

Chcesz się pochwalić swoimi kulinarnymi osiągnięciami? Masz ciekawy przepis? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl

Kuchnia meksykańska słynie z ostrości. W końcu Ameryka Środkowa to ojczyzna wielu odmian chili. Nie bez powodu jednym z najbardziej znanych meksykańskich dań jest chili con carne. Głównymi składnikami tej potrawy są papryczki chili, cebula, czosnek, pomidory, czerwona fasola i, oczywiście, mielone mięso. Posiekane składniki najpierw lekko trzeba podsmażyć, a następnie udusić. Prawdziwe chili con carne musi być ostre i aromatyczne. Dlatego doprawia je się kolendrą i kminem rzymskim oraz sporą ilością pieprzu.

Z ostrych przypraw słynie także Afryka. W każdym zakątku tego kontynentu odnajdziemy dania, które palą w przełyku. Marokańska harissa jest tego doskonałym przykładem. Pasta z papryki traktowana jest często jako dodatek do duszonego mięsa lub warzyw, czasem podaje się ją do wędlin (np. do cienkich baranich kiełbasek – merguezów), ale najczęściej stanowi dip, w którym macza się kawałki pieczywa. Najważniejszym składnikiem harrisy są papryczki chili, które rozgniata się w moździerzu razem z czosnkiem, oliwą i czasem kolendrą lub kminem. Z tych kilku wyrazistych produktów powstaje ostra, pełna smaku, wyborna pasta!

Kto nie próbował prawdziwej tajskiej zupy tom yam, ten nie wie, co to znaczy prawdziwa ostrość. To wspaniałe danie, podawane z krewetkami, albo z kurczakiem, jest narodową dumą Tajów. Tom yam jest jednocześnie kwaśna i słodka, ale przede wszystkim pikantna. Swoją ostrość zawdzięcza przede wszystkim papryczkom chili (dodawanym zarówno jako świeże, jak i w specjalnej paście), ale również galangalowi, korzeniowi podobnemu do imbiru, ale bardziej aromatycznemu. Taka zupa naprawdę daje kopa.

Na północy Indii i w Pakistanie w każdej restauracji możemy zamówić seekh kebab, podłużny kotlet z baraniny, pieczony nad grillem. Charakterystyczną cechą tej potrawy jest czerwony kolor mięsa. To skutek dodania ogromnych ilości mielonego chili. Oryginalny seekh kebab jest tak ostry, że niewiele osób jest w stanie go przełknąć. Warto więc zaopatrzyć się także w szklankę naturalnego jogurtu, który trochę zniweluje uczucie palenie w przełyku.

W Malezji z kolei trzeba spróbować małych, pieczonych w liściach bananowca pulpecików rybnych o nazwie otak otak. To danie jest bardzo popularne nie tylko w restauracjach, ale również na ulicznych stoiskach z jedzeniem. Pulpety te, oprócz bardzo drobno posiekanej ryby, zawierają również monstrualne ilości papryczek chili, pieprzu, soli, cukru i innych przypraw (w zależności od regionu). Delikatne z wyglądu kotleciki są piekielnie ostre, zazwyczaj bowiem na kilogram ryby trzeba dodać aż 12 bardzo ostrych papryczek chili, razem z nasionami.

I na koniec coś od naszych bratanków. Kilkadziesiąt lat temu, gdy egzotyczne dania z dalekich zakątków świata nie były w Polsce znane, najostrzejsze dania na naszych stołach pochodziły z kuchni węgierskiej. Narodowe danie tego kraju, czyli zupa gulaszowa, jest popularna również u nas. Aby ją przyrządzić, trzeba ugotować podsmażone wcześniej na smalcu mięso, cebulę i czosnek i sporą ilość mielonej, ostrej papryki. Prawdziwy węgierski gulasz jest naprawdę pikantny, nie obawiajmy się więc dodać trochę więcej przypraw!