Jemy go rzadko. Wspiera serce i ma mniej szczawianów niż szpinak warzywny

Szpinak nowozelandzki to zupełnie coś innego niż ten klasyczny. Nie czeka na ciebie smutno w sklepie, a gdybyś chciałbyś go sobie wyhodować, to wcale nie będzie takie trudne. Zapytaj o niego Francuzów, oni wręcz go uwielbiają. W Polsce nie jest aż tak popularny, a szkoda. Warto po niego sięgać i to nawet częściej niż po szpinak warzywny.

Pierwsza różnica: to zupełnie inne warzywo botanicznie, mimo nazwy. Różnią się też wyglądem – nowozelandzki ma mięsiste, trójkątne liście, bardziej soczyste, twardsze i mniej "więdnące" po minucie w garnku. Jest bardziej chrupki i mniej "rozciapciany" po ugotowaniu.

W smaku delikatniejszy, mniej ziemisty, zero tej charakterystycznej goryczy, która jest dosłownie symbolem zwykłego szpinaku. Ten z Nowej Zelandii smakuje bardziej "świeżo" i ma subtelną nutę orzecha, więc można go nawet wrzucać do sałatki na surowo.

Jeśli chodzi o właściwości, szpinak nowozelandzki:

• jest źródłem witaminy C, A i K,
• ma sporo błonnika,
• działa przeciwzapalnie i antyoksydacyjne,
• wspiera serce,
• wspomaga trawienie i wzmacnia odporność.

Co ważne: ma mniej szczawianów niż tradycyjny szpinak, więc nie psuje tak bardzo przyswajania wapnia. Dla ludzi z problemami nerkowymi to ogromny game-changer.

Zacznijmy od prostego faktu: nie wszystko trzeba gotować. Szpinak nowozelandzki świetnie smakuje na surowo, o ile liście są młode i świeże. Możesz go wrzucić do wrapa, kanapki, zblendować w smoothie albo po prostu wrzucić na pizzę pod koniec pieczenia.

Jak już gotujesz, to smaż, duś, wrzucaj do zupy albo makaronu. Dobrze smakuje z czosnkiem, cytryną, oliwą, serem feta, jajkami, boczkiem czy orzechami. Ma tę przewagę, że nie znika z patelni jak klasyczny szpinak, który po obróbce wygląda jak zwiędły liść. Nie trzeba go długo gotować. Wystarczy minuta, maksymalnie dwie i szpinak nowozelandzki jest już gotowy. Przesadzisz, to tekstura będzie przypominać papkę ze słoiczka.

Składniki:

• 2 garście świeżych liści szpinaku nowozelandzkiego,
• 2 ząbki czosnku,
• 100 g sera feta,
• garść orzechów włoskich (uprażonych),
• łyżka oliwy z oliwek,
• sok z połowy cytryny,
• sól, pieprz do smaku.

Sposób wykonania:

1. Na oliwie podsmaż pokrojony czosnek, ale nie przypal, bo będzie gorzki.
2. Wrzuć liście szpinaku, podsmaż 1-2 minuty, aż zmiękną, ale nie zmienią się w papkę.
3. Dorzuć fetę, orzechy i sok z cytryny. Zamieszaj, dopraw do smaku.

Można jeść samo albo wrzucić na grzankę, makaron czy położyć obok jajka sadzonego.