Gruszka miłości. Sekret zdrowia i młodego wyglądu
Bakłażan jest niezwykle charakterystycznym warzywem. Ma błyszczącą, fioletową skórkę i miękki, jasny miąższ. Przywędrował do nas z dalekiej Afryki i jest przysmakiem kuchni włoskiej. To warzywo o wielu zastosowaniach, choć z botanicznego punktu widzenia bakłażan to owoc, a konkretnie – jagoda.
Bakłażan – pochodzenie
Psianka podłużna, oberżyna i gruszka miłości – tymi słowami opisuje się bakłażana, czyli niezwykłe i bardzo charakterystyczne warzywo. Pierwsze wzmianki o uprawie bakłażanów pochodzą z Chin z V w. p.n.e. Przypuszcza się, że jeszcze wcześniej sadzono je w Indiach. Do Europy przywędrowały z Azji, przez Afrykę i znalazły odpowiedni dla siebie klimat w Hiszpanii. Bakłażany mogą bowiem rosnąć w warunkach tropikalnych albo subtropikalnych. W krajach o chłodniejszym klimacie uprawia się je na niewielką skalę, głównie w szklarniach.
Bakłażan na tyle przypadł Europejczykom do gustu, że w niektórych państwach ma nawet swoje święto. Dzień bakłażana obchodzi się 10 marca i nierozerwalnie łączy się ze spożywaniem ogromnych ilości bakłażanów i potraw z nich przyrządzonych.
Bakłażan – wartości odżywcze
Bakłażan w krajach śródziemnomorskich uważany jest za sekret długowieczności i młodości. Zawiera bowiem antocyjany, czyli silne przeciwutleniacze, które wspomagają syntezę kolagenu w skórze i opóźniają proces starzenia. Dzięki temu bakłażan świetnie wpływa także na włosy i paznokcie, a dodatkowo – poprawia wzrok i reguluje poziom adrenaliny w organizmie.
Smacznego: przepis na placuszki dyniowe
Te same antocyjany odpowiadają za charakterystyczny kolor bakłażanów. To bowiem nic innego, jak barwniki roślinny należące do grupy fitoskładników, które hamują powstawanie wolnych rodników odpowiedzialnych za powstawanie nowotworów. Dodatkowo flawonoidy zawarte w bakłażanach poprawiają przyswajanie witaminy C, mają działanie przeciwalergicznie i przeciwgrzybicze. Jedzenie potraw z bakłażanem zapobiega także powstawaniu wrzodów.
Bakłażan jest również idealnym warzywem dla osób odchudzających się i dbających o linię. Jest niskokaloryczny, jak wiele innych warzyw. W dodatku bakłażan zawiera około 90 proc. wody i sporo błonnika. Znajdziemy w także: wapń, magnez, potas oraz pektyny, które spowalniają wchłanianie glukozy i potęgują uczucie sytości. Bakłażan jest również pomocnym "narzędziem" w walce z toksynami w organizmie, ponieważ pozwala zmniejszyć wchłanianie cholesterolu oraz metali ciężkich z przewodu pokarmowego.
Bakłażan – zastosowanie w kuchni
Mimo swych wielu zalet ma jeden defekt – gorzki posmak, które może zepsuć smak potraw. Łatwo tę gorycz usunąć, wcierając w skórkę bakłażana sól gruboziarnistą, albo skrapiając obficie wnętrze warzywa sokiem z cytryny. Takiego bakłażana trzeba zostawić na durszlaku na ok. pół godziny, a następnie spłukać obficie wodą.
Nie powinniśmy jeść bakłażana na surowo, ponieważ nie poddany obróbce termicznej bakłażan zawiera solaninę, która może być dla naszego organizmu szkodliwa. Wszelkie rodzaje zabiegów kuchennych, jak: gotowanie, smażenie, duszenie czy pieczenie służą bakłażanowi, który w takiej postaci może stać się podstawą wielu dań. Wśród dań kuchni śródziemnomorskiej przygotowanych na bazie bakłażana warto wymienić zwłaszcza grecką musakę, katalońską sałatkę escalivada czy włoskie ratatouille.
Bakłażan – gruszka miłości
Niewiele osób wie, że bakłażana jest także afrodyzjakiem. To z tego powodu nazywamy go gruszką miłości.
