Czerwony pieprz – czy warto po niego sięgać?

Pochodzi z Ameryki Południowej, pierwotnie porastał przede wszystkim tereny dzisiejszej Argentyny, Brazylii i Paragwaju. Pieprzowiec jest efektownie wyglądającym drzewem o czerwonawych liściach i zebranych w wiechy kwiatach, dlatego często sadzi się go jako roślinę ozdobną.

Jednak największym jego walorem są owoce pozyskiwane z dwóch odmian: brazylijskiej i peruwiańskiej. Po wysuszeniu przypominają ziarenka popularnego pieprzu i nadają potrawom lekko pikantnego smaku oraz przyjemnego aromatu, co sprawia, że po przyprawę chętnie sięgają najlepsi szefowie kuchni.

Pieprz czerwony (zwany też różowym lub brazylijskim) był od wieków ceniony przez rdzenną ludność Ameryki Południowej. W ostatnich dziesięcioleciach zdobył popularność również w innych zakątkach świata, dlatego duże uprawy pieprzowca można dziś spotkać także w Australii, Stanach Zjednoczonych, a także na tropikalnych wyspach: Kubie, Fidżi, Hawajach czy Reunion.

Przyprawę można dziś kupić także w Polsce. Na pewno zasługuje na wypróbowanie, nie tylko ze względu na smak, ale również imponujące wartości odżywcze.

Czerwony pieprz – wartości odżywcze

Owoce pieprzowca są od wieków stosowane w medycynie ludowej Ameryki Południowej, przede wszystkim jako środek ściągający, przeciwbakteryjny i antywirusowy, moczopędny, tonizujący, stymulujący trawienie oraz leczący rany.

Za pikantny smak pieprzu czerwonego (podobnie jak czarnego) odpowiada piperyna – alkaloid poprawiając tempo metabolizmu, działający przeciwbólowo i antyzapalnie, przyspieszający pracę serca oraz pobudzający wydzielania ciepła. Związek uruchamia procesy, które prowadzą do efektywniejszego spalania tłuszczów, co powinny docenić osoby zmagające się z nadwagą czy otyłością. Piperyna zmniejsza również uczucie głodu oraz stymuluje wydzielanie endorfin, czyli "hormonów szczęścia" odpowiadających za dobre samopoczucie.

Czerwony pieprz jest bogatym źródłem witaminy C, która nie tylko wzmacnia naszą odporność, ale stanowi też jeden z najsilniejszych antyoksydantów neutralizujących szkodliwe działanie wolnych rodników przyspieszających procesy starzenia organizmu i przyczyniających się do rozwoju nowotworów, schorzeń układu krążenia, choroby Alzheimera czy Parkinsona.

Antyoksydacyjne właściwości wykazują też zawarte w pieprzu czerwonym barwniki (antocyjany) oraz kwas galusowy posiadający zdolność blokowania związków rakotwórczych oraz posiadający właściwości ściągające, antyseptyczne i przeciwpotne.

Przyprawa dostarcza solidnej dawki błonnika pokarmowego, który wspomaga prawidłowe funkcjonowanie jelit, poprawia ich perystaltykę oraz reguluje proces wypróżniania (pobudza trawienie i zapobiega zaparciom). Pieprz czerwony jest też dość bogatym źródłem minerałów, zwłaszcza wapnia, żelaza i magnezu.

Pieprz czerwony w kuchni

W Polsce czerwony pieprz jest dostępny przede wszystkim w ziarnach, które można w całości dodawać do potraw albo zmielić czy po prostu zmiażdżyć nożem.

Owoce pieprzowca z powodzeniem zastąpią czarny pieprz, nadając daniom lekkiej ostrości, a przy okazji subtelnego, lekko owocowego aromatu. Dzięki temu świetnie sprawdzają się w rozmaitych zupach (np. pomidorowej lub fasolowej) oraz delikatnych sosach, choćby na bazie śmietany albo jogurtu. Wzbogacą smak potraw kuchni azjatyckiej, dobrze komponują się z rybami czy owocami morza.

Czerwony pieprz doda smaku marynacie do kurczaka lub indyka. Pasuje do sałatek (w tym również owocowych), a także winegretów. Można go z powodzeniem dodawać nawet do deserów i wypieków, jest ciekawym towarzystwem dla kakao czy czekolady.

Przyprawa pełni też funkcję dekoracyjną, o czym przekonamy się, np. oprószając czerwonym pieprzem talerz z tatarem.