Portulaka - zapomniane warzywo. Możesz wyhodować na balkonie

Liście i grube pędy portulaki zawierają orzeźwiający sok, który ma delikatne właściwości oczyszczające. Portulaka wspomaga również trawienie. Na sporo antyoksydantów, pierwiastków (takich jak żelazo, wapń, sód, magnez) i witamin A oraz C.

Porcja wynosząca ok. 100 gramów (dwie i pół filiżanki) zawiera 300-400 miligramów tych cennych tłuszczów pokrywających około jednej trzeciej naszego dziennego zapotrzebowania. Kwasy omega-3 łączą się z obniżeniem ryzyka zawału serca, nowotworów, cukrzycy, stanów zapalnych oraz niewłaściwego funkcjonowania mózgu, a nawet z łagodzeniem stanów depresyjnych. Niektóre badania wykazały, że osoby z wyższym niż przeciętny poziomem kwasów tłuszczowych omega-3 są mniej narażone na demencję. Portulaka jest też bogata w melatoninę polepszającą jakość snu.

Można ją spożywać na surowo, gotować, smażyć. Liście portulaki przyrządza się jak szpinak, natomiast mięsiste łodygi jak szparagi. Można je śmiało ugotować razem. Portulaka ma lekki, orzechowo-kwaskowaty smak, dlatego będzie ciekawym dodatkiem do sałatek, past kanapkowych i twarogu. Niekiedy dodaje się ją również do zup, mięs, dań z ryżem, pizzy i dressingów. Marynowane pączki portulaki w smaku przypominają kapary. Niewątpliwą zaletą portulaki jest fakt, że nie wymaga solenia. Do dziś jest to jedno z najbardziej popularnych warzyw na Krecie.

Portulakę można również stosować zewnętrznie. Świeże liście są od dawna używane w przypadku problemów skórnych – owrzodzeń i zranień. Lekko zmiażdżone przykłada się na zmienione chorobowo miejsce. Portulakowy sok przyniesie także ulgę po ukąszeniach owadów. Gdzie jej szukać? Na przydrożach, nieużytkach, łąkach, trawnikach. Możemy ją również wyhodować sami. Jest bardzo łatwa w uprawie.