Luteina - E161b

Niektóre produkty spożywcze oprócz wspaniałego zapachu posiadają kuszący, intensywny kolor. Barwa jest zasługą dodania do niektórych ciast, alkoholi czy zup związku chemicznego E161b. Przyjrzyjmy się zatem bliżej temu barwnikowi. Jak powstaje i czy aby na pewno jest zdrowy dla naszego organizmu?

Współczesny człowiek przywiązuje dużą wagę do swojego zdrowia. Biegamy, jeździmy na rowerze, stosujemy różnego rodzaju diety. Wszystko po to, by dłużej cieszyć się pełnią życia w każdym wieku. Zwracamy także uwagę na etykiety produktów spożywczych, których używamy na co dzień. Często widząc w składzie związek chemiczny o symbolu E, odkładamy produkt na półkę. Jednak nie wszystkie te związki są dla nas niebezpieczne. Tak jest np. z E161b.

Na pewno każdy z nas słyszał kiedyś o luteinie. Jest to substancja pomagająca w funkcjonowaniu narządu wzroku. Często zażywamy ją w tabletkach, by nasz wzrok nie ulegał pogorszeniu. Luteina wykazuje właściwości ochronne, działa jak bariera na uszkodzenia wytwarzane przez wolne rodniki. E161b to nic innego jak właśnie luteina – związek organiczny stosowany jako żółty (lub jasno pomarańczowy) barwnik.

E161b jest żółto-pomarańczowym barwnikiem, który słabo rozpuszcza się w wodzie. Zdecydowanie lepiej rozpuszcza się w tłuszczach. Występuje w zielonych liściach lucerny czy kwiatach, np. w płatkach aksamitki wzniesionej.
Luteina jest także produktem ubocznym ekstrakcji chlorofili. To właśnie temu barwnikowi zawdzięczamy kolor spadających liści jesienią. W innych miesiącach z E161b wygrywa właśnie chlorofil.
Dla produkcji spożywczej wytwarza się go z traw i pokrzyw. Stosowana w produktach spożywczych, nadaje im intensywną barwę.

Luteina stosowana jest do żywności przetworzonej: różnego rodzaju ciast, zup, itp. Dodawana jest również do karm dla zwierząt oraz do niektórych alkoholi.

1. owoce kandyzowane,
2. produkty dietetyczne,
3. napoje bezalkoholowe,
4. wina owocowe, miody pitne,
5. produkty cukiernicze,
6. lody,
7. serki topione,
8. musztardy,
9. pasty rybne,
10. chipsy ziemniaczane,
11. zupy,
12. dżemy, marmolady,
13. sosy, przyprawy.

Luteina jest na „Liście E” w grupie barwników. Została dopuszczona do użytku i zatwierdzona przez Unię Europejską. Jej stosowanie nie wpływa szkodliwie na organizm człowieka, jednak w produkcji spożywczej używany jest rzadko ze względu na słabą rozpuszczalność w wodzie.

W organizmie człowieka gromadzi się w wątrobie, w tkance tłuszczowej, ale także w siatkówce oka. W małej ilości zmienia się w witaminę A, czyli retinol. Jest dobrze wchłaniana przez tłuszcz. E161b jest związkiem chroniącym przed nowotworami.
Luteiną nazywa się również progesteron, czyli hormon płciowy bez którego pomocy kobieta nie może zajść w ciążę.

Magdalena Bury