Kukurydza znana człowiekowi od wieków, dziś obok ryżu i pszenicy, to najpopularniejsza roślina uprawna. Zajadali się nią już Majowie, Aztekowie czy Inkowie, a dzisiaj gości na naszych stołach pod wieloma postaciami. Można ją spożywać w postaci kolby czy też zakonserwowanych ziaren dodawanych do sałatek. Występuje także w postaci płatków, kaszy oraz mąki.

Kukurydza kojarzy nam się głównie z Ameryką Południową i Północną. W kuchni meksykańskiej razem z papryką i fasolą stanowią podstawę większości dań.

W innych kuchniach, wśród najbardziej znanych potraw z kukurydzy wyróżnić można polentę i mamałygę. Suszone ziarna kukurydzy to produkt, który po odpowiedniej obróbce zamienia się w znany wszystkim popcorn. Kukurydza z puszki nie jest najlepszym wyborem. Lepiej sięgać po produkty w szklanych słoiczkach.

Świeża kukurydza ma kolby okryte zielonymi liśćmi, a jedwabiste długie włosy sprawiają wrażenie wilgotnych. Kupując kolby, należy wybierać gładkie, z ziarnami ściśle przylegającymi do siebie. Te bardziej dojrzałe, ciemnożółte, mają ziarno twarde, mączyste, gdyż znajdujący się w nich cukier przekształcił się już w skrobię. Nie należy kupować kolb z żółtymi liśćmi, gdyż są stare. Najlepiej smakuje podana tylko z solą, pieprzem i masłem. Ziarna dojrzałej kukurydzy można konserwować, marynować, a kolby zamrażać.
Ziarna kukurydzy są niezwykle odżywcze i dostarczają dużej dawki energii. Kukurydza to zboże bezglutenowe. Dzięki temu może być bez obaw stosowana przez osoby cierpiące na celiakię. Niestety ze względu na brak glutenu mąka z kukurydzy nie jest najlepszym surowcem do produkcji ciasta.

Co ciekawe, nie odnaleziono dzikiej formy kukurydzy. Być może nigdy nie istniała, tylko stworzył ją człowiek, krzyżując dziko rosnące trawy. Do Europy kukurydzę przywiózł Krzysztof Kolumb. Mimo że jest rośliną podzwrotnikową, dobrze się adaptuje, daje też obfite zbiory w klimacie umiarkowanym. Uprawia się odmiany przeznaczone na paszę, zbożowe (na mąkę i kasze) oraz kukurydzę cukrową jako warzywo. Zbiór kukurydzy cukrowej przypada na sierpień i wrzesień. Kolby ścina się stopniowo w miarę dojrzewania.