Trudno uwierzyć, że ludzie mogą je jeść. Na sam widok dostaję gęsiej skórki
Podroby to element kuchni, który budzi mieszane uczucia. Dla jednych to cenne źródło smaku, dla innych – coś, czego warto unikać. Jeśli myślisz, że wątróbka, serduszka czy nerki to wszystko, co można znaleźć w kuchni, czas poszerzyć horyzonty. Trudno uwierzyć, że ludzie naprawdę to jedzą.
Hákarl – sfermentowane mięso rekina z islandii
Hákarl to tradycyjna islandzka potrawa, która jest przygotowywana z mięsa rekina grenlandzkiego. Proces przygotowania Hákarl jest dość wyjątkowy i skomplikowany – mięso rekina musi zostać sfermentowane, aby pozbyć się szkodliwych toksyn (rekiny zawierają dużą ilość amoniaku i ureazy). Tradycyjnie, mięso rekina jest najpierw oczyszczane, a następnie wieszane na kilka miesięcy, by przejść proces fermentacji.
Po fermentacji mięso jest krojone na kawałki i suszone, a gotowy hákarl ma charakterystyczny, intensywny zapach amoniaku, który nie każdemu przypadnie do gustu. Potrawa jest zwykle podawana w małych kawałkach i jest często konsumowana w towarzystwie islandzkiego alkoholu brennivin – również znanego jako "czarny śmierć".
Ze względu na swój specyficzny smak i zapach, hákarl jest uważany za kulinarne wyzwanie i jest traktowany jako przysmak tylko przez odważnych smakoszy. Na Islandii to jednak część tradycji spożywana w szczególności podczas islandzkich świąt i ceremonii.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Makaron spaghetti z sosem z pieczonych warzyw
Rocky mountain oysters – smażone bycze jądra z USA
Rocky mountain oysters to tradycyjna potrawa, która w rzeczywistości nie ma nic wspólnego z owocami morza, choć nazwa może na to sugerować. W rzeczywistości chodzi o smażone jądra byka, które są panierowane i potem smażone na głębokim oleju. Potrawa jest popularna w Stanach Zjednoczonych, szczególnie na Zachodzie, w rejonach, gdzie hoduje się bydło.
Rocky mountain oysters są często podawane podczas barbecue lub jako przekąska w pubach, szczególnie w okolicach Kolorado, Wyoming, czy Montany. Zwykle je się je z dodatkami takimi jak sosy, np. chili lub ketchup, oraz z przyprawami. Choć sama potrawa może brzmieć kontrowersyjnie, dla wielu osób jest to tradycyjny przysmak, który cieszy się dużą popularnością wśród miłośników regionalnych specjałów.
Dzięki swojej nazwie może być zabawnym doświadczeniem dla turystów, którzy nie wiedzą, czym naprawdę są te "oysters" i jakie niespodzianki kryje ta potrawa.
Adobe Stock Chinchulines – jelita wołowe z Urugwaju i Paragwaju
Chinchulines to tradycyjna potrawa kuchni latynoamerykańskiej, szczególnie popularna w Argentynie, Urugwaju i Paragwaju, która przygotowywana jest z jelit wołowych. W tym daniu jelita są oczyszczane, marynowane, a następnie grillowane na węglu drzewnym, co nadaje im charakterystyczny smak. Chinchulines są często spożywane w ramach asado, czyli latynoamerykańskiego grillowania, które jest nie tylko kulinarnym, ale i społecznym wydarzeniem.
Potrawa ma bardzo intensywny, mięsny smak, a jej konsystencja po ugrillowaniu jest chrupiąca z zewnątrz i miękka w środku. W Argentynie i Urugwaju chinchulines są często podawane jako przekąska lub jedna z wielu potraw podczas grilla.
Adobe Stock Tête de veau – głowa cielęcia z Francji
Tête de veau to tradycyjna potrawa kuchni francuskiej, która dosłownie oznacza "głowę cielęcia". Jest to danie przygotowywane z całej gotowanej głowy cielęcia, często gotowanej w aromatycznym bulionie przez długie godziny, aż mięso stanie się miękkie, a kości łatwe do oddzielenia. W tradycyjnej wersji tête de veau podaje się ją z różnymi dodatkami, takimi jak sos remoulade, kapary, płynna musztarda lub warzywa.
Potrawa ta jest uznawana za francuski przysmak i jest szczególnie popularna w Bretanii oraz Prowansji. Choć na pierwszy rzut oka może wydawać się dość nietypowa, w rzeczywistości jest to bardzo szanowane danie, które wykorzystywane jest do pełnego spożycia zwierzęcia, od głowy po ogon, w duchu kuchni "nose-to-tail" (od nosa do ogona), która promuje pełne wykorzystanie ciała zwierzęcia.
