Tego nigdy byś nie zjadł!

Stuletnie jaja
Wbrew swojej nazwie, stuletnie jaja wcale nie mają stu lat. Na sprzedaż przeznaczane są z reguły dwumiesięczne okazy. Najczęściej są to kacze lub kurze jaja ugotowane na twardo, zakonserwowane za pomocą specjalnej zalewy złożonej m.in. z gliny, popiołu, wapna. W takiej miksturze jajko przechowuje się do momentu, aż żółtko zmieni swój kolor na ciemnozielony lub szary, a białko stanie się ciemnobrązową, przezroczystą galaretą. W tradycyjnej, chińskiej kuchni stuletnie jaja - nazywane oryginalnie pi dan - podawane są na przystawkę, najczęściej z sosem sojowym, octem winnym czy imbirem. Dla chętnych skosztowania tego smakołyku, mamy dobrą informację- stuletnie jajo można znaleźć również w Polsce, w niektórych chińskich restauracjach.

Tekst: KŻ/ESE/

Hiszpańska kuchnia to nie tylko paella czy tortilla. Na talerzu w głównej roli mogą wystąpić np. bycze jądra, prawdziwy przysmak tamtejszej kuchni lub ogon byka (najlepiej świeżo zabitego podczas corridy). Z kolei na przystawkę polecamy uszy wołowe smażone na głębokim tłuszczu!

Ten widok może być naprawdę przykry, zwłaszcza dla tych, którzy w dzieciństwie na swojego pupila wybrali właśnie świnkę morską. W Peru mięso tego małego gryzonia jest prawdziwym przysmakiem. Najlepsze, najdelikatniejsze mięso uzyskuje się od sześcio- do dziewięciomiesięcznego zwierzaka. Najczęściej pieczoną świnkę serwuje się w całości, wraz z głową, kończynami i podrobami. Podobno smakuje jak kurczak.

Wszystkich, którzy wzdrygają się na myśl o francuskich, dojrzewających serach ten gatunek naprawdę może doprowadzić do mdłości. Casu marzu to oryginalna nazwa owczego sera, którego niezbędnym elementem są larwy specyficznej odmiany muchówki, zwanej muchówką serową. To dzięki nim, a dokładniej dzięki fermentacji jej larw, ser uzyskuje specyficzny smak i zapach, przypominający aromat Gorgonzoli. Poza tym, że ser nietypowo pachnie i wygląda, posiada też jeszcze jedną, specyficzną właściwość - podczas jedzenia trzeba niezwykle uważać na skaczące z jego powierzchni robaki, których wysokość skoku może osiągnąć nawet 15 cm!

To regionalny przysmak w Normandii czy Bretanii. Choć na pierwszy rzut oka przypominają rodzimą białą kiełbasę, ich wnętrze jest zupełnie odmienne. Andouillette produkuje się (tradycyjnie) z niedomytych flaków wieprzowych. Najczęściej poddaje się je podsmażone na oliwie. Być może amatorom podrobów ten smakołyk przypadnie do gustu.

Na cześć tego dania stworzono nawet wiersz Address to a Haggis. To właśnie w dniu urodzin autora tego poematu, 25 stycznia, haggis jest tradycyjnie spożywany w Szkocji. Ten szkocki rarytas powstaje w wyniku połączenia ze sobą owczych płuc, wątroby, mięsa mielonego, cebuli i płatków owsianych suto podlanych tłuszczem. Usmażone i wymieszane ze sobą składniki umieszcza się w owczym żołądku, który następnie zaszyty ląduje w piekarniku. Tak przygotowany haggis podaje się z brukwią i ziemniakami.

Balut to prawdziwe jajko z niespodzianką. Pod skorupką znajdziemy bowiem niedoszłego pisklaka! Jajka z kaczym zarodkiem przez kilkanaście dni trzyma się w cieple i na słońcu następnie po prostu gotuje się je w wodzie. Jajko spożywa się w całości. Do smaku najczęściej przyprawia się je solą, pieprzem, chili lub winegret. Na ten smakołyk możemy się natknąć na ulicznych targach w państwach Półwyspu Indochińskiego. Jest popularną przegryzką podawaną z piwem.

Dla smakoszy kwaszonych ogórków czy kapusty mamy ciekawą propozycję. W Szwecji narodowym przysmakiem jest surströmming czyli zwyczajnie mówiąc sfermentowany śledź. Ten smakołyk przechowywany jest w puszkach, których wypukłe wieczko gwarantuje oryginalny smak bałtyckiego śledzia. Charakterystyczną cechą surströmming jest jego uderzający zapach, z powodu którego często spożywa się go na świeżym powietrzu. Innym sposobem na uniknięcie brzydkiego zapachu jest otwieranie puszki pod wodą.

Ta apetycznie wyglądająca potrawa to smażone jaja lub larwy mrówek. W Meksyku to popularne danie lub dodatek to innych potraw np. farszu tortilli. Często podaje się je z tacos i sosem guacamole. W smaku escamoles mają kremową, delikatną konsystencję. Dodatkowo są wyjątkowo bogate w składniki odżywcze i nazywane czasami "kawiorem z insektów".

Tekst: KŻ/ESE/