Bakłażan – wartości odżywcze, pochodzenie, zastosowanie, przepisy
Bakłażan jest niezwykle charakterystycznym warzywem. Ma błyszczącą, fioletową skórkę i miękki, jasny miąższ. Przywędrował do nas z dalekiej Afryki i jest przysmakiem kuchni włoskiej. To warzywo o wielu zastosowaniach, choć z botanicznego punktu widzenia bakłażan to owoc, a konkretnie – jagoda.
Bakłażan – pochodzenie
Psianka podłużna, oberżyna i gruszka miłości – tymi słowami opisuje się bakłażana, czyli niezwykłe i bardzo charakterystyczne warzywo. Pierwsze wzmianki o uprawie bakłażanów pochodzą z Chin z V w. p.n.e. Przypuszcza się, że jeszcze wcześniej sadzono je w Indiach. Do Europy przywędrowały z Azji, przez Afrykę i znalazły odpowiedni dla siebie klimat w Hiszpanii. Bakłażany mogą bowiem rosnąć w warunkach tropikalnych albo subtropikalnych. W krajach o chłodniejszym klimacie uprawia się je na niewielką skalę, głównie w szklarniach.
Bakłażan na tyle przypadł Europejczykom do gustu, że w niektórych państwach ma nawet swoje święto. Dzień bakłażana obchodzi się 10 marca i nierozerwalnie łączy się ze spożywaniem ogromnych ilości bakłażanów i potraw z nich przyrządzonych.
Bakłażan – wartości odżywcze
Bakłażan w krajach śródziemnomorskich uważany jest za sekret długowieczności i młodości Zawiera bowiem antocyjany, czyli silne przeciwutleniacze, które wspomagają syntezę kolagenu w skórze i opóźniają proces starzenia. Dzięki temu bakłażan świetnie wpływa także na włosy i paznokcie, a dodatkowo – poprawia wzrok i reguluję poziom adrenaliny w organizmie.
Te same antocyjany odpowiadają za charakterystyczny kolor bakłażanów. To bowiem nic innego, jak barwniki roślinny należące do grupy fitoskładników, które hamują powstawanie wolnych rodników odpowiedzialnych za powstawanie nowotworów. Dodatkowo flawonoidy zawarte w bakłażanach poprawiają przyswajanie witaminy C, mają działanie przeciwalergicznie i przeciwgrzybicze. Jedzenie potraw z bakłażanem zapobiega także powstawaniu wrzodów.
Bakłażan jest również idealnym warzywem dla osób odchudzających się i dbających o linię. Jest niskokaloryczny, jak wiele innych warzyw. W dodatku bakłażan zawiera około 90 proc. wody i sporo błonnika. Znajdziemy w także: wapń, magnez, potas oraz pektyny, które spowalniają wchłanianie glukozy i potęgują uczucie sytości. Bakłażan jest również pomocnym „narzędziem” w walce z toksynami w organizmie, ponieważ pozwala zmniejszyć wchłanianie cholesterolu oraz metali ciężkich z przewodu pokarmowego.
Bakłażan – zastosowanie w kuchni
Mimo swych wielu zalet ma jeden defekt – gorzki posmak, które może zepsuć smak potraw. Łatwo tę gorycz usunąć, wcierając w skórkę bakłażana sól gruboziarnistą, albo skrapiając obficie wnętrze warzywa sokiem z cytryny. Takiego bakłażana trzeba zostawić na durszlaku na ok. pół godziny, a następnie spłukać obficie wodą.
Nie powinniśmy jeść bakłażana na surowo, ponieważ nie poddany obróbce termicznej bakłażan zawiera solaninę, która może być dla naszego organizmu szkodliwa. Wszelkie rodzaje zabiegów kuchennych, jak: gotowanie, smażenie, duszenie czy pieczenie służą bakłażanowi, który w takiej postaci może stać się podstawą wielu dań. Wśród dań kuchni śródziemnomorskiej przygotowanych na bazie bakłażana warto wymienić zwłaszcza grecką musakę, katalońską sałatkę escalivada czy włoskie ratatouille.
Bakłażan – gruszka miłości
Niewiele osób wie, że bakłażan jest także afrodyzjakiem. To z tego powodu nazywamy go gruszką miłości.