Wykwintny cordon bleu. Daj się zaczarować

Nazwa "cordon bleu" to w dosłownym tłumaczeniu "błękitna wstęga". Niektóre źródła podają, że nazwa tego dania nawiązuje do francuskiego Orderu Ducha Świętego, nadawanego od czasów króla Henryka Walezego. To odznaczenie było przyznawane (na błękitne wstążce) najwybitniejszym rycerzom. Autorzy nazwy najprawdopodobniej chcieli więc podkreślić jej wykwintny smak i finezję kucharzy.

Okoliczności powstania tego dania nie są znane. Najprawdopodobniej powstało w latach 40. XX wieku w Szwajcarii. Nie jest to więc potrawa z długą, wielopokoleniową tradycją. Pierwsze wzmianki o niej w książkach kucharskich pojawiły się dopiero w 1949 roku. Parę lat później w amerykańskim piśmie "New York Times" opisał cordon bleu na bazie kurczaka. Co ciekawe, określenie "cordon bleu" istniało dużo wcześniej. W XIX wieku francuska dziennikarka Marthe Distel założyła magazyn kulinarny "La Cuisinière Cordon Bleu”. Od niej też wywodzi się nazwa mającej ponad stuletnią tradycję, najbardziej prestiżowej na świecie szkoły kulinarnej “Le Cordon Bleu”.

Obecnie cordon bleu serwowane jest w różnych wersjach. Zgodnie z klasycznym przepisem, powinien być to kotlet z cielęciny z serem i szynką w środku. Receptura jednak jest często modyfikowana. W związku z tym możemy spotkać cordon bleu z kurczaka, schabu lub indyka. Zazwyczaj podawany jest w towarzystwie ziemniaków i surówki.

Przepis na cordon bleu

Składniki:

• 2 sznycle cielęce
• 5 plastrów żółtego sera
• 5 plastrów szynki
• 1 jajko
• bułka tarta
• mąka
• sól
• pieprz

Przygotowanie: mięso rozbijamy na cienkie kawałki. Na środku obu kawałków kładziemy plastry sera i szynki. Mięso zwijamy na pół. Po bokach wbijamy wykałaczki, aby lepiej się trzymały. Obtaczamy je w mące, roztrzepanym jajku z solą i pieprzem, a na koniec w bułce tartej. Smażymy na oleju do momentu, aż nasze cordon bleu będzie pokryte chrupiącą panierką.

Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl