Rambutan - zalety chińskiej śliwki
Ten egzotyczny owoc przypomina trochę liczi, ale wyróżnia się charakterystycznymi "włosami" porastającymi jego skórkę. W Polsce rambutan to produkt niemal nieznany, choć coraz częściej pojawia się w delikatesach czy supermarketach. Warto poznać go bliżej, ponieważ jest nie tylko smakowitym dodatkiem do deserów czy sałatek, ale także źródłem cennych składników odżywczych.
Egzotyczny, włochaty okaz
Ten egzotyczny owoc przypomina trochę liczi, ale wyróżnia się charakterystycznymi "włosami" porastającymi jego skórkę. W Polsce rambutan to produkt niemal nieznany, choć coraz częściej pojawia się w delikatesach czy supermarketach. Warto poznać go bliżej, ponieważ jest nie tylko smakowitym dodatkiem do deserów czy sałatek, ale także źródłem cennych składników odżywczych.
Skąd pochodzi rambutan?
Jest owocem jagodzianu - wiecznie zielonego drzewa z rodziny mydleńcowatych (należy do niej także nasz rodzimy kasztanowiec), które występuje głownie w tropikalnej części Azji: Malezji, Chinach, Indonezji, Tajlandii, Indiach oraz na Filipinach.
Nazwa rambutan pochodzi z języka malajskiego i oznacza "owłosiony", co nawiązuje do charakterystycznego wyglądu niewielkich owoców, przypominających trochę śliwkę (dlatego bywają też nazywane śliwką chińską) lub liczi, których powierzchnię pokrywają liczne, żółto-pomarańczowe włoski. Cienka, skórzasta skórka otacza galaretowaty perłowo-biały miąższ - bardzo aromatyczny i smakowity dodatek do deserów oraz wielu potraw, a także bogate źródło składników odżywczych. Co się w nim kryje?
Bogaty skład
Rambutan to jedna z największych owocowych skarbnic żelaza - niezbędnego regulatora wielu reakcji zachodzących w naszym organizmie, odpowiadającego za przechowywanie i transportowanie tlenu w czerwonych krwinkach, a także wiązanie dwutlenku węgla i przekazywanie go do płuc, skąd jest usuwany. Sprawność tych działań decyduje o naszych możliwościach energetycznych, czyli zarówno sprawności fizycznej, jak i intelektualnej. Niedobór żelaza grozi m.in. rozwojem anemii.
W miąższu egzotycznego owocu kryje się także pokaźna dawka miedzi, nieprzypadkowo zwanej "pierwiastkiem życia", ułatwiającym przyswajanie żelaza, uczestniczącym w syntezie białek, odgrywającym ważną rolę w wytwarzaniu enzymów, pozytywnie wpływającym na pracę mózgu czy serca, a także zwiększającym odporność. Rambutan dostarcza też dużo manganu, mikroelementu niezbędnego do produkcji niektórych hormonów oraz ważnego składnika krwi i kości.
Prozdrowotne właściwości
"Chińska śliwka" jest również bardzo bogatym źródłem kwasu askorbinowego, czyli witaminy C, która wzmacnia odporność organizmu, chroni go przed atakami drobnoustrojów oraz stanowi silny antyoksydant neutralizujący szkodliwe działanie wolnych rodników, przyspieszających procesy starzenia i rozwój komórek nowotworowych. W rambutanie znajdziemy też kwas galusowy, wykazujący działanie przeciwzapalne i antybakteryjne. Nic dziwnego, że w Azji od wieków zalecano ten owoc osobom cierpiącym m.in. na dolegliwości układu pokarmowego (np. biegunki). Dziś prowadzi się zaawansowane badania dotyczące jego znaczenia w terapii antynowotworowej.
Rambutan jest także bogaty w węglowodany i białka, które zapewniają "zastrzyk energii", pożądany po wysiłku fizycznym czy intensywnym treningu. Dzięki wysokiej zawartości wody owoc znakomicie gasi pragnienie.
Jak go jeść?
Rambutan uchodzi w Polsce za przysmak bardzo egzotyczny, dlatego nawet kiedy pojawia się w sklepie rzadko sięgamy po ten owoc, ponieważ nie wiemy, co z nim zrobić. Wbrew swojemu groźnemu i kolczastemu wizerunkowi "chińska śliwka" jest bardzo przyjazna dla konsumenta. Wystarczy lekko naciąć nożem skórkę, żeby dostać się do galaretowatego miąższu otaczającego niejadalną pestkę. Pamiętajmy, że rambutan należy do bardzo nietrwałych produktów, dlatego powinniśmy przechowywać go w lodówce i najlepiej zjeść w ciągu 1-2 dni. W sklepach znajdziemy również "zapuszkowane" owce w syropie, które jednak zwykle nie mają tak orzeźwiającego, słodko-kwaśnego aromatu jak świeże.
Kulinarne inspiracje
Miąższ rambutanu świetnie smakuje na surowo, po przekrojeniu jedzony łyżeczką. Warto także dodawać go do deserów (na pewno zachwyci nas podany z lodami waniliowymi) czy sałatek owocowych, np. z mango, gruszki, ananasa, miodu i orzechów włoskich, z dodatkiem odrobiny likieru pomarańczowego. Można z niego przyrządzać kompoty, dżemy czy marmolady. Bez wątpienia każdemu zasmakuje koktajl z owoców rambutanu (mogą być z puszki), malin i borówek, zmiksowanych z jogurtem naturalnym oraz odrobiną soku z cytryny, podany z kostkami lodu.
"Chińska śliwka" (szczególnie jej bardziej kwaśne odmiany) wzbogaci też smak potraw z drobiu czy wieprzowiny. Warto go wówczas poddusić. Pasuje również do orientalnych potraw z makaronem. Na wieczornej imprezie sprawdzi się drink zwany "Rambutan kiss". Jak go przyrządzić? Wystarczy zblenderować wódkę, sprite’a (proporcje zależą od naszych preferencji) oraz miąższ z rambutana (może być z puszki).
