Plusy i minusy picia mleka

O zbawiennym oddziaływaniu mleka wiedzieli już w starożytni Rzymianie. W kozim mleku kąpała się Kleopatra, a w XV w. włoskim dostojnikom zalecano ten zabieg, który miał odmładzać i upiększać skórę. Nic dziwnego, że bardzo popularne było także nacieranie skóry chlebem namoczonym w mleku.

Dziennie powinniśmy wypijać 2 pełne szklanki mleka (możemy je wymienić na kefir, jogurt lub sery). Pokrywa to dobowe zapotrzebowanie na wapń. Dodajmy, że ten z mleka krowiego jest najlepiej przyswajalny przez nasz organizm.

Mleko jest doskonałym źródłem protein, które są podstawowym składnikiem budulcowym naszego ciała. To właśnie z nich, czyli z białek, zbudowane są mięśnie, narządy, więzadła, ścięgna, gruczoły, skóra, włosy i paznokcie.

Kąpiele w mleku nie były więc tylko wymysłem arystokracji, ale miały swoje medyczne uzasadnienie. Znajdująca się w białym płynie kazeina ma właściwości nawilżające skórę. Proteiny zapobiegają odparowywaniu wody, wzmacniają naskórek i działają ujędrniająco. Dobroczynne działanie mają też lipidy. Tworzą "płaszcz", który chroni naszą skórę przed takim czynnikami zewnętrznymi, jak wiatr, chłód czy promienie słoneczne.

Dobroczynnych składników jest oczywiście więcej. Przykładowo nienasycone kwasy tłuszczowe zapobiegają przesuszaniu skóry. Odpowiadają także za metabolizm cholesterolu i powodują rozszerzanie naczyń krwionośnych. Do tego mają działanie przeciwzapalne.

Wapń, w które bogate jest mleko, to podstawowy składnik mineralny kości i zębów. Uczestniczy w procesach krzepnięcia krwi i jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania nerwów oraz właściwego kurczenia się mięśni. Kwas mlekowy sprzyja produkcji kolagenu, a bakterie kwasu mlekowego zwiększają odporność i mają właściwości antynowotworowe.

Mleko jest także bogatym źródłem witamin A, D, E, K, B1, B2, B6, B12, PP i C, a także potasu, fosforu oraz antyutleniaczy. Jak widać, ten biały napój bardzo korzystnie działa na nasz organizm. Jednak nie zawsze...

Są jednak przypadki, kiedy mleko, zamiast pomagać - szkodzi. Jest bowiem źródłem nasyconych kwasów tłuszczowych i cholesterolu, które mogą przyczyniać się do miażdżycy. Nie jest to jednak powód, aby z niego rezygnować. Wystarczy ograniczyć jego spożywanie i przestawić się na mniej tłustą wersję.

Z mlekiem i jego produktami stanowczo powinny się jednak pożegnać osoby, które mają problemy z tolerancją laktozy. Najczęstszą tego przyczyną jest brak laktazy (enzymu trawiącego cukier), która dotyczy aż 15 proc. naszej populacji. Takie osoby powinny zrezygnować z mleka i słodkiej śmietany, a zamiast tego spożywać fermentowane przetwory mleczne, m.in. sery, jogurty, maślanki i kefiry. Te nie powodują opisanych niżej "skutków ubocznych".

Osoby z małą ilością laktazy w organizmie nie są w stanie strawić laktozy. Ponieważ nie może przejść przez ścianę jelita cienkiego - zalega w nim, uniemożliwiając przeniknięcie do naczyń krwionośnych i jednocześnie zatrzymując wodę w jelitach. To właśnie jest przyczyną pojawienia się biegunki.

To nie koniec. W jelicie grubym laktoza pod wpływem bakterii ulega beztlenowej fermentacji, podczas której produkowane są gazy organiczne powodujące wzdęcia. Spożywanie mleka, choć ma dobroczynne skutki, nie jest więc zalecane dla wszystkich. Pamiętajcie jednak, że oprócz białego napoju istnieją jeszcze produkty z niego wytwarzane, z których nie warto rezygnować.
qk