Sos chrzanowy. Nie może go zabraknąć na wielkanocnym stole

Sos chrzanowy – sposoby podania

Do przygotowania sosu chrzanowego używa się, oczywiście, chrzanu – drobno startego lub gotowego ze słoika. Dodaje się go zwykle do śmietany, jogurtu naturalnego lub majonezu, doprawiając sokiem z cytryny, solą oraz pieprzem. Czasem dodaje się też mąki, aby uzyskać gęstszą konsystencję.

Sos chrzanowy można podawać na ciepło i na zimno. W celu uzyskania sosu na ciepło wymieszane składniki należy zagotować, ale nie podgrzewać zbyt długo, żeby nie stracił swojego aromatu. Sos chrzanowy na ciepło najlepiej pasuje do mięs pieczonych i gotowanych, jak na przykład schab, karkówka, wołowina, natomiast na zimno warto go podawać do wędlin i kiełbas, jajek ugotowanych na twardo. Zimny sos chrzanowy może stanowić dobry dodatek do ryb i pasztetów.

Sos chrzanowy – właściwości

Głównym składnikiem sosu chrzanowego jest drobno starty korzeń chrzanu albo gotowy chrzan ze słoika o kremowej konsystencji. Chrzan jest rośliną wykorzystywaną jako przyprawa, ale ma on też właściwości lecznicze. Ma mocny ostry smak, który zawdzięcza zawartemu w nim związkowi o nazwie sinigryna. Przygotowany z niego sos nadaje potrawom wyrazistości.

Chrzan pospolity to roślina uprawna, której korzeń używany jest w kuchni jako przyprawa do mięs, ryb, białego sera, a w Polsce stanowi ważny składnik ogórków kiszonych i buraków ćwikłowych. Można go spożywać na surowo, w formie cienko pokrojonych pasków. Po starciu można dodawać go do musztard, majonezów, kremów i sosów. Chrzan pospolity jest rośliną lecznicza, zawiera beta-karoten, witaminy C i E, a także witaminy z grupy B.

W korzeniu tej rośliny znajdują się również minerały: żelazo, siarka, magnez, potas, fosfor i wapń. Zawiera on również olejki eteryczne i enzymy i sinigrynę, która jest glikozydem i działa przeciwutleniająco, zwalczając wolne rodniki. Dzięki tym wszystkim składnikom chrzan pospolity zwalcza infekcje, grzyby i wirusy. Jego działanie wykrztuśne jest wykorzystywane przy kaszlu i zapaleniu górnych dróg oddechowych. Wspomaga układ trawienny, pomaga w chorobach reumatycznych, przy problemach z wątrobą i drogami żółciowymi. Zewnętrznie stosuje się go przy nerwobólach, a także jako środek wybielający przebarwienia piegi.

Chrzan japoński, znany inaczej jako wasabia japońska albo wasabi, może zostać wykorzystany podobnie jak chrzan pospolity, ale wyróżnia go to, że jest dużo ostrzejszy i można wyczuć delikatną goryczkę. Najbardziej charakterystycznym produktem, który powstaje z chrzanu japońskiego, jest pasta wasabi. Proszek o nazwie "wasabi", na który można trafić w polskich sklepach, nie zawiera w swoim składzie chrzanu japońskiego, ale pospolity.

Ze względu na to, że chrzan intensywnie oddziałuje na nasz organizm, nie powinno się go spożywać w dużych ilościach. Szczególnie dotyczy to osób z chorymi nerkami, problemami z układem pokarmowym, tarczycą, czy cierpiących na wrzody żołądka.