Śniadania z czterech stron świata

Według dietetyków śniadanie jest najważniejszym posiłkiem dnia. Powinno być energetyczne i pożywne. Okazuje się jednak, że w różnych zakątkach świata oznacza to zupełnie coś innego.

W Japonii na dobry początek dnia jemy zupę miso.W Anglii - jajka, bekon, parówki i fasolkę w sosie pomidorowym. Bułgarzy z kolei lubią o poranku zjeść banicę, czyli ciasto francuskie faszerowane białym lub żółtym serem, szpinakiem lub szynką. A na południu Chin od rana je się najróżniejsze białe pierożki gotowane na parze. Okazuje się więc, że po śniadaniu całkiem łatwo zgadnąć, z kim usiedliśmy do stołu.

(AD, kuchnia.wp.pl)

Szwedzki stół tak naprawdę powinien być nazywany "tureckim stołem". Na śniadanie bowiem Turcy od wieków przygotowują zestaw wędlin, serów, warzyw (pomidory, ogórki, oliwki), jajek na twardo i smażonych, a do tego świeże masło i jogurty.

Tureckie śniadanie zawsze jest bardzo świeże - większość wędlin i serów jest wyrabiana w domu, warzywa pochodzą z przydomowego ogródka. W dodatku słońce sprawia, że początek dnia staje się wyjątkowo radosny.

Śniadanie w Iranie jest pożywne i proste. Płaskie, wypiekane w glinianych piecach chleby je się z dżemami z przeróżnych owoców - truskawek, śliwek, pomarańczy czy jabłek. Do tego delikatne masło i znakomity posiłek gotowy.

Ci, którzy lubią sobie dobrze podjeść powinni spróbować potrawy nazywanej halim. To specyficzne śniadaniowe ciasto, wyrabiane z mąki, cynamonu, masła i cukru, w które zawinięte jest mielone mięso. Halim można jeść i na ciepło i na zimno.

Kubańczycy kochają dobrą zabawę, która czasami trwa do białego rana. Dlatego też śniadanie ma nie tylko dostarczyć im substancji odżywczych, ale przede wszystkim obudzić i dodać energii, straconej podczas nocnych rozrywek.

Przepis jest prosty: mocna, bardzo słodka kawa z mlekiem i szczyptą soli to podstawa. Do tego przypiekany na patelni znakomity chleb posmarowany grubo masłem.

Marokańczycy znani są ze swojej aromatycznej i pełnej korzennych smaków kuchni. Śniadanie w Maroku jest jednak proste - chleb lub placki z pszenicy podawane są z dżemem (bardzo często pomarańczowym, daktylowym lub z fig), serem owczym, masłem lub oliwą i chutneyem, czyli słodko-kwaśnym sosem z różnego rodzaju owoców.

Śniadanie nie może się obyć także bez kilku szklaneczek mocnej i bardzo słodkiej herbaty miętowej, nalewanych zgodnie z tradycją z dużej wysokości, by wytworzyła się specyficzna pianka.

Ten wyspiarski kraj znany jest ze swojej specyficznej kuchni, pełnej dań często nienadających się do zjedzenia przez zwykłych Europejczyków - przykładem niech będzie nadgniły rekin.

Islandzkie śniadanie nie dostarcza aż takich emocji - przede wszystkim musi być gorące, by rozgrzać na początek zimnego i deszczowego dnia. I najczęściej na stole ląduje gorący talerz owsianki, serwowany ze sporą ilością brązowego cukru i siekanych orzechów. Bomba energetyczna z prawdziwego zdarzenia!

Co na śniadanie jedzą przedstawiciele narodu, który dał nam pizzę i makaron, dwa najbardziej znane produkty świata?

Wydaje się, że musi to być coś znakomitego, niepowtarzalnego, smacznego. Czy rzeczywiście? Włosi na śniadanie zadowalają się filiżanką cappuccino i rogalikiem z dżemem, czyli cornetto. Skromne śniadanie nadrabiają potem podczas lunchu i kolacji, nie ograniczając się w jedzeniu i piciu.

Na słodko zaczynają dzień także Francuzi. Ich śniadanie niewiele bowiem różni się od tego serwowanego we Włoszech.

Podstawę porannego posiłku stanowi bagietka lub rogalik z dżemem lub masłem. Do tego kawa albo gorąca czekolada i śniadanie gotowe. Nie powinniśmy się dziwić, że gorące napoje serwowane są w szerokich filiżankach lub małych miseczkach. Wszystko po to, by łatwiej zamoczyć w kawie bagietkę.

Szwedzkie śniadanie zazwyczaj serwowane jest na zimno. Jego podstawę stanowią kanapki. Typowe dodatki do pieczywa, chleba lub krakersów, to masło lub pasztet, ser, szynka, jajka, papryka, pomidor i kawior (najczęściej w formie pasty z tubki). Szwedzi lubią też naturalny jogurt z płatkami musli. Do picia obowiązkowo kawa.

Tropikalna wyspa kojarzy się ze słońcem, plażą i mnóstwem owoców. Filipiny składają się z setek takich właśnie wysp, więc nie ma co się dziwić, że owoce stanowią podstawę tutejszego śniadania.

Oprócz mango, papai, pomarańczy i ananasów dostać możemy także coś bardziej treściwego - małe kiełbaski nazywane longganisa lub sinangag - kombinację jajek, mięsa i fasoli, a do tego spora miskę ryżu.

Jednym z najsłynniejszych dań śniadaniowych świata są grube naleśniki podawane z syropem klonowym. W tej postaci pierwszy posiłek dnia popularny jest nie tylko w Kandzie, ale też w USA.

Specyfiką kanadyjskich naleśników jest to, że często są robione z mąki owsianej. Podaje się je z dodatkiem leśnych owoców - malin, jagód, borówek czy poziomek, z których słynie Kanada.

Śniadanie w Wietnamie najlepiej zjeść na ulicznym straganie. To zresztą obowiązkowy punkt programu każdego szanującego się turysty. Miseczka ostrej, pożywnej zupy z makaronem, mięsem i krewetkami to coś, co przyprawia o zachwyt każdego. Do tego szklaneczka bardzo mocnej kawy i można ruszać do pracy (lub na zwiedzanie).

Ci, których zupa na śniadanie nie przekonuje, powinny spróbować "wieprzowej owsianki", czyli bułeczki z ciasta drożdżowego z nadzieniem z wieprzowych podrobów i kaszanki. To na pewno ciekawsze niż pospolity tost z dżemem.

Takiego śniadania jak w Indiach nie znajdziecie nigdzie na świecie. Nie ma w nim ani wędlin (większość mieszkańców tego kraju to przecież wegetarianie), ani sera (jest bardzo rzadkim bywalcem na tutejszych stołach), ani nawet chleba w formie znanej w Europie.

A jednak zjemy tam jedno z najsmaczniejszych śniadań na świecie. Składa się z ziemniaków zapiekanych z rozmarynem, gotowanej z curry soczewicy, smażonych bananów, omletów ze szpinakiem i placków naam, puri czy dosa. A do tego lassi - jogurtowy napój z owocami lub na ostro, z papryką i przyprawami.